Stage en Lapland

Uitgelicht

Geplaatst op door

Lapland:

De vorige week zijn we een week naar Lapland geweest met timetravels (fantastische organisatie!). Op de heenweg zijn we gestopt in Kemi voor het Kemi snowcastle te

zien. Dit kasteel was volledig uit ijs gemaakt, met prachtige ijssculpturen in het interieur. Nadien zijn we gestopt in Rovaniemi om santa claus village te bezoeken.

Dit was ook een unieke ervaring, zeker omdat dit de plaats is waar we de arctic circle overstaken.

In lapland verbleven we in een klein gezellige houten cottage waar we verbleven met twee mensen uit Catalonië. In lapland hebben we de mogelijkheid gekregen om de

natuur op verschillende manieren te verkennen. Zo zijn we gaan langlaufen, hebben we een sneeuwschoenwandeling gedaan, hebben Mara en Olivia de sneeuwscooters getest.

Ook hebben we een ritje gedaan met de hondenslede (FANTASTISCH!!), de rendierslede bij de sami. En een andere unieke daguitstap was de busrit naar Noorwegen naar de

Arctic Ocean. Daar kregen we de mogelijkheid om eerst de sauna uit te proberen, om nadien af te koelen in the Arctic Ocean. Tijdens deze daguitstap hebben we ook een

klein pittoresk dorpje bezocht.

Olivia:

De eerste week heb ik vooral geobserveerd hoe de werking was op de stageplek en ik heb mij op een goede manier ingewerkt op de stage. Ik kom in contact met veel verschillende ziektebeelden.  Ik schrijf elke ziekte beeld dat ik tegenkom op in een document en  zoek deze als ik tijd heb op zodat mijn theoretisch kader altijd up-to-date is en ik symptomen gemakkelijker kan herkennen.

De tweede week heb ik met veel verschillende nieuwe technieken in aanraking  waaronder leer te bewerken, glaswerk,…enz.In de tweede heb ik ook kennis gemaakt met Pablo!

Pablo is een computerprogramma die gebruikt in de revalidatie van arm en hand. Pablo is multifunctioneel het is onderhandelen ook een assessment apparaat. Ik heb de uitleg gekregen hoe ik deze moest instellen en zelf mogen uitproberen om te ervaren hoe Pablo werkt. In week 3 moet ik verschillende interventies met Pablo uitvoeren.

In de derde week heb ik verschillende interventies uitgevoerd waaronder twee ervan met Pablo.

Ik heb deze week twee goalsetting afspraken kunnen bijwonen. Deze afspraak houd in dat de doelen van deze revalidatie periode worden vast gelegd. Op het einde van de revalidatie worden de doelen geëvalueerd (in de eind afspraak/evaluatie) met het multidisciplinair team die voor de bepaalde patiënt heeft gezorgd en de patiënt zelf. Ik heb deze week ook een eind evaluatie kunnen meevolgen van de patiënt waar ik een assessment bij afgenomen heb( The Box and Block Test).De taal barrière zorgt nog af en toe voor wat moeilijkheden maar niks dat onoverkomelijk is.

Lapland:  ik vond Lapland één van de schoonste ervaringen die ik tot nu toe heb ervaren zelf al was het heel koud!  We hebben het enorm geluk gehad het noorderlicht meerdere keren te zien! Ook hebben we daar veel nieuwe vrienden gemaakt.

northern light

In de vierde week heb ik zelf enkele technieken in de hobby kamer kunnen uitproberen en leren kennen. Ik moest één van de technieken  uitkiezen  om te geven aan een groep, het is uiteindelijk het maken van een leren armbandje  geworden omdat deze het best medium was om aan de doelstelling van de verschillende deelnemers te werken. Ik heb deze week mijn kennis verbreed of de Semmes-Weinstein monofilament test en heb deze uitgetest op Niels.  Deze week heb ik vier groep therapieën bijgewoond en 3 therapieën kunnen uitvoeren.

