Week 6: maandag 6 november tot en met donderdag 9 november 2017

Week 6 is goed verlopen, ik heb enkele positieve feedback gekregen over mijn inzet en motivatie. Dit maakt vorige week weer goed. Ik heb heel wat therapieën helemaal zelfstandig mogen uitvoeren.

Zo mocht ik een orthese maken voor een cliënt die helemaal geen duim oppositie had. (Foto: de orthese met de gaatjes) Er bestaan verschillende soorten materialen die gebruikt kunnen worden, met grote of kleine gaten, harde of zachte materiaal, flexibel, kleuren, diktes… Dit maakt het allemaal wat ingewikkeld. Ik heb ook een orthese voor mezelf gemaakt als oefening. (Foto: de licht roze orthese en moest nog bijgewerkt worden)

Verder mag ik ook de transferts begeleiden, zoals de transfert: zelfstandig, van rolstoel naar bed en terug van bed naar rolstoel. Ook de transfert van rolstoel naar het toilet, het uit- en aandoen van de broek en terug naar de rolstoel, mocht ik begeleiden.

Op de stageplaats is er ook een interessant computerprogramma, nl. E-link, waarmee de kracht in de handen proximaal en distaal geoefend kan worden door allerlei leuke computerspelletjes. De “computerspelletjes” worden aangepast door de ergotherapeut volgens de mogelijkheden van de cliënt.

Mijn stagementor werkt in het daghospitaal. De cliënten komen ambulant. Ze kunnen hun dagen kiezen wanneer ze op therapie willen of kunnen komen. De therapeuten proberen de planning van de cliënten zo op te maken opdat het voor elke cliënt, het beste uitkomt. Soms kan het wel voorvallen dat de cliënt een uur of zelf paar uren niks te doen heeft. In dat geval kunnen de cliënten aan de therapeuten vragen of ze een opdracht kunnen krijgen zodat ze alleen verder kunnen oefenen.

Er is ook een volgorde van therapeuten, met wie als eerste, de therapieën mag aanduiden op de planning van de cliënt, zoals APA (activité physique adaptée). Hier worden activiteiten in groep uitgevoerd en wordt er ongeveer een uur gewerkt. Deze discipline krijgt daardoor voorrang op de rest. De kinesitherapeuten krijgen dan weer voorrang, omdat ze soms specifieke materialen gebruiken voor de cliënten, die een volledig uur of meer in beslag neemt, zoals de Locomat. De ergotherapeuten daarentegen hebben maar een halfuurtje om hun therapie te geven. Hierdoor kan deze “gemakkelijker” geplaatst worden tussen 2 activiteiten in.

De verplaatsingen (met de auto of openbaarvervoer…) die de cliënten autonoom uitvoert om tot aan het hospitaal te geraken, worden volledig terugbetaald. Voor de cliënten die niet de mogelijkheid hebben om zelfstandig tot aan het hospitaal te komen, wordt de ambulance ingezet om ze te vervoeren van en naar de stageplaats.

De stageplaats heeft ook enkele verdiepen met bedden. Er zijn verschillende afdelingen: neurologische afdeling, amputaties, lombalgie, ontwaken uit de coma, post-operaties… De ergotherapeuten verdelen zich over de verschillende afdelingen. Deze cliënten verblijven in het hospitaal en kunnen in het weekend naar huis gaan als test. Deze cliënten zijn gemakkelijker in te plannen omdat ze in het ziekenhuis verblijven. Als het fysiek en cognitief mogelijk is kunnen de cliënten op eigen initiatief naar de therapielokalen begeven. De andere cliënten die rolstoelafhankelijk zijn en hulpbehoevend zijn om zich te verplaatsen of cliënten met cognitieve stoornissen, worden door de brancardiers naar de therapielokalen begeleidt. De brancardiers komen de cliënten weer ophalen om terug naar de kamer te gaan.

Alle cliënten hebben recht op een aantal therapieën per week per discipline, indien de therapieën voorgeschreven zijn door de dokter. 1 therapie wordt gezien als 30 minuten.

FOTO’S: MARKT WAZEMMES

De verschillende kraampjes. De foto’s zijn getrokken op een regenachtige dag, waardoor er minder volk was. Op andere, zonnige en droge dagen is het onmogelijk om foto’s te maken, omdat er zoveel volk is. Elke straat die naar de markt lijdt wordt afgezet met een auto, dit kan een auto zijn van de stad Lille of door politiewagens.

En de volgende foto’s zijn het resultaat van de drukke werkdag op de markt. Niet verschieten van al het puinhoop! Er worden verschillende vuilniswagens ingezet om al het puin op te rapen en ook verschillende wagens die de straten kuisen zijn noodzakelijk.

In Lille is het me ook opgevallen dat er veel armoede is, deze mensen zien dit ook als de mogelijkheid om de eetbare etensresten te gaan smokkelen tussen al het puinhoop.

Oeps, wat vliegt de tijd!

Mijn excuses voor het weinige nieuws dat ik de laatste 2 weken heb laten weten, maar mijn stagerapport slorpt heel wat tijd op. bijkomend krijg ik opdrachten op de stageplaats en dit in een super druk werkrooster. Dit alles maakt het super interessant en ik leer enorm veel bij, maar dit ten nadele van mijn blog.

Maar hier toch een korte samenvatting:

– ik moest me verdiepen in verschillende pathologieën, de ene wat meer gekend als de andere. Bijvoorbeeld, DCTB (syndrome du défilé cervico thoraco brachial),  multiple sclerose, Stiffman Syndroom, poliomyelitis… Hierover moest ik de symptomen, de verschillende behandelingen en therapieën, diagnose… opzoeken.

