Gisteren zijn we begonnen aan onze stage op de stichting Betheljada. Onze eerste stagedag is meteen goed meegevallen 🙂

We zijn om 7u begonnen en om 15u zat onze stagedag er al op.

We zijn in de ochtend ontvangen door Annabel een medewerkster van Stichting. Zij heeft ons eerst nog wat nuttige informatie meegegeven.

Hierna zijn we begonnen met de dossiers van de kinderen te lezen, dit zodat we al een beetje een beeld hebben van de kinderen.

Om 9u zijn we naar de activiteitenzaal gegaan, we werden er meteen ingegooid. We moesten meteen zelf activiteiten voor de cliënten voorzien, dit  zodat we de kinderen en jongvolwassenen zo snel mogelijk leren kennen. Van 9-11u30 hebben we met de kinderen al kleine activiteiten gedaan. Dit is voorbij gevlogen, het was zeer fijn. We zijn wel verschoten van een aantal kinderen, dit omdat er toch wel hele zware beperkingen voorkomen.

Na de activiteiten zijn we gaan helpen met het eten geven bij de dagopvang. Dit verliep bij ons beide veel beter dan verwacht. En na het eten geven van de kinderen hebben we zelf een pauze van een half uurtje genomen.

Na onze pauze hebben we verder in de dossiers gelezen, dit zodat we er zo snel mogelijk door zijn.

Onze indruk na de eerste dag: We mogen volledig zelfstandig werken, wat we wel leuk vinden, maar soms ook wel wat moeilijk. We zien het wel helemaal zitten! 😀

Na ons eerste dagje stage zijn we iets gaan eten en drinken in het centrum van Paramaribo, dit zodat we alles even konden laten bezinken. 🙂

Vandaag is het eveneens goed meegevallen. We kennen toch al enkele namen van de kinderen, maar dit zal nog wel even duren.

Morgen gaan we zwemmen met de kinderen, we zijn hier zeer benieuwd naar en kijken er naar uit. Spannend!

Xoxo Kachiri en Valerie

Gisteren zijn we zelf al een keer naar onze stageplaats gefietst. Dit was moeilijker dan verwacht, we zullen er toch nog aan moeten wennen dat we links moeten fietsen.

Na onze fietstocht zijn we naar de winkel gegaan, we wilden graag fruit. We merkten dat er in de winkels niet veel fruit te koop is. Toch hebben we een watermeloen en 2 verschillende soorten mango’s gekocht, of hoe ze het hier noemen ‘manja’s’. De watermeloen thuis krijgen, was een hele opgave 😉

Tijdens het wandelen naar de winkel en terug merkten we nogmaals dat de mannen in Suriname heel veel naar de vrouwen fluiten, roepen, toeteren… maar onze contactpersoon heeft gezegd dat we dit gewoon moeten negeren en dit deden we dan ook.

In de avond zijn we Chinees nieuwjaar gaan vieren op het beursterrein kkf. Dit was te vergelijken met een jaarmarkt, er werd muziek gespeeld, een aantal mensen hebben een speech gegeven en er stonden veel kraampjes. Er was een kraampje rond de Chinese cultuur, hier kon je je naam in het chinees laten schilderen. Er waren ook eetkraampjes, en hier hebben we dan gebruik van gemaakt. We hebben gegeten op de markt. 

Na dat we alles gezien hadden op de markt hebben we een taxi gebeld, dit heeft weer even geduurd voordat we iemand hebben kunnen bereiken. Bij het instappen in de auto gaven we ons adres door, maar de taxichauffeur kende onze straat niet. Hij vroeg ons waar het ongeveer in de buurt was. We hebben hem de grote supermarkt, Tulip doorgegeven die dicht bij ons in de buurt is. Hier is hij naartoe gereden. Wanneer we aan de supermarkt waren vroeg hij aan ons om de weg te wijzen. Dit vonden we heel vreeeeemd!!

Wanneer we thuis kwamen, waren we heel moe. Het is toch nog wat wennen aan het dagritme hier.Dus zijn we maar gaan slapen, in de nacht zijn we beide wakker geworden van de honden. Vanaf 2u ’s nachts zijn de honden van hier overal in de buurt beginnen blaffen en lawaai beginnen maken, dit is doorgegaan tot 7u in de ochtend. We hebben dus een slechte nacht achter de rug.