 

Mara:

ik merk op stage dat ze hier nog niet veel elektronisch doen. De observaties kunnen in het bestand per patiënt gezet worden, maar bijvoorbeeld wie er naar de groep komt wordt op een papier geschreven op het prikbord. Hierdoor is het voor mijn mentor moeilijk om een groepstherapie tijdig voor te bereiden. In de psychiatrie hier werken ze vooral rond sociale interactie en gedragsaanpassing. Dit laatste had ik in België‘ nog niet gezien. Ze gebruiken hier DBT= dialectal behavioral therapy. In DBT worden er over momenten gepraat waar bepaalde gedragingen in voor kunnen komen. Bijvoorbeeld niet naar de fitness durven gaan omdat je geen afgetraind lichaam hebt. Hoe kunnen deze gedachten anders verlopen? Dat is waar het om draait.

ook doen wij observaties rond bepaalde activiteiten en functies of deze gaan om thuis alleen uit te voeren. dit kan gaan rond koken, kuisen,… Ik heb maar 1 observatie gezien in mijn 4 weken stage omdat er deze periode enorm weinig patiënten zijn.

Ik merk dat de patiënten hier “extremer” zijn dan in België‘. Vaak hebben ze meerdere psychische stoornissen en zijn er extreme symptomen. Ik denk dat dit komt omdat hier in Finland, de patiënten met psychische stoornissen thuis ook goed begeleid worden en ze hierdoor minder snel naar de psychiatrie komen. Het zijn allemaal enorm interessante mensen, maar ook enorm vriendelijke mensen die te verlegen zijn om Engels te praten. Daarom is het heel moeilijk voor mij om te communiceren met de patiënten. Dit zie je ook bij het team. Ze kunnen allemaal basis Engels, maar zijn te verlegen om het te gebruiken. Daarom probeer ik mij zo goed mogelijk in het Fins voor te stellen.

 

 

Niels:

Tijdens de afgelopen weken op stage heb ik regelmatig eigen patiënten toegewezen gekregen. Hierbij doe ik het anamnesegesprek samen met mijn mentor, nadien plan ik

zelfstandig mijn therapiesessies in samenspraak met de patiënt. Nadien bespreek ik het eindverslag samen met mijn mentor en patiënt (soms doe ik dit in multi-

disciplinair teamverband). Regelmatig krijg ik patiënten met zeldzame neurologische aandoeningen waarover we nog niet geleerd hebben. Hierdoor moet ik dus veel

opzoeken en informatie verzamelen voor mijn theoretische achtergrond.

In vergelijking met Belgie kan ik stellen dat mijn stage veel sneller verloopt. Zo had ik de tweede / derde dag al mijn eerste volgpatiënt (die ik de dag erop al

moest behandelen). Op vlak van de ergotherapie is me opgevallen dat de ergotherapeuten geen MMSE afnemen, de MMSE en soortgelijke assessments worden hier afgenomen

door de neuropsychologen. De werksfeer vind ik hier persoonlijk iets minder bedrukt en gehaast. Het is heel druk, maar tijdens de pauzes (die doorgaans kort zijn)

wordt er niet echt gepraat over het werk. Men is er hier ook van overtuigd dat de uren dat je aan het werk bent, echt moet werken, een keer dat je thuis bent mag je

niet meer werken. Ze proberen dit ook over te brengen naar studenten (alleen, voor mij persoonlijk, werkt het zo niet 🙂 )

 

 

 

 

 

Stage week 2 en 3 Mara

Geplaatst op door

Voor mij waren het vrij hectische weken omdat ik op deze stageplaats maar 4 weken stageloop en ik mijn taken allemaal klaar moet krijgen (even vermelden: het is mij wel gelukt).

Week twee heb ik niet veel kunnen doen door de taalbarrière, maar we hebben wel een datum afgesproken voor mijn therapie (foto’s van mijn medium kan je hieronder zien). Ik heb een geval van agressie meegemaakt waarbij de patiënt moest weggedragen worden (ze hebben haar moeten kalmeren). Dit was een vrij angstaanjagend beeld, maar toen ik in week drie therapie met de patiënt volgde, was het duidelijk dat ze eigenlijk ook een super vriendelijk persoon is. Er waren moeilijkheden in verband met het eten en hierdoor is de patiënt agressief geworden. Zo zie je maar dat de eerste gedachte rond een persoon niet altijd de juiste is.

