Hola chikos y chikas!
Commo estas? Muy bien?
Nadat de laatste delegatie was gearriveerd was ons 18 koppig gezelschap compleet, en kon mijn paasvakantie van start gaan!
De reis werd direct goed gestart met een tweedaagse richting Tortugero. Dit is een dorp aan de rand van het nationaal park. De naam wil net zoveel zeggen als ‘schildpaddorp’. De stranden van dit gebied zijn namelijk belangrijk nestplekken voor bedreigde zeeschildpadden! Het is een klein dorp dat slechts per boot door het oerwoud of per vliegtuigje bereikt kan worden. Zo gingen wij ook die ochtend op pad. We werden aan het hotel opgepikt door een busje waarna de reis door een prachtig landschap vervolgd werd. We hebben daarbij ook een bananen en ananasplantage gezien! Eens aangekomen in het nationaal park wordt je met hebben en houden op een klein bootje gezet en gaat de tocht verder over het water! Zalig !!! Zoveel groen, prachtig landschap. Zoals Celien zo mooi citeerde: ‘ Werkelijk: 50 shades of green.’
We werden ook goed ontvangen met een welkomstcocktail er was een zwembad aanwezig, heerlijk eten, en verschillende activiteiten werden voorzien. Zoals een bezoek aan het dorpje, wandelingen op zoek naar wildlife (en ook gezien en gevonden zoals Sid de luiaard, verschillende tropische vogels, Kroko de krokodil, en gigantische blauwe krabben die je griezelig aanstaren). We kregen ook de kans om te kajakken waarbij ik eerlijk gezegd toch niet helemaal op mijn gemak was: ik zag echt overal krokos opduiken! 😉 Drijvend hout in het water weetje wel… Ook de terugkeer naar de bewoonde wereld was een ware onderneming waarbij onze boot het even liet afweten, en mijn dappere boyfriend Gregory en zijn compagnon Jasper, als stoere zeebonken in het water sprongen om een handje te helpen. Oooooouuuh, zwijm zwijm… 😉
Kortom Tortugero is een must see in Costa Rica!!!
Eens terug in San José hebben we de huurauto’s opgepikt en ging het richting de Arenal vulkaan in de provincie la Fortuna. Dit is een behoorlijk pittige wandeling waarbij de zwavelgeur van de krater je neusgaten openspert met een pittig aroma. Eens boven konden we genieten van een dampende krater: met een mooi uitzicht! We picknickten en zetten onze tocht verder richting ons hotel. We zaten nu echt wel in het regenwoud en dat was er ook aan te merken. Een stevige regenbui kon niet ontbreken! En waar was mijn regenjas alweer? Juist: ’thuis’ in San José… Ideaal uiteraard! Gelukkig bleven de regenbuien beperkt. De insecten daarentegen niet echt. Ikzelf ben er niet bang van maar bepaalde medereizigers wel wat s’avonds tot geweldig hilarische momenten heeft geleid… Spinnen, kevers, buideldieren al wat je hartje maar wilt! Of net niet 😉
In la Fortuna hebben we ook dé beroemde waterval bezocht, bekend van alle Google afbeeldingen gelinkt aan Costa Rica ,namelijk: Catarata Rio Fortuna! Een ‘blaft’ van een waterval waarvoor we toch een aantal trappen moesten dalen. En waar we ook mochten zwemmen, zalig zeg! Gelukkig waren mijn medereizigers attent genoeg om op te merken dat ik mijn rugzak was vergeten en ze deze gelukkig hadden meegenomen! Of ik mocht alle vijfhonderd trappen nog eens doen: een zeer vermoeiende onderneming ! Doordat de Arenal vulkaan in de buurt ligt zijn er natuurlijke ‘hot springs’ of warmwaterbronnen: dat werd dan ook onze volgende stop. Het was net alsof je in een gratis jacuzzi stapte: buitengewoon zalig en erg ontspannend!
De volgende dag vertrokken we richting het winderige Monteverde! Waarbij we in de voormiddag het natuurpark gingen bezoeken op zoek naar tropische vogels. We bleven hierbij toch een beetje op onze honger zitten! Veel vogels hebben we jammer genoeg niet gespot. Op naar de namiddag die alvast veelbelovend was want in Monteverde kan je heel wat avontuurlijke activiteiten ondernemen. Zoals onder andere de grootste ZIP line ter wereld. Amai mijn frak… adrenalinekick maal 10000. Wat we daar allemaal hebben uitgestoken het is niet te geloven maar het is toch gebeurd! Drie andere grote durvers hebben de bungeejump aangedurfd ik dacht in een ver verleden dat ik dit ook wel zou durven maar eens de grote moment supreme er dan was liet ik het toch maar wijselijk afweten… hihihihih 😀
Vervolgens gingen we al richting de laatste stop van de vakantie namelijk Tamarindo. Dit is een drukke badplaats dat bruist van het leven! Vele strandbars, restaurants, winkeltjes… Kortom de ideale locatie om uit te blazen en te genieten van een strandvakantie! En dat hebben we zeker gedaan: lekker eten, cocktails, sunsets het was er allemaal bij en vormde de ideale afsluiter!!!
Want ja daar naderde dan ook het afscheid. Plotseling stond ik er terug alleen voor, ik moet zeggen dat ik het er die dag lastig mee gehad heb. Ik viel even terug in een zwart gat en was nu echt op mezelf aangesteld. Geen bezoek meer, nu zal het weerzien pas voor in juni zijn, door het paasweekend is de kliniek hier ook gesloten dus moet ikzelf ervoor zorgen vier dagen gevuld te krijgen. Gelukkig zag mijn gastmoeder die dag dat ik er inderdaad wat verloren bijliep en nam ze me mee op sleeptouw! Ze nam me mee bij haar familie waar we verjaardag van haar zoon vierden en paaseieren mochten rapen. Zo zie je maar: een buitenlandse stage is naar jezelf kijken tegen een andere achtergrond en beseffen dat sommige zaken ondanks kleine verschillen toch overal dezelfde waarde hebben! Vriendschap, familie, feest vieren…
Ik wil hierbij ook al mijn bezoek bedanken voor de trip naar het verre Costa Rica! Ik heb er met volle teugen van genoten. Wat een netwerk dat van mij…
Van nu af aan is het echt me myself and i: ik ben echt oprecht benieuwd wat je nog voor mij in petto hebt, COSTA RICA !!!
Adios, chau chau
Astrid
Foto credits aan alle fotograven: Jasper, Celien, Magali, Yoshi, tante Veerle!!!
