Donderdagnamiddag hadden Valerie en ik een kleine afscheidsdrink gepland. We hadden speciaal een namiddag vrij gehouden om wat voor te bereiden. Om 15uur kwam iedereen toe. De muziek stond al goed luid, er was genoeg te drinken en te eten. In het begin bleef het wat rustig, maar de Vazah’s konden de dansmoves niet laten. Vanaf dat ze alle 4 te shaken stonden (Michiel, Lauren, Valerie en ik) deden de anderen al gauw mee. Heel fijn om iedereen zo los te zien gaan op de dansvloer.
Hieronder enkele sfeerbeelden. We hebben er niet veel, want we hebben zelf vergeten foto’s te maken.
Nadien vroegen ze natuurlijk om een kleine speech te geven. In de ‘speech’ hebben we iedereen bedankt om ons zo een fijne leerervaring te bezorgen. Zowel op vlak van werk als op vlak van vrienden en familie. Ik zal deze ervaring nooit vergeten, want het heeft me zoveel bijgeleerd. Nu weet ik dat ik zelfs in een vreemde omgeving met vreemde gewoontes, me toch zo snel op men gemak kan voelen. Ik weet dat ik zonder veel middelen toch veel kan betekenen voor de patiënten in deze context. Onze collega’s vertelden ook dat ze van ons veel hebben bijgeleerd. Wij kijken op een andere manier naar de patiënten. Wij zien een mens met mogelijkheden en niet enkel met beperkingen!
We , westerlingen kunnen leren positief te zijn .
Ze , magadaskers , kunnen leren een sociale zekerheid op te bouwen .
Maar natuurlijk wil niemand een deel van z’n loon opgeven voor die sociale zekerheid .
Respect voor de inzet van jullie 2 . Zeer humaan én sociaal .
En nog leuk ook .
De opbouw van een degelijke sociale zekerheid aldaar , dat is de beste hulp mogelijk . Maar daar ga je de overheid voor moeten spreken . En die gaan je niet graag zien komen .
Dag Kelly,
Laatste bezoek aan jouw patiënt, een afscheidsdrink…..
Je hebt mij op alle vlakken enorm verrast.
Geniet de komende weken nog van het mooie land, waar je, zo te lezen tussen de regels, toch wel je hart of een stukje ervan aan verloren bent !
Ik kijk er al naar om jou terug te zien en te luisteren naar de vele verhalen en ervaringen.
Tot 4 april !
Dina,
Het is heerlijk om zo afscheid te kunnen nemen. Maar zoals ik jullie ken, hebben jullie al waarschijnlijke al plannen om terug te keren naar Madagaskar om hen terug te zien (patiëntjes en gastgezinnen). Dat begrijp ik heel goed. en wij willen jullie daarin steunen Zoals ik jullie ken, zijn jullie bezorgd om de patiëntjes en ook om het contact met jullie “gastgezinnen”.
Het is een unieke ervaring voor jullie geweest, die jullie niet gauw zullen vergeten. Daar ben ik heel blij om.
Nu kunnen jullie genieten en het eiland ontdekken (vergeet de aapjes niet). Geniet ervan.
Doe de groeten aan jullie gastgezinnen en bedank hen hartelijk van ons.
Hey meisjes, ik heb spijt dat ik er niet bij was!!!!Dit was zeker een ervaring voor iedereen en daarmee zie je ook wel dat een mens niet veel nodig heeft, enkel zijn positieve ingesteldheid, een dosis creativiteit en zelfvertrouwen. Goed gedaan en geniet nu volle bak van vakantie op dit prachtige eiland!!!! XXX