Ik heb deze twee weken veel groepstherapie gezien (de doelen hierbij zijn sociale interactie verbeteren, leren opnemen van rollen en gepast gedrag in de groep).

In week 3 werd mijn therapie gegeven (muziektherapie met ouderen). Deze ging goed, alleen jammer dat ik niet heel veel kan participeren, maar het is altijd goed om terug te gaan naar de basics om deze te verbeteren. Ik leer hier heel veel observeren en kijken naar lichaamstaal en intonatie. Ik leer hier ook veel over psychoses en pathologie in de psychiatrie wat toch ook wel belangrijk en fijn is.

Ik ben ook één dag naar een woonzorgcentrum gegaan. Hier heb ik een groep van veteranen gevolgd en ik heb een presentatie over België gegeven. Dit vonden ze fijn en ze waren heel enthousiast. Het moeilijke bij deze presentatie was dat de ouderen geen Engels verstaan en alles dus vertaald moest worden door de begeleider, maar moeilijk gaat ook.

De veteranen werden eerst ontvangen door de ergotherapeut en de animator. Ze praatten en speelden een spel om hun cognitieve functies te behouden. Dan zijn ze naar de fitness gegaan. Ook hier heb ik geparticipeerd, ik vond het erg leuk.  In de namiddag heb ik mijn presentatie gegeven en er was ook een spel rond cognitie.

De rehabilitatie van de veteranen wordt betaald door de overheid. Ze komen tweewekelijks langs in dit woonzorgcentrum. Sommige verblijven in het woonzorgcentrum, anderen wonen thuis.

De ergotherapeut die ik toen gevolgd heb, heeft ook neurologische patiënten en doet hier vooral functionele oefeningen mee.

Ik loop nog 1 week stage op mijn huidige stageplaats en daarna ga ik 2 weken stagelopen in Kunnonkoti (dit is 10 minuten wandelen van de Retrodorm waar ik logeer. Tijdens mijn stage nu, ben ik anderhalf uur onderweg.

Ik kijk hiernaar uit omdat dit een advies- en hulpmiddelencentrum is, wat mij heel erg boeit. Ik denk dat het ook een heel leerzame stage gaat worden.

muziek therapie bij de ouderen

weekend 2, 3 en 4

Geplaatst op door

Even een catch up over onze weekends.

Weekend 2:

Tijdens dit weekend zijn we naar Helsinki gegaan. Dit was een aangename uitstap omdat Helsinki een vrij mooie stad is.

Bij aankomst hebben we Olivia aan het station afgezet zodat zij haar vriendin Silke kon gaan ophalen, bij de luchthaven.

Niels en Mara stapten ondertussen al wat rond om enkele delen van de stad te bekijken. Uiteindelijk hebben we 2 kerkjes bezocht (gratis ingang – dat was wel fijn) en de foodmarket. Hier wou een verkoper ons een burger met insecten aansmeren, maar we hebben dit vriendelijk afgeslagen (lees als: gezegd dat wij later terug gingen komen).

Toen Olivia en Silke aansloten, zijn we allemaal samen iets gaan eten in de foodmarket, daarna gingen we naar de kerkjes die Mara en Niels al hadden bezocht en probeerden we binnen te geraken in een kerk die omhult werd door rotsen. Helaas was het iets te laat om daar nog binnen te geraken.

Om de dag te eindigen (en om een busrit van twee uur te overleven) zijn wij in een hesburger gaan eten. Dit is de McDonald’s van Finland, dus dit moesten we toch wel een keer gedaan hebben.

Helsinki

Weekend 3:

Tijdens dit weekend is Nele op bezoek geweest.

We hebben niet echt een grote uitstap gedaan, maar zijn gaan sleeën en hebben het vooral rustig gehouden. Op zondag heeft de tutor van één van onze kotgenoten ons meegenomen naar kleine dorpjes en mooie plekken, net buiten Turku. Hier hebben wij echt van genoten, we keken vol bewondering naar de mooie landschappen. Voor de rest hebben wij vooral uitgerust van de zware stageweek en ook gewerkt voor school (ja dit lees je goed).