Deze ochtend, zijn we naar de zondagsmarkt geweest. Deze vond plaats op de Tourtonnelaan. Hier hebben we een aantal nieuwe fruitsoorten gekocht, zoals witte zoete bonen, een andere soort passievrucht… En we hebben makoesa sap gedronken. En dit allemaal aan een spotgoedkope prijs. De markten hier zijn wel wat anders als in België. De kraampjes staan allemaal langs de zijkant van de weg, en de auto’s blijven gewoon over de wegen rijden. Het is dus heel druk op zondag in de Tourtonnelaan en dit is al één van de drukste wegen in Suriname.

Om 13u hadden we afgesproken met een tourgids genaamd Steve-O in ’t vat (café in Paramaribo), dit om eens kennis te maken en om eens te bekijken welke tours we zouden willen doen. Doordat de tourgids zo interessant en boeiend kon vertellen hebben we al heel veel zin in de tours.

Na onze ontmoeting met Steve-O zijn we doorgefietst naar Fort Zeelandia. Dit was zeer mooi om eens te zien, hier gaan we later zeker nog eens naartoe.

Hierna zijn we al eens door de palmentuin gewandeld. Een zeer leuke plaats om eens te gaan picknicken, dit hopen we zeker eens te doen

. 

Hierna zijn we terug naar ons huisje gefietst. Vanavond gaan we nog een lekker hapje eten en morgen kunnen we aan onze stage beginnen. Spannend!

Xoxo Kachiri en Valerie

We hebben beide een slechte nacht achter de rug, om 6 uur waren we al wakker! We waren toe aan een douche, hier bleek alleen maar koud water uit te komen (brrrrrr)! Toen we opgefrist waren zijn we een korte wandeling gaan maken.

Om 9 uur hadden we een afspraak met het project waar we aan deelnemen. (Dit project heeft voor ons een stageplaats gezocht en een verblijfplaats geregeld) Deze heeft ons al wat informatie gegeven over de gang van zaken, waar we voor moeten oppassen, stageplaats… Hierna heeft iemand ons een  korte rondleiding gegeven in Paramaribo, ze heeft ons de nuttige zaken laten zien en een aantal bezienswaardigheden die we zeker eens moeten bezoeken.

Om 12 uur hebben we voor het eerst kennis gemaakt met onze stageplaats en een rondleiding gekregen!  Dit vonden we spannend!

Hierna zijn we te voet naar de winkel Tulip gegaan. Eén van de grootste supermarkten in Paramaribo. Na onze inkopen hebben we een paar keer moeten bellen, naar de taxicentrale voor we iemand konden bereiken. Deze taxi heeft ons thuis gebracht, voor de hele rit moesten we maar 8 SRD betalen! (=1 euro)

Onze conclusie: ‘teveel informatie voor één dag!’

Xoxo Kachiri en Valerie

Na een lange vlucht zijn we om 5 uur in Suriname aangekomen (21 uur in België). We merkte direct dat er een andere mentaliteit heerst dan in Europa. Alles gaat er zeer rustig aan toe, of zoals de Surinamers zouden zeggen: ‘Ala suni bum’ (alles gaat goed/ op het gemak).

Na anderhalf uur wachten op onze koffers werden we toch ongerust, uiteindelijk kwamen ze als één van de laatste erdoor. Hierna werden we opgehaald aan de vlieghaven door een heel vriendelijke vrouw. Bij het instappen in de auto merkte wij dat het stuur aan de andere kant stond. Eenmaal onderweg heeft onze chauffeur ons getrakteerd op een typisch Surinaamse snack, waar we de naam al van zijn vergeten. 😉

We werden opgewacht op onze verblijfplaats. Zij heeft ons een korte rondleiding en de sleutel gegeven. Ook kregen we de tip om ons meteen in te smeren tegen de muggen en om het klamboe net omhoog te hangen en onder de matras te steken.

Xoxo Kachiri en Valerie

Nog 4 nachten en het is zo ver, dan kan ons avontuur in Suriname beginnen. Al maanden zijn we aan het uitkijken naar de dag van ons vertrek, het is bijna gedaan met aftellen. De laatste spullen worden aangekocht en dan kan het inpakken van de valies beginnen. Er wordt nog afscheid genomen van vrienden en familie, die we gedurende een hele tijd niet zullen zien.

Tot in Suriname!

Xoxo Kachiri en Valerie