Vandaag zijn we voor de eerste keer naar het schooltje geweest!
Dat was een geweldige ervaring! We hebben de kindjes leren kennen die allemaal super enthousiast zijn en allemaal een handje willen geven. Ook hebben we al de members gezien die het schooltje hebben opgericht, zij waren speciaal voor ons langsgekomen. We hadden een beetje het gevoel alsof wij daar de gasten waren in plaats van ergotherapeuten die hun stage komen doen.
Het zal zeker een hele aanpassing zijn om daar stage te doen aangezien ze daar enorm weinig middelen hebben en de kindjes en leerkrachten niet veel Engels kennen. De eerste weken zullen we dus vooral meedoen en kijken wat wij kunnen doen. We hadden wel al heel wat ideeën en vinden het super spannend!
Het verschil met Calcutta zelf is ook zeer groot! de gebouwtjes zijn daar heel laag en er rijden amper auto’s of brommers waardoor het daar veel stiller is. Dat doet enorm veel deugt aan onze oren!
De symbolen van een Hindu God (geen idee welke!)
Wij houden jullie op de hoogte! 😉
Jan en Zoë
Hey Zoë
Ik vond je relaas al grappig. Een taxi zoeken, niet weten hoe of waar, geen idee van de prijs ….. we hebben het allemaal meegemaakt. En natuurlijk proberen ze alles om je bij hun favoriete hotel af te zetten. Je bent keimoe van de vlucht en dan gaan ze nog een beetje met je sollen. Je kan er echt ambetant van worden. En het verkeer is inderdaad op zijn minst apart te noemen, je moet een speciale engelbewaarder hebben om dat te overleven. Dat kan je niet beschrijven of zelfs niet filmen, het is zoals je zegt: je moet het meemaken. Goed uitkijken hé meisje, zeker te voet!
Hier is alle oké, heel koud! Jan is aan de luchthaven geweest want hij wou je uitzwaaien (ik had les, kon niet) maar hij is er niet geraakt. Onze vos had de auto en dan moest hij met de mobilhome. Nergens was er plaats te vinden aan de luchthaven, bij de bussen was alles volzet en bij de andere parkeerplaats was de bareel stuk, ondergronds kan natuurlijk ook niet. We vonden het echt spijtig. Twee keer dom want hij is daar ook nog zijn gsm verloren toen hij aan de politie ging vragen waar hij kon parkeren.
Geniet van je verblijf Zoeetje, het gaat veel te snel. Je gaat zeker binnenkort denken “kon ik maar even over en weer om wat materiaal te halen want er is echt niks” beetje frustrerend maar je krijgt van de kids zoveel terug.
Dikke knuffel Gonda
We kijken al uit naar volgend nieuws!
Hey Zoë
Ik vond je relaas al best grappig. Een taxi zoeken, niet weten waar of hoe, en dan rijden ze nog overal met je rond waar je helemaal niet moet zijn. Doodmoe van de reis dan kan je dat best missen. We hebben het allemaal meegemaakt. Jan is op de luchthaven geweest om je uit te zwaaien maar hij vond geen plaats met de mobilhome. Onze vos is met de andere auto weg en de parking op de luchthaven is niet voorzien voor mobilhomes. De enige plaats waar hij kon staan was volzet. Hij is dan ook nog zijn gsm verloren met aan de politie te gaan vragen waar hij met dat groot spel terecht kon. Die konden hem ook niet helpen en dat was dus een dikke tegenvaller want hij wou je echt wel uitwuiven!
Wees maar voorzichtig in het verkeer want je moet er echt een engelbewaarder hebben om het daar te overleven. Het zijn zottekes. Dat kan je niet beschrijven of zelfs niet filmen. Je moet het meemaken!
Geniet van je stage daar en waarschijnlijk zal je al gedacht hebben” kon ik maar even over en weer om wat van onze overvloed te gaan halen” want ze hebben er echt niks. Je zal er in elk geval veel vriendschap van krijgen. Genieten maar want het is zo om..
Dikke knuffels Gonda en Jan
Ooooh een hele dikke merci aan Jan! Als ik dat had geweten was ik hem nog even komen zoeken voor mijn vertrek…
Het valt hier inderdaad niet te beschrijven en al heel wat vrienden gemaakt! Ik denk dat de tijd hier voorbij zal vliegen 😉
Dikke kussen xx