Weekend 4:

Weekend 4 hebben wij eigenlijk weinig tot geen uitstappen gedaan. We merkten dat 5 dagen stagelopen vrij zwaar is en dat we soms ook nood hebben aan rust. We hebben wel een lasagnefeest gehouden (dank u Olivia voor de lekkere lasagne), dus dat was gezellig.

Stage week 1

Geplaatst op door

Stage Mara:

Mijn eerste week in de psychiatrie zit erop. Eerst geef ik enkele feiten voor ik vertel over mijn stage en stageplaats.

  1. Koffie in Finland is niet zo lekker
  2. De mensen op mijn stageplaats zijn heel sociaal en betrekken mij (of proberen toch) bij het gesprek.
  3. Bijna niemand spreekt (vloeiend) Engels.
    Ik sta in een psychiatrisch ziekenhuis dat Halikku wordt genoemd. Het ligt in Halikku (aan de rand van Salo). Om hier te geraken, neem ik eerst een bus tot het station van Turku, waar ze mij oppikken om mee te rijden naar het ziekenhuis. Ik kan ook met de bus gaan, maar het is een verre verplaatsing. Ik maak hier enkel gebuik van als ik geen lift heb of als ik naar de les moet.

De afdelingen die ik vooral zie zijn: acute, stemmingsstoornissen en geriatrie. De pathologie hier kan heel verschillend zijn. Zo heb ik mensen gezien die een depressie hebben, schizofrenie, paranoia, verslaving… op vrijdag stond ik op de afdeling psychose (daar vertel ik verder in deze blog wat meer over).

De ergotherapie hier betekent heel veel praten en in interactie gaan. Ze gebruiken het handelen als tool om te kunnen praten. Dit kan aan de hand van creatieve therapie, DBT (dialectal behavior therapy,), gezelschapspellen enzovoort. De interactie is hier enorm belangrijk. Het einddoel is vaak om terug te keren naar de maatschappij en om dit te bereiken moeten de sociale vaardigheden vaak verbeteren, ook de vaardigheden in het huishouden, enzovoort.

Er worden observaties van deze vaardigheden gedaan. Ik heb een kookactiviteit gevolgd. Ze zouden dit liever in hun huiselijke context doen, maar soms is de enige mogelijkheid om hier in de klinische setting, de observaties te doen.

Ik ben op vrijdagvoormiddag mee naar de winkel gegaan met de afdeling psychoses. Hier kom ik normaal niet (hier werkt een andere ergotherapeut), maar omdat er een vergadering (in het Fins) was, mocht ik aansluiten bij deze groep. Hier waren wel cliënten die Engels praatten en dit was fijn om even in interactie (smalltalk) te kunnen gaan. We hebben ingrediënten gekocht om muffins te maken en deze ook gemaakt. Er was een cliënt die Nederlands spreekt, hij heeft ook geholpen met het maken van de muffins (hoe leuk is dit). Hij praatte niet veel tegen de rest omdat hij niet zo goed Fins spreekt en het personeel niet zo goed Engels, dus ook hij vond het fijn om even in het Nederlands te praten.

Ze zijn hier enorm flexibel. Als ze merken dat er een dag is waarop alleen administratie wordt gedaan, dan mag ik thuiswerken aan mijn documenten.  Dit is gelukkig nog niet gebeurd en ik heb al heel wat kunnen volgen en leren. Het enige nadeel is dat ik geen Fins praat en er hier bijna niemand Engels praat. Samen met mijn mentor hebben wij dan ook beslist dat ik geen therapie ga geven omdat dit ook niet goed is voor de cliënten. Zij zijn namelijk naar hier gekomen om beter te worden en als ze dan niet in hun eigen taal kunnen praten is dit niet goed voor het genezingsproces. Ik kan natuurlijk wel observeren, doelen opstellen en bespreken, ik werk aan het maken van de therapieën en heb bijgevolg werk genoeg.

