Hallo iedereen,

Onze laatste stageweek is al voorbij en wat een week!

De week begon zoals alle weken met onze vaste therapiesessies. Op dinsdag kregen we als afscheid van de badmeester nog enkele lekkernijen van Suriname om tijdens de pauze te eten.

Doorheen de week voelden wij en de kinderen het afscheid al komen. Dit is ons de laatste dag toch wel een beetje zwaar bevallen! 🙁 Het begon ’s morgens al toen het eerste kindje op therapie al begon te wenen, nadat we zeiden dat het de laatste keer was. Het resultaat was dan ook dat wij moesten wenen.

Na afscheid van de juffen en kinderen van de school vertrokken we naar Huize TylTyl voor de laatste namiddag. Hier hebben we een afscheidsfeest georganiseerd en hadden we hapjes en drankjes voor de kinderen meegenomen. Na een balspelletje en wat dansen hebben we ook nog een groepsfoto getrokken met zowel de tantes en de kindjes.

Tegen het einde van de namiddag hebben we nog een afscheidscadeautje gekregen van de tantes en kindjes. Dit was een I love Su t-shirt en een pet met hetzelfde erop. De tantes kennen ons zo goed dat ze wisten welke kleur t-shirt aan wie te geven. Bij de laatste afscheidsknuffels hebben enkele kinderen toch moeten wenen met als resultaat dat Hanne ook terug is beginnen wenen. Met een leeg gevoel zijn we dan ook in de taxi, naar ons huisje, gestapt.

Tot slot hebben we onze laatste dagen afgesloten met een dolfijnentour met onze medehuisgenoten en een dagtrip naar de Brownsberg. Hier enkele sfeerbeelden.

Tot slot willen we nog even de ervaringen opsommen die ons bijgebleven zijn:

• Ergotherapie is niet zo bekend in Suriname
• Veel kinderen zouden baat hebben bij sessies ergotherapie
• De kinderen waren enthousiast om op sessie te komen
• We hebben een goede band kunnen opbouwen met de kinderen
• Zelfstandigheid is op deze stageplaats een vereiste
• De verzorgsters werken naar zelfstandigheid bij kinderen, maar dit heeft een andere invulling als bij ons in België
• Doorzettingsvermogen is een vereiste om iets te bereiken bij de kinderen
• Leren omgaan met de negatieve blik die ze de kinderen geven
• De vriendelijkheid en openheid van de mensen
• Een deel van de familie geworden
• De blije gezichten van de kinderen wanneer ze ons zagen en dingen mochten komen doen

=> De beste tijd van ons leven!!! 😀

xoxo Hanne en Coralie

Hey iedereen,

Het is al even geleden dat jullie nog iets van ons hebben gehoord, maar we hadden het erg druk met onze stagerapportage en dergelijke. 😉

Maandag was het een nationale feestdag omdat er toen Holi Phagwa gevierd werd. Dit is een Hindoestaans feest waarbij er met gekleurd poeder op elkaar wordt gegooid. We zagen er dan ook heel proper uit. 😉

Na deze unieke ervaring zijn we aan onze voorlaatste stageweek begonnen. Zoals elke week hebben we op dinsdag in de voormiddag hydrotherapie. In de namiddag hebben we aan het verzorgend personeel van Huize Tyltyl een workshop gegeven omtrent tiltechnieken bij kinderen met een beperking. Tijdens deze workshop hebben de tantes actief meegewerkt en mochten ze zelf de tiltechnieken eens uitproberen. Daarnaast hebben we ook nog een aantal adviezen over de kinderen meegegeven.

Op woensdag, donderdagvoormiddag en vrijdag vonden onze wekelijkse therapieën plaats met de kinderen die we elke week zien. Op donderdagnamiddag werd er een groepsactiviteit georganiseerd waarbij de kinderen zelf muziekinstrumentjes konden maken uit waardeloos materiaal. We hebben hiervoor gekozen omdat we al een paar keer hadden gezien dat de kinderen graag met muziek bezig zijn en vaak op van alles tokkelen om muziek te maken. Toen we dit aan de kinderen introduceerden, waren ze meteen enthousiast en konden ze al niet meer wachten om te beginnen. Het draaide uiteindelijk uit op een zeer leuke en productieve namiddag.

