Als een God in Krakau

Geplaatst op door
Hallo allemaal
Vroeg uit de veren was het tijd voor een afsluitende citytrip naar Krakau. Om 7u stonden we paraat om aan de 4.5u durende busrit te starten. Hier merkten we op dat de Poolse buschauffeurs ook niet altijd ochtendmensen zijn. Aangekomen waren we geschrokken door de buitenkant van ons gebouw en aangenaam verrast met de binnenkant.
Wanneer we uiteindelijk ALLEMAAL uitgepakt hadden, besloten we het centrum van Krakau te verkennen.
Het Poolse eten waren we meer dan moe dus opteerden we voor zelfgemaakt eten tijdens ons verblijf. De eerste avond stond er spaghetti bolognaise op het menu. Na moeilijkheden in de winkel (vraag maar eens gehakt aan een Poolse slager die geen Engels kan) hadden we alles om er samen met onze gekregen fles wijn een zalig avondmaal van te maken. 1 probleem: geen wijnopener. Maar zoals het goede ergo’s beaamt, werd dit probleem op een creatieve, natte manier opgelost (een kurk moet blijkbaar niet altijd uit de fles).
Met een goedgevulde maag trokken we er op uit om Krakau by night te verkennen. Dit leidde ons naar een Ierse pub met ‘karaoke’ waar we kennis maakten met de Engelse manier van alcohol nuttigen.
Dag 2 besteedden we met de must see activiteit wanneer je in Krakau bent. Namelijk het Auschwitz museum. Een beetje verrast waren we door het goede, warme weer, verloor de plek een beetje van zijn grimmige sfeer, maar toch liet deze ervaring een diepe indruk achter op ons alle 3.
Na een zelfgemaakte wrap maaltijd was het tijd om het echte nachtleven van Krakau te verkennen met toch ietwat pijnlijke voeten.
Na een kortere nacht dan normaal stond er ’s ochtends toch een lekker ontbijtje met eitjes klaar. Hierna was het tijd voor onze tocht naar het kasteel van Wawel.
Deze tocht werd een pak zwaarder door het plotse, hete lenteweer. Om hiervan extra te genieten, zochten we leuk plekje op het water om te gaan lunchen wat afgesloten werd met een verfrissend ijsje.
De één wat roder, de ander wat vermoeider keerden we terug voor de lange tocht naar ons appartement om de dag af te sluiten met zelfgemaakte pannenkoeken. Dit zorgde voor hilarische taferelen. Wist je dat niet elke bloem die je in de Poolse lokale winkel vindt wit is en geschikt is voor het maken van pannenkoeken?
Onze laatste dag in Krakau werd begonnen met een koffiekoekenfestijn. Hierna was het tijd voor de Joodse ghetto’s en buurt. Lotte’s grenzen werden deze stageperiode danig op de proef gesteld en vandaag was het weer van dat. Niet iedereen is blijkbaar een ervaren bergbeklimmer.
In de namiddag was het tijd om afscheid te nemen van ons mooi appartement en Krakau bij temperaturen boven de 30 graden. Dus hint: wanneer je naar Polen gaat, vergeet toch maar niet je zomerkleren en zonnecrème mee te nemen.
Morgenvroeg is het tijd om afscheid te nemen van onze kindjes en keren we moe maar voldaan terug naar ons Belgenlandje. Hiermee sluiten we onze 3 mooie, onvergetelijke, grensverleggende weken in Polen af.
Over and out.
Lotte, Liselot en Mike

De laatste loodjes zijn niet altijd zwaar

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Bij deze een beetje meer nieuws over hoe onze stagedagen in Jaszkotle
Op maandag was het tijd voor een sessie Sherborne en Shantala massage samen met enkele Poolse studenten. Ook mochten we proeven van de Vojta methode en snoezelden we een allerlaatste keer met patiënten.
In de namiddag werkten we met de onze volgpatiënten aan onze doelstellingen.
‘S avonds was het tijd om ons voor te bereiden voor onze evaluatie en presentatie over de volgpatiëten aan de de stagementoren.
Dinsdag was het aan ons om te tonen hoe een goede Shantala massage gegeven wordt aan Poolse studenten. Hierna gingen we met z’n allen naar de grote speeltuin om van het goede weer te genieten. Ook wij genoten van dit uitje.

 

 

 

 

 

 

Woensdag rondden we onze stage af met een bezoek en een presentatie aan de universiteit.

 

S’avonds maakten we ons klaar voor onze citytrip naar Krakau, de ene had al wat meer tijd nodig dan de andere om in te pakken. We kropen vroeg onder de wol, want morgen was het vroeg dag.

Ciaokes byekes

This is how we do it!

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Na even weggeweest te zijn, blikken we terug op onze voorbije stagedagen en het weekend.

