Donderdag avond (we zaten al in pyjama) hadden we voor het eerst WhatsApp contact met Sasa (onze begeleidster). Ze vroeg of we geïnteresseerd waren om gelijk een sessie Tea 4 OT mee te volgen. Maandelijks komen Sasa en haar werknemers van Artis Includum online om contact te maken met andere ergotherapeuten van Engeland, Amerika en Kroatië. Dit leek ons erg interessant dus we zaten een half uurtje later klaar voor de laptop!

Het project is opgezet door Sasa zelf, die het belangrijk vindt dat er geleerd wordt van elkaar. Ze legde uit dat het 4 maanden geleden is opgestart en dat het oorspronkelijke idee is dat het een soort steungroep is voor de ergotherapeuten die eraan meedoen.

Hierbij volgde we de sessie mee waar Sasa een presentatie gaf over ‘Goal setting as a OT’. Waarbij ze aangaf dat het ook belangrijk is voor de ergotherapeut zelf om persoonlijke doelen op te zetten. De laatste presentatie was van Christine, een ergotherapeut uit Amerika die een presentatie had gegeven over de Intentional Relationship Model (IRM). Waarbij ze uitleg en voorbeelden gaf over het hebben van de verschillende relaties tussen de cliënt en ergotherapeut, en wat voor sociale aspecten daarbij komen kijken. Christine en Sasa zouden zeker goede lessen kunnen geven aan Odisee studenten!

Vrijdag wou Sasa ons ontmoeten bij een koffietentje. Om 14:30 waren wij stipt op tijd op de gegeven locatie (zoals de goede stagairs en studenten dat elke dag proberen ;)).

Sasa en Morana (vaste medewerkster) kwamen een half uur later. ‘Geen haast’ is een veel voorkomend motto onder de Kroaten merkte we al. Onder het genot van een drankje en een gebakje raakte we aan de praat. Over Artis Includum, hun werkwijze etc. Maar ook over hun persoonlijke leven, hun grote rol (als ik het zo mag zeggen) als pioniers van ergotherapie in Kroatië en hoe zij denken over hun rol als stagebegeleiders. Ze gaven aan ook graag te willen leren van ons, en dat juist openheid en gelijkheid wordt nagestreefd in het team.Daarbij hebben ze ons vele tips gegeven over de activiteiten die we moeten doen in Kroatië en Slovenië (Sasa is zelf erg fan van Slovenië).

Zaterdag zijn we voor 2 uurtjes langs geweest in Artis Includum. Ook om zo het openbaar vervoer naar stage te oefenen. Hierbij konden we een eerste impressie hebben hoe het werk eraan toe gaat. Morana liet ons meekijken en meespelen met 1 kindje. Ik moet eerlijk toegeven, het is erg leuk om daar te spelen. Ik kan zeker begrijpen dat het ‘therapie’ (speel) lokaal de juiste prikkels geeft aan kinderen. Er zijn daar vele communicatie borden aanwezig waardoor wij toch zouden kunnen communiceren met de kinderen. Doormiddel van pictogrammen.