Tijdens mijn verblijf hier in Arusha heb ik al heel veel nieuwe mensen leren kennen. Vooral jongens, en enkele meisjes, maar de meisjes zijn dan eerder ook vrijwilligers of stagiairs. Veel van mijn vrienden hier leerde ik kennen tijdens het uitgaan, tijdens het dansen in viavia of la patio, tijdens het kijken van een voetbalmatch in zest. Een van deze vrienden, Chino, ging naar Dar es Salaam gaan in het weekend en hij vroeg of ik niet mee wou. Waarom niet? dacht ik… Alle kansen dat ik krijg om iets nieuws te leren kennen moet ik grijpen nu ik hier ben, of niet soms? Dus ik zei; ja oké, graag! Dar es Salaam is een grote stad in Tanzania, het ligt aan de kust op zo een 700 km van Arusha, het is erg warm en vol met mensen.
We vertrokken vrijdagochtend vroeg in de ochtend om 5u30; en na een avondje dansen was de bus de ideale plek om te slapen. Na een paar uur slaap waren we weer fit voor de dag, maar we hadden nog een lange dag voor de boeg. We gingen niet rechtstreeks naar Dar es Salaam, want Chino wou eerst in een stadje ‘dichtbij’ Dar, zijn familie goeiedag zeggen en zijn auto ophalen zodat we in Dar alles zelf met de auto konden doen.
Dit ging normaal niet zo lang duren, maar uiteindelijk bleven we de hele namiddag in Bagamoyo (dit stadje naast Dar). We gingen naar het strand, bezochten Chino zijn nonkels, en enkele vrienden van hem; maar we raakten niet tot bij zijn mama.
’s Avonds naar Dar, in het hostel, wat dingen in Dar getoond, en gaan dansen.
Zaterdag speelden de twee grootste voetbal teams ier in Tanzania een match tegen elkaar… Yanga en Simba. Ik ging nog nooit naar een voetbalmatch, maar hier in Tanzania kan blijkbaar alles. Yanga won, de ploeg waarvoor Chino supportert.
Het was raar om te merken dat ik de enige blanke was bij de supporters; veel mensen kwamen me tijdens de ‘break’ een hand geven of lachten naar me. Later bleek dat ze vonden dat ik hun ploeg geluk bracht, gek toch! Gewoon omdat ik blank ben…
Na de voetbal nog wat dingen in Dar bezocht, naar lokale cafeetjes, lokale vrienden, … Heel fijn!
Zondag moesten we terug naar Bagamoyo omdat de mama van Chino hem ook graag nog eens wou zien… Chino is namelijk niet veel in Tanzania, meestal is hij ergens in Europa op rondtoer. Hup wij samen weer op weg naar Bagamoyo; Ik leerde Chino zijn mama kennen, zijn broers en zussen, zijn grootouders die hem muziek leerden, enkele oude vrienden, traditionele elementen… Het was zo fijn om het meer traditionele aspect van Afrika te zien, te smaken en te ruiken; Arusha is meer echt een stad, nog altijd Afrikaans, maar niet met de rieten hutjes, of het dorpsgevoel.
Maandag keerden we in de vroege ochtend weer terug naar Arusha; ik ga hem altijd dankbaar zijn voor wat hij me heeft doen leren kennen, hij leerde me het ‘echte’ afrika kennen. Wat een fijn weekend!