Na een geruststellend bezoek aan het ziekenhuis, kon Lotte terug op volle kracht meedraaien. Onze voormiddagen waren goed gevuld met het geven van Shantala massage, snoezelen, manuele therapie en maaltijdbegeleiding.

In de namiddag nemen we elk de tijd om onze volgpatiënt indvidueel te begeleiden. Algemeen streven we er naar om zo veel mogelijk externe prikkels uit te schakelen, om zo de concentratiemoeilijkheden, die bij deze leeftijd vaak aanwezig zijn, te verkleinen. Dit doen we door individueel te werken, het kind te plaatsen met zijn rug naar afleidende prikkels en de therapeutische aanpak tijdens de sessie hier zo veel mogelijk naar te richten.

Liselot legt de focus op de motorische ontwikkeling ( stappen, grijpen, reiken, grepen, ….) Ze observeerde dat deze gebieden niet leeftijdsadequaat verliepen en haar volgpatiënt hier extra stimulatie bij nodig had.

Mike legt de nadruk op de cognitieve en sociaal-affectieve ontwikkeling en leeftijdsadequate grepen. Dit door gebruik te maken van spel.

Lotte observeerde dat het gebruik van creatief materiaal haar volgpatiënt stimuleert in zijn motorische en cognitieve ontwikkeling. Ze werkt aan het bereiken van mijlpalen in de motorische ontwikkeling zoals het kunnen knippen, plakken, rijgen, …

Na onze individuele therapiesessie sluiten we de dag af met een groepsactiviteit. Door gebruik te maken van verschillende materialen zoals bellenblazers, verf, parachutte, ballonnen, … proberen we tijdens groepsactiviteiten de sociaal-affectieve component van onze volgpatiënten te stimuleren. Sommige konden hiervan niet genoeg krijgen.

Onze bewogen werkweek sloten we gisteren af met een ontspannend bezoekje aan de Zoo van Wroclaw. Hier werd Lotte geconfronteerd met enkele van haar angsten, de reptielen. Mede door eindelijk een beetje goed weer, hebben we heel hard genoten van onze vrije dag in de zoo. Om deze dag af te sluiten, besloten we gezellig samen te gaan uit eten. Na deze maaltijd had Mike genoeg gegeten voor een hele week. Tot groot jolijt van Lotte en Liselot bleek de pizza van Mike de grootte te hebben van een fietswiel (letterlijk).

 

Terug thuis begonnen we met het supporteren voor de Rode Duivels. Eén van ons heeft het exact 12 minuten uitgehouden.

Dit was het einde van onze tweede week. Er wachten ons hier nog enkele dagen stage waarin we het beste van onszelf gaan geven op de stageplaats en tijdens de presentatie aan de universiteit van Wroclaw. Om daarna te genieten van een welverdiende vakantie in Krakau.

Vele groeten

Lotte, Liselot en Mike

 

 

 

 

 

 

Eindelijk terug online!

Geplaatst op door

Hallo allemaal! Hier zijn we weer!

Na de terugkomst van ons ontspannen weekendje was het terug de harde realiteit. Door het feit dat er geen internet was, moesten we onze avonden op een andere manier invullen. Niets beter dan een leuke Disneyfilm (of drie) en eens vroeg onder de wol te kruipen!

Door de gekwetste voet van Lotte (zie vorig blogbericht) moesten Mike en Liselot een tandje bijsteken. Onze dagen werden gevuld met snoezelen, individuele therapie, sensorische integratie, …

Aangezien de voet van Lotte toch gezwollen was, werd deze onderzocht op de stageplaats door vele therapeuten. Deze raadden aan om voor de zekerheid toch een bezoek te brengen aan de spoeddienst. Dit beloofde een heel avontuur te worden!

Uiteindelijk na een taxirit, een kort onderzoek en een uur wachten in de wachtkamer bleek de voet van Lotte niet gebroken te zijn. Opgelucht namen we de eerste de beste taxi terug huiswaarts, maar deze rit leverde toch wat stress op (110km/uur op de kleinere wegen).

Dinsdagmiddag kregen we het goede nieuws te horen dat er terug wat internet was en was er terug communicatie mogelijk via sociale media en onze blog.

Groetjes

Liselot, Lotte en Mike

Hoe hoger je klimt, hoe dieper je valt

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Na inspanning volgt ontspanning. Dit weekend was het tijd voor een kleine citytrip naar Wroclaw. Met de Anitabus zijn we tot aan het station van Wroclaw geraakt.
Vanaf daar was het nog een stevige wandeling tot aan ons hotel. Door de wind, door de regen, dwars door alles heen kwamen we kleddernat aan in ons hotel. Na het inchecken, zijn we op expeditie vertrokken met twee ervaren kaartlezers en Mike.