Omdat het onze voorlaatste week was, wou het personeel van Huize Tyltyl een waardig afscheidsfeest organiseren voor ons. Daarom werd er geregeld dat we zaterdag (18/03) samen met de kinderen naar Para Parc konden gaan. Dit is een recreatiepark waar de kinderen kunnen spelen, zwemmen en zich kunnen amuseren.

Nadat we hier aankwamen, hebben we eerst een aantal spelletjes gespeeld met de kinderen. Nadien kregen we een lekkere warme maaltijd. Na een korte rustpauze zijn we met z’n allen in het zwembad gedoken. Er was een groot zwembad voor de oudere kinderen die zelfstandig kunnen zwemmen en een kleiner zwembad voor de kleinsten.

Omdat we van België komen hebben  ze in de namiddag speciaal voor ons frietjes gemaakt :D. De frietjes vielen goed in de smaak, zowel bij ons als bij de kinderen.

Ten slotte hebben we ons klaargemaakt om terug naar huis te keren. Het was een zeer leuke dag en iedereen heeft hier zeker van genoten. We kunnen jullie alvast verzekeren dat we de kinderen en het personeel heel hard gaan missen!

We sluiten dit bericht af met boodschap die onze ervaring hier omschrijft.

“Being a family means you are a part of something very wonderful. It means you will love and be loved for the rest of your life. No matter what.”

Xoxo Coralie en Hanne

Hallo iedereen,

In dit berichtje willen we jullie graag vertellen hoe een stagedag ervoor ons uitziet. 🙂

We staan op om half 7 om tegen half 8 op onze fiets te stappen richting stage. Hier komen we dan rond 10 voor 8 aan, waar we meteen enthousiast gegroet worden door alle kindjes en de juffen. Om 8 begint de school met het zingen van het volkslied. Dit lied kennen we zelf bijna helemaal. 🙂

Hierna beginnen wij aan onze individuele therapieën. Rond 10 uur is er even pauze voor de kinderen, sommige kinderen komen dan naar ons om even dag te zeggen. Na de pauze geven we nog therapie tot de school gedaan is, dit is meestal rond half 1. Onze individuele therapieën kunnen heel erg variëren. We geven sessies rond de rekenvoorwaarden, de schrijfvoorwaarden, lichaamsbesef, ruimtelijke oriëntatie, fijne motoriek en grove motoriek van de bovenste ledematen, psychomotoriek… Hiernaast krijgen we ook veel kansen om de assessments in te oefenen. Voor onze stagementor moeten we regelmatig eens een assessment bij een bepaald kind af nemen, daarnaast mogen we ook bij kinderen waarbij we het nodig achten een assessment afnemen. De assessments die we tot nu toe al hebben mogen uitvoeren zijn: de KOEK, de Quest, the sensory profile, the Beery VMI…

Hierna fietsen we de straat af naar Huize TylTyl. Hier gaan we iedereen gedag zeggen, terwijl de kinderen van de bus komen en hun rugzak gaan wegleggen. Vervolgens worden de kinderen eerst gebaden. Hier geven we aan sommige kinderen ADL-training zodat ze zich zelfstandig leren aan- en uitkleden. Daarna is het tijd voor het eten. De kinderen krijgen dan een warme maaltijd, hier helpen we kinderen die moeilijkheden hebben en krijgen wij ook zelf een warme maaltijd.

De namiddag wisselt wel eens, soms geven we samen een groepsactiviteit, andere keren geven we nog individuele therapieën. Hier blijven we tot 16 uur. Nadat we dan afscheid van de kindjes hebben genomen en even gaan terugkoppelen zijn over alles wat we gedaan hebben bij de tantes, fietsen we huiswaarts. Als we dan rond half 5 thuis komen, vliegen we er meteen in om onze verslagen voor de stagementor te schrijven. Zij heeft graag van elke sessie dat we doen een voorbereiding en evaluatie die EBP onderbouwt is, hierdoor hebben we ’s avonds vaak nog veel werk.

Zo ziet een dagje er hier uit! Natuurlijk nemen we in het weekend ook wel eens vakantie om het mooie land te bezichtigen. 🙂

xoxo Hanne en Coralie (of zoals de kindjes ons noemen Anna en Caolie)