Eerste kennismaking schooltjew

Vandaag zijn we voor de eerste keer naar het schooltje geweest!

Dat was een geweldige ervaring! We hebben de kindjes leren kennen die allemaal super enthousiast zijn en allemaal een handje willen geven. Ook hebben we al de members gezien die het schooltje hebben opgericht, zij waren speciaal voor ons langsgekomen. We hadden een beetje het gevoel alsof wij daar de gasten waren in plaats van ergotherapeuten die hun stage komen doen.

DSCN8262 DSCN8263

 

Het zal zeker een hele aanpassing zijn om daar stage te doen aangezien ze daar enorm weinig middelen hebben en de kindjes en leerkrachten niet veel Engels kennen. De eerste weken zullen we dus vooral meedoen en kijken wat wij kunnen doen. We hadden wel al heel wat ideeën en vinden het super spannend!

Het verschil met Calcutta zelf is ook zeer groot! de gebouwtjes zijn daar heel laag en er rijden amper auto’s of brommers waardoor het daar veel stiller is. Dat doet enorm veel deugt aan onze oren!

De symbolen van een Hindu God (geen idee welke!

De symbolen van een Hindu God (geen idee welke!)

Wij houden jullie op de hoogte! 😉

Jan en Zoë

Geplaatst in Ergotherapie | 3 reacties

Aankomst

Bij aankomst merkten we meteen hoe hard we uit de toon vielen, overal liepen Indiërs die enorm hard aan het staren waren. We voelden ons daar echt niet op ons gemak. Door de latere vlucht was de taxichauffeur die ons naar het hotel ging brengen er natuurlijk niet. Onze zoektocht naar een taxi kon dus beginnen! Na heel wat geklungel en veel gestaar van iedereen is het ons gelukt om te snappen hoe die taxi’s in elkaar zitten dus konden we vertrekken naar het hotel.

Iedereen weet wel dat ze in India gevaarlijk rijden en dat het daar één grote chaos is. Maar je kan dit pas echt snappen wanneer je er middenin zit! Taxi’s rijden zigzaggend door de grote straten, houden zich helemaal niet aan het feit dat iedereen links moet rijden en toeteren om de minuut. Dat geeft een geweldige kakofonie dat je overal in de stad hoort.  Jan heeft toen ook besloten om misschien toch maar geen motor te huren, levensgevaarlijk!

Zot verkeer!

Zot verkeer!

We hadden onze taxichauffeur gevraagd om ons in sudder street (de straat waar al de vrijwilligers verblijven) af te zetten. Natuurlijk kon hij het niet laten om ons eerst helemaal ergens anders af te zetten bij een hotel op de hoop dat we daar verbleven. Gelukkig hielden wij voet bij stuk en wouden we echt naar sudder street, wat moeilijk aan hem duidelijk te maken aangezien de tacichauffeurs amper of geen Engels spreken. In sudder street (de straat waar enorm veel vrijwilligers verblijven) aangekomen begon de volgende zoektocht, een hotel vinden! Dat was eigenlijk het gemakkelijkste van allemaal aangezien er enorm veel hotels zijn daar. Nu zitten we dus in een leuk hotel met wifi, een badkamer en airco.

Om 3 uur hebben we afgesproken met Aihik, hij gaat ons de eerste dagen begeleiden naar het schooltje en terug. Hij toonde ons waar we geld konden afhalen, hoe we een sim kaart konden krijgen en waar we best water kopen. Al ons eten zullen we gewoon moeten kopen aan de kleine winkeltjes aan de kant van de weg. Ik denk niet dat ze hier supermarkten hebben.

Hier kopen wij onze dingen die we extra nodig hebben zoals water

Hier kopen wij onze dingen die we extra nodig hebben zoals water

DSCN8238

Na de kleine rondleiding heeft Aihik ons een cafe laten zien waar we meteen ook de bieren van India konden proeven en hem beter hebben leren kennen. En tegen onze verwachtingen in valt het bier hier zeer goed mee!

Een Indisch biertje, enkel in 650ml verkrijgbaar.

Een Indisch biertje, enkel in 650ml verkrijgbaar met Aihik op de achtergrond

Een schilder die voor ons raam kwam zweven. Was even schrikken!
Een schilder die voor ons raam kwam zweven. Was even schrikken!

Groetjes Jan en Zoë

Geplaatst in De reis | 6 reacties