Hallo iedereen!
Deze ochtend weer een lekker cornflakes ontbijt in de gemeenschappelijke ruimte van ons hotel. We hadden een supermarkt ontdekt waar we dan meteen goed van gebruik gemaakt hebben om typisch Belgisch te doen en wat cornflakes met melk aan te schaffen. Niets beters om mee wakker te worden zegt.
Vandaag een nieuwe poging om het goed te doen in het schooltje. Met succes! Eerst was het wel een heel gedoe om daar te geraken aangezien de bussen naar Sanagrachi (waar het schooltje is) blijkbaar staakten. Gelukkig hebben we, weer met wat hulp van vriendelijke Indiërs, het schooltje toch kunnen bereiken en zelfs nog goed op tijd! Maar het was wel zeer duidelijk dat er eens staking was aangezien er veel minder kindjes aanwezig waren dan normaal. Ons hoor je niet klagen hoor, in plaats van 40 kleuters die geen Engels kunnen en zeer snel afgeleid zijn hadden we er nu maar 24. Wat een luxe! Met volle moed zijn we dus verdergegaan waar we gisteren geëindigd waren om zo toch maar een beetje Engels aan te leren. Je merkt echt wel een enorm verschil tussen de kindjes van kindjes die alles zeer snel oppikken tot kindjes die amper meedoen. Dat maakt het nog wat moeilijker om activiteiten te organiseren.
In het midden van de les kwam de directrice (lees: persoon die altijd de krant leest en niets doet) binnen en zei dat de les in de namiddag niet doorging door de staking. Voor ons was dit natuurlijk enorm vreemd, maar verbaasd waren we al niet meer. In India kan alles!
Ook begint het hier al veel warmer te worden, en ik kan daar vrees ik niet zo goed tegen terwijl Jan daar natuurlijk weer helemaal geen probleem mee blijkt te hebben. Hopelijk ben ik snel aangepast!
Na de korte stagedag zijn we dus nog een beetje gaan rondtouren in Kolkata, we zijn naar de Birla tempel geweest wat toch wel eens helemaal anders is dan al die kerken. Jammer genoeg mogen er daar dus nergens fototoestellen mee binnen genomen worden waardoor 1 van ons steeds buiten moest blijven staan en de andere dan naar binnen kon. Die tempels zijn echt wel impresionant! En je ziet er ook nog heel veel gelovige mensen. Ook kregen we meteen een rode stip op ons voorhoofd en een paar kleine muntsnoepjes (geen idee waarom).
Na het avondeten besloten we eens de Riksja te nemen voor een klein stukje, we hadden daar jammer genoeg wel niet goed over nagedacht want dat was een enorm oud manneke dat heel mager was. Heel de weg waren we dus bang dat die ons ging laten vallen of een hartstilstand ging krijgen! Toen we er eindelijk waren moest hij toch ook wel even gaan zitten van de zware inspanningen. Met een groot schuldgevoel en een dikke fooi zijn we dus nog wat gaan rondwandelen en nog iets gaan drinken voor we terugkeerden naar het hotel.
Morgen zijn we van plan om een andere tempel te gaan bezoeken, ik ben eens benieuwd of deze zoals kerken allemaal op elkaar lijken!
groetjes
Zoë