Hallo allemaal,

Het heeft eventjes geduurd, maar hier is hij dan, mijn eerste blog!

Woensdag om 9u reden we de oprit af. Door het rijden op de autosnelweg in de Ardennen, leek het of ik op skivakantie vertrok, zoveel sneeuw! Ik dacht dan bij mezelf: ‘In Draguignan zal het wel wat warmer zijn.’ Na 680km kwamen we toe in Mâcon, daar hebben we overnacht, het was er -9°C. Ik was ontgoocheld, we waren nu toch al wat meer in het zuiden en het was toch zo koud, zou het dan toch niet zo warm zijn in Draguignan?
Donderdag reden we verder naar de Provence, de temperatuur begon toch al een beetje te stijgen. Maar ook mijn zenuwen namen toe. Dag 2 was ook een emotionele rit: ga ik het Frans wel verstaan, gaat de studio wel in orde zijn, wat zal de stagementor van me verwachten… Om 15u30 zijn we mijn ouders gaan inchecken in hun hotel en om 16u hadden we afgesproken met ‘de kotmadam’. Na haar uitleg zijn we mijn internet gaan in orde brengen, daarna de eerste inkopen gaan doen. Ik heb me dan een beetje kunnen installeren. Ik verblijf op het 3e verdiep, zonder lift, even zweten met al die bagages en inkopen. We zijn daarna iets gaan eten, ze hebben me aan mijn kot afgezet en ik heb me nog even verder geïnstalleerd. En zo kroop ik na een lange dag in mijn bed.
Vrijdagochtend, verder de studio gekuist en mijn gerief geïnstalleerd. Dan zijn mijn ouders tot bij mij gekomen en zijn we naar de stageplaats gestapt, op 1km van mijn studio. Achter mijn stageplaats ligt er een heel mooi park, Parc Chabran. Het is een beetje de tuin van het revalidatiecentrum waar ik de komende 8 weken stage zal lopen. Na het middageten zijn we verder de stad gaan verkennen en nog eens inkopen gaan doen. We zitten nu op mijn studio te wachten op onze pizza, binnen een kwartiertje mag ik hem gaan afhalen op de hoek van de straat: handig!
Tot de volgende,
Stefanie

PS: het was een lekkere pizza, klantenkaarten ‘dans ma poche’.