We gingen op kabouterjacht door kerken, over torens (voor de een al wat vlotter dan de ander tijdens de afdaling), over rivieren, over pleinen, door parken, door winkelcentra, langs apteka’s en door regen en zon.

Op zaterdagavond was het tijd voor een uitgebreid diner in een Italiaans restaurant. Hier hebben we genoten van een goed bord lasagne, een glas witte wijn (‘professioneel’ geproefd door Mike) en een tiramisu als dessert.


Na de avond afgesloten te hebben in een gezellige bar besloten we om onder de wol te kruipen. De volgende dag stond er een lekker ontbijtbuffet op ons te wachten en hadden we genoeg energie voor nog een dag in Wroclaw.

Toch had het vrije weekend ook voor een iemand een dieptepunt. Lotte had tijdens de afdaling van de Sint-Elisabeth kerk een trapje gemist, waardoor ze sneller beneden was dan boven. Dit verhaal wordt zeker nog vervolgd in een ander blogbericht, dus zeker blijven volgen!

Groetjes

Liselot, Lotte en Mike

Ergotherapie buiten de comfortzone

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Dag 4 van de stage en we waren al vroeg uit de veren. Om 6u30 werden we ( met uitzondering van Mike) gewekt door onze wekker en waren om 7u30 al paraat om onze volgpatiënten te begeleiden bij het ontbijt. Daarna was het onze beurt om te ontbijten. Hierna werd de dag voortgezet met Shantala massage bij de allerkleinsten. De kinesitherapeut assisteerde ons tijdens het uitvoeren van manuele therapie van de onderste ledematen en introduceerde ons enkele Bobath technieken. Ook gaven we sensorische integratie therapie aan de iets grotere kinderen.

Deze namiddag was het aan ons om te laten zien wat we in onze mars hadden. Vertrekkende van het doel te observeren wat de mogelijkheden van onze volgpatiënten zijn op gebied van fijne motoriek, cognitie, fase van de psyhomotorische ontwikkeling van het kind, … besloten we om voorgetekende paaseieren te laten inkleuren met verschillend materiaal zoals wasco en stift.

Vanavond verliep het avondeten extra speciaal. Bij het binnengaan van de keuken constateerden we dat deze reeds in gebruik was. Na meer dan een uur wachten en enkele keren te gaan luisteren aan de deur, konden we gaan genieten van onze hardgekookte eitjes met mayonaise en basilicum.

Met een goed gevulde maag zijn we klaar voor de laatste dag van de werkweek en kijken we erg uit naar ons weekend waarin we gaan citytrippen in Wroclaw.

Vele groetjes

Lotte, Liselot en Mike

Hier zijn nog 2 sfeerbeelden van vandaag

Eindelijk wat ergotherapie

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Vandaag was de dag dat onze verwachtingen ingelost werden en we meer aan ergotherapie konden en mochten doen. Na de voorbije dagen de kinderen vooral geobserveerd te hebben, startten we onze derde dag met een sessie Shantala massage. Hierbij werden we begeleid door 2 Poolse studenten die wat Engels spraken.

Hierna hebben we nog een sessie Sherborne gevolgd en een student kinesitherapie geholpen met zijn masterproef. De maaltijdbegeleiding verliep anders dan gewoonlijk. Mike is de enige wiens kleren het overleefd hebben.

Vandaag hadden we voor het eerst de mogelijkheid om wat vragen te stellen aan onze stagementor. We kregen informatie over onze 4 volgpatiënten en de methodieken die hier gebruikt worden. We kregen te horen dat er een afspraak geregeld zal worden met de universiteit van Wroclaw. Deze houdt in dat we een presentatie over ergotherapie in de pediatrie mogen geven.

Na het lange blogbericht van gisteren, mag het ook al eens wat korter zijn.

P.S. we hebben eindelijk de sleutel van de therapiekast in ons bezit, vanaf morgen vliegen we er in met onze ergotherapeutische interventies.

Veel groetjes

Lotte, Liselot en Mike

 

2 vrouwen en 1 man of 3 vrouwen ?

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Dag 1:

Met veel goede moed starten we aan deze nieuwe stage-ervaring. Na het verplichte ontbijt om de dag goed door te komen en een kort gesprek met Justyna ( waarin duidelijk werd dat ze drie vrouwen hadden verwacht en de zuster wat panikeerde dat er 2 vrouwen en 1 man op de kamer lagen)  waren we klaar om er in te vliegen met een sessie Sherborne. Deze verliep anders dan verwacht. Terwijl wij heel voorzichtig met de kinderen omgingen, observeerden we dat de Poolse gebruiken op dit gebied minder zachtaardig zijn. Hierna kregen we de kans om onze volgpatiënten beter te leren kennen en hun mogelijkheden te observeren. Toon kwam le moment suprême, de eerste warme maaltijd op Pools grondgebied. Na de het gewaar worden van de geur in de gang, zonk de moed ons in de schoenen. Wat we kregen voorgeschoteld: zure soep, puree, eieren en witte kool. Gelukkig was er nog een koek en hadden we toch iets gegeten. In de namiddag volgde er nog een maaltijdbegeleiding bij de volgpatiënten en werd de werkdag afgesloten met een sessie Sherborne.