– de ergotherapeuten stellen in het hospitaal Pierre Swynghedauw geen doelstellingen op, deze worden door de arts opgesteld. Tijdens het kennismakingsgesprek (/Bilan d’entree) gaan de ergotherapeuten wel na wat de doelen zijn van de cliënt waaraan hij wil werken. De doelen die overeenkomen met de doelen van de arts krijgen voorrang. Tijdens de synthese kan er steeds de nadruk gelegd worden, waarop de ergotherapeut specifiek moet werken.

– verschillende andere ergotherapeuten hadden mij ook graag betrokken bij therapieën met interessante pathologieën, maar ze hadden de mogelijkheid niet om dit te doen omdat mijn stagementor mijn werkrooster zo erg had gevuld.

deze week heb ik ook mijn eerste autostimulator mogen meevolgen. Het hospitaal beschikt over de auto-aanpassingen voor het besturen van de auto. 

– ik heb ook de opdracht gekregen om het verouderd “tactiel domino”-spel te vernieuwen. Dit heb ik na mijn werkuren uitgevoerd.

Nieuwe maand, dus ook nieuwe studenten

Er is een student die afkomstig is van Parijs, maar gekozen heeft om in een Franse school in Brussel te studeren omdat hij dacht van zo het ingangsexamen te kunnen omzeilen, in Frankrijk. Enkel heeft hij de studies van ergotherapie in België onderschat (in Frankrijk is er misschien een ingangsexamen, maar eens je geaccepteerd bent studeer je zonder al te veel moeilijkheden af, citeer ik hem). Hij heeft voor zijn ergotherapie studies al gewerkt, woont nu in Lille en verwacht binnenkort een kindje, spannend!

De andere studente is afkomstig uit Polen, is ook afgestudeerd met een diploma Ergotherapie. Maar nu zou ze graag in Lille werken omdat ze haar vriendje heeft leren kennen in Lille (als ik het mij goed herinner, door de buitenlandse uitwisselprogramma’s). Nu wil ze graag haar leven verder uitbouwen in Lille/Frankrijk en hierdoor moet ze nu haar diploma Ergotherapie van Polen omvormen naar een diploma, dat geldt in Frankrijk. Dit betekent dat ze opnieuw haar studies zou moeten doen om daadwerkelijk een erkend diploma ergotherapie te krijgen. Dit is iets wat ze niet wil en om toch een diploma te krijgen moet ze nu een stage doen zodat ze een diploma orthopedagogie krijgt. Deze opleiding in Frankrijk lijkt het meest op haar studies in Polen, maar toch moet ze hier voor nog stagelopen bij ergotherapeuten.

Allemaal ingewikkelde regelingen.

Moest ik nu een diploma van ergotherapie in Frankrijk willen, zou dit geen enkel probleem zijn omdat ik daar al stage heb gelopen.
Dus moesten mensen geïnteresseerd zijn en graag in Frankrijk willen werken, hoeven ze enkel een stage te doen in een reëducatie- en readaptatiecentrum om alzo het diploma te kunnen verkrijgen. Dit na het behalen van het diploma in België en het behalen van voldoende punten tijdens die stage.

Mijn tussentijdse evaluatie

Vrijdag 27 oktober 2017 ging ik met veel stress naar mijn stageplaats, want vandaag zou ik mijn tussentijdse evaluatie krijgen.

Stress omdat tot dan alle andere stagiaires 1 voor 1 gebuisd werden. Voor mijn komst was er zelfs een stagiair die, na zijn tussentijdse evaluatie, geen stage meer wou lopen op de stageplaats omdat hij vond dat men onredelijk was. De studenten waarmee ik enkele keren ook buiten de werkuren mee op stap gingen waren net, met de hakken over de sloot geslaagd en 1 student (die alle therapieën overnam van haar stagementor) had op geen enkele competentie een voldoende.

Mijn stagementor stelde mij direct gerust toen ze zag dat ik stress had voor de evaluatie. Ze vertelde mij dat alle ergotherapeuten heel tevreden waren van mij. We hebben de evaluatiedocumenten overlopen, en ja, ik was super fier, ik had namelijk niks onder de score C!

De stagementor had de evaluatiedocumenten wel ingevuld met potlood en vertelde mij dat ze mij maandag alles ging overhandigen. Tijdens et weekend mocht ik genieten en een beetje rusten.

Maandag kreeg ik mijn evaluatiedocumenten en zonder deze na te kijken stak ik ze in mijn zak. ’s Avonds wou ik deze doorsturen naar mijn ouders, vriendje en docent en toen viel me pas op dat op de laatste pagina’s, verschillende scores veranderd werden naar lagere scores. Stomverbaasd was ik ervan!

Jammer genoeg heb ik deze week nog niet de tijd gehad om dit samen met mijn stagementor te bespreken. Ik heb ook het gevoel dat de sfeer tussen de stagementor en mezelf veranderd is. Ik doe nog steeds mijn uiterste best zoals gedurende mijn hele stageperiode maar ik heb het gevoel dat wat ik ook doe, niet voldoet aan haar wensen. Ik heb dit ook besproken met de andere nieuwe stagiaires (later geef ik wat meer uitleg over hen) en zij deelden hetzelfde gevoel.

Maar volgende week een nieuwe week, met nieuwe super leerrijke ervaringen!