Hey daar,

Morgen begint er weer een nieuwe week. Dit weekend heb ik een beetje mijn huishouden gedaan en ben ik naar Nice geweest, Ainsley gaan bezoeken. Ik ben wel even onderweg geweest 😉 . Ze heeft een gezellig appartementje! ’t Was een leuk weekend, we zijn naar de cinema geweest enzo, eindelijk ’s avonds eens kunnen buitenkomen. Want dat doe ik hier toch liever niet alleen in Drag. Ook heb ik de mooie blauwe zee gezien, echt Azur blauw… 😀 Dat was in Saint-Raphael en Fréjus niet het geval.

Ik heb de voorbije weken al veel geschreven over wat ik bijleerde op stage, maar nu even wat over Frankrijk en de gewoonten hier, of althans de gewoonten in Drag. Ik mag niet veralgemenen hé 😉 .

Gelukkig moest ik voor de internationalisering een interview afnemen en een boek lezen ivm de cultuur, anders had ik nooit iets geweten over de kunst van het Vous/Tu-toyeren. Vous is de beleefdheidsvorm, zoals in het Nederlands U. Tegen de patiënten zeg ik dus ‘vous’, tegen de stagementors en andere collega’s mag ik ’tu’ zeggen, ze zeggen dan echt letterlijk: ‘Je mag me tu-toyeren.’ Omdat mijn Frans niet echt altijd even super is, gebruik ik het soms door mekaar of verspreek ik me, dan excuseer ik me wel. ‘I am only human after all’.

Als ik het op voorhand had geweten, had ik geen wekker meegenomen, die heb je hier gratis in Frankrijk, om 5u kan je gewekt worden door de vuilkar en om 7u door de straatvegers, als dat geen service is, zelfs in het weekend. Bye bye goede nachtrust! En dan moet je weten dat hier op het voetpad, zeker om de 5 meter een uitwerpsel ligt van een hond, verschrikkelijk. Pas na 2 weken zag ik dat er een schoonheidsspecialiste in mijn straat was, gewoon omdat ik heel de tijd moet kijken waar ik loop. Momenteel heb ik ze nog goed kunnen ontwijken, hopelijk blijft dat zo!

Op de stage, bij het tegenkomen van de collega’s, geef je 2 kussen. Dat ben ik ondertussen al goed gewoon, ik doe geen aanstalte meer om er 3 te geven.

Ik heb hier geen televisie dus als er iets belangrijks gebeurd in de wereld, text me! En ja ik zou online de krant kunnen lezen, maar kijk mijn internet is niet top en dat zal ook zo blijven. Ik red me zonder = afkicken, hoewel ik niet zo verslaafd ben als de doorsnee smartphonegebruiker van deze eeuw!

De Fransen op stage eten een uitgebreid middagmaal. In België eten we meestal eerst soep, hier krijgen we een bakje sla. Daarna een hoofdgerecht, zelden met aardappelen. Dan hebben ze nog een dessert en een stuk kaas met een stukje baguette. Dat eet ik niet, ik ben niet zo een desserten mens en van die kaas krijg ik heeeeeel veel puisten + dat wit brood er nog eens bij, laat maar.

Ik schreef al over mijn bezoekjes aan de bib. OMG, daar moet je echt niet naartoe gaan om even rustig voor school te werken (ook al doe ik dat wel). Het is er precies een café, keiveel tieners die er afspreken, gezinnen die er in de zetels komen zitten  + huilende kinderen, het is me wat. In België wordt een bib misschien nog te veel als ‘saai’ beschouwd, maar ik kan die stilte in België zeker apprecieren. Gelukkig zijn er wel enkele zaaltjes voorzien voor studenten die echt in stilte willen werken. Toen ik mijn bibkaart liet aanmaken zei de dame van de bib zelf: ‘Belgen hebben discipline in een bibliotheek.’ Komen we toch eens positief voor de dag als Belg. 😀

Wat ik hier wel merk, de zondagen zijn nog iets meer gerespecteerd dan in België, natuurlijk is dat mijn mening en mijn ervaring. De Fransen gaan op zondag eens wandelen of blijven gewoon lekker binnen.

Misschien als jullie dit lezen, denken jullie: ‘Heuh nee totaal ni…’ Dat kan! ’t Noorden is ’t Zuiden niet + ik kijk door een andere bril/venster.

Ciao, xxx Stefanie