Aangezien we een klein hongertje hadden, besloten we de stad in te trekken op zoek naar een supermarkt. Na vakkundig opzoekwerk van de uren van de bus door Lotte waren we klaar om te vertrekken. Toen we op de Anitbus (bestelwagen)  zaten, merkten we een supermarkt op ( natuurlijk net na een bushalte). De eerst volgende halte (volgens Polen 1 kilometer verderop, volgens ons wat meer) stapten we af en wandelen het eindje terug tot aan de supermarkt. Gepakt en gezakt keerden we terug huiswaarts. Na het avondeten en een aflevering van ‘Blind getrouwd’ besloten we onder de wol te kruipen.

Dag 2:

Na wat beter geslapen te hebben dan de eerste nacht, werden 2 van ons 3 goed wakker. Lotte daarentegen had al een beetje last van het Poolse eten, na wat medicatie ging het al snel beter. Omdat het zonnetje scheen, trokken we met de kindjes even naar buiten. We maakten een wandeling in de tuin en speelden nog even in de speeltuin.

Na onze ervaringen van gisteren gingen we met een klein hartje naar het middagmaal. We waren aangenaam verrast bij het zien van de pasta. Met een goed gevulde maag waren we klaar voor deel 2 van de dag. De maaltijdbegeleiding verliep niet van een leien dakje. Het werd meteen duidelijk wie van ons 3 de moeilijkste volgpatiënt heeft. P.S. Liselot had nieuwe kledij nodig. Na nog wat verdere observaties over de mogelijkheden van onze volgpatiënten, sloten we de werkdag af.

Om nog van het mooie weer te kunnen genieten, besloten we niet binnen te blijven zitten. Maar tegen dat we iets vonden, was de zon reeds verdwenen. Met de Anitabus vertrokken we naar een winkelcentrum en stapten meteen aan de juiste halte af.

In het winkelcentrum bleek dat de paniek van de zusters niet zo gegrond was, aangezien er maar 1 van ons 3 ZIJN collectie schoenen uitbreidde.

Hierna werd de eerste alcohol geconsummeerd in polen. Dit werd wijselijk afgewezen door Lotte, aangezien de mindere start van de dag. Na ook hier gegeten te hebben, werd er met de juiste bus huiswaarts gegaan.

Wordt zeker vervolgd …

Groeten

Lotte, Liselot en Mike

De start van ons Pools avontuur

Geplaatst op door

Hallo allemaal

Gepakt en gezakt stonden we elkaar op te wachten in Eindhoven. Voor 3 weken neem je wat bagage mee. We namen nog afscheid van onze ouders, namen een groepsfoto en het moment van vertrek was aangebroken. Op de luchthaven verliep alles zeer vlot. Om 13u45 zijn we opgestegen en om 15u waren we al in Wroclaw. We waren verbaasd dat alles zo vlot verliep en waren blij toen we onze bagage over de band zagen rollen.

Avontuur 1: geld wisselen op Poolse bodem. Dit ging heel vlot.
Avontuur 2: taxi die geregeld was voor ons vinden. Bij het buitenkomen stonden er heel wat taxi’s te wachten. De vraag luidde welke taxi zou het zijn. Er zat niets anders op dan ze één voor één af te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. Al snel bleek dat de taxichauffeurs onze vraag grappig vonden. Tot een taxichauffeur voorstelde Agnieszka te bellen en te vragen welke taximaatschappij ons zou ophalen Er werd nog snel een taxi geregeld, want dit waren ze vergeten. Alle valiezen werden gestapeld in de auto en de eerste rit zorgde al voor veel gelach.

Aangekomen op onze stageplaats toonde een zuster ons de eetkamer en onze slaapplaats. Daar zaten we dan …. We besloten wat uit te pakken en wat vragen te stellen aan de conciërge. Deze deed zijn uiterste best om ons te helpen, maar hij sprak louter Pools. Gelukkig riep hij er een collega bij die wat Engels sprak. Na heel wat gebel en overleg in het Pools kregen we het antwoord: ” Morgen om 8u krijgen jullie uitleg en nu zijn jullie vrij”. Daar moesten we het mee doen. We maakten een korte wandeling in Jaszkotle en aten onze eerste Poolse maaltijd.

Dan restte nog de vraag wat doe je zonder internet? Met een gezellig spelletje jungle speed, veel gelach en een film sloten we onze eerste dag af.

We kijken uit naar onze volgende avonturen hier.

Groeten

Lotte, Liselot en Mike