Het is voorlopig heel interessant, alleen jammer dat ik de taal niet zo goed begrijp. Ik hoop dat er nog cliënt instroomt die het Engels beheerst, maar dat gebeurt hier vrij weinig. Voorlopig werk ik verder aan het observeren en kijken naar het non-verbale aspect van ergotherapie en hoe mijn mentor in interactie gaat.

 

Stage Niels en Olivia:

Olivia en ik lopen stage op de dienst ergotherapie in het neurologisch revalidatiecentrum in Masku. Dit is een gespecialiseerd revalidatiecentrum dat zich richt op de revalidatie van neurologische aandoeningen zoals: multiple sclerose, Parkinson, Limb-Girdle-Muscular-Dystrophy, myasthenia gravis, etc. Het revalidatiecentrum is uniek in Finland, dit door hun expertise in bepaalde neurologische aandoeningen zoals MS. We krijgen dan ook patiënten van over heel Finland. Zo komen sommige patiënten van het verre Lapland.

Op de dienst ergotherapie zijn vier ergotherapeuten werkzaam. Ze doen voornamelijk anamneses, screening met assessments, adviesgesprekken over hulpmiddelen en aanpassingen, ze behandelen ook de patiënten. Maar ze geven ook veel advies en informatie over oefeningen die de patiënten thuis kunnen doen.

Deze (eerste) week heb ik al twee eigen patiënten gekregen. Ik heb nog niet de anamnese gesprekken gedaan. Maar ik heb in samenspraak met de stagementor de doelstellingen bepaald voor de patiënt, om nadien de behandelingen zelf uit te werken.

Op deze eerste week heb ik al enkele nieuwe assessments leren kennen (en één ervan al uitgevoerd). Daarnaast heb ik ook nieuwe behandelmethodes leren kennen. Wat mij opgevallen is in de eerste week, is dat hier heel cliënt-gecentreerd gewerkt wordt.

Olivia: ik heb deze week verschillende adviesgroepen kunnen bijwonen waardoor dat mijn inzicht in hulpmiddelen aanzienlijk is vergroot.

 

Turku Cathedral

Geplaatst op door
Beantwoorden

Today I visited the Turku cathedral, we had the chance to see the choir rehearsal!!

choir rehearsal

So we didn’t get to really visit the cathedral of Turku, this will be for another time when the choir isn’t practicing.

Turku cathedral

But I must say I was strike by the fact that the priest was a woman, I never saw a woman as a priest in Belgium.

So I did my research and this is what I found :

Most Finns belong to the Evangelical-Lutheran Church while a fraction of them belong to the Orthodox Church. The Evangelical-Lutheran Church accepts the ordination of women as priests.

That’s it for today post, see you for the next blog.

Olivia x

A Swedish minority in Finland

Geplaatst op door
Beantwoorden

When I arrived in Turku I was wondering why the street name had two different names.

So I asked my student tutor why they did that! She smiled at me and said” the street don’t have different names it’s just that the first one is written in Finnish and the second one is written in Swedish”.

She then explained me that there is a Swedish minority in Finland.

Semla a swedish pâtisserie

So it’s important to remember that there’s a Swedish minority in Finland so it’s not that surprising to hear the Swedish language  or to see food from Sweden.

See you for the next blog

Olivia x

Salt vs pebble.

Geplaatst op door
Beantwoorden

Here in Finland they use pebbles not salt for the ice or snow.

pebbles not salt to make the street safer

In Belgium we use salt if there’s snow to make the streets safer.

But I looked up why they use pebble in Finland and it was pretty interesting.

Pebbles don’t make the snow or ice melt but create more adhesion for shoes and vehicle’s.

Pebble are efficient by  every temperature and are not dangerous for the ground and the vegetation.

See you next time for more anecdotes and facts.

Olivia x

first week in Turku

Geplaatst op door
Beantwoorden

Moika- hello !!

My first week in Turku was quite interesting, I’m going to tell you something that surprised me the most this week. I’m used to smiling at people when I walk past them or saying “hello” even if i don’t know them. But when I reflect on this I don’t think they do this here in Finland. When I smiled or said “hello” to someone  I received weird looks or just was being ignored, so I will try to do this less or just be more understanding of their reaction. Its wonderful how cultural differences show in sometimes really little things.

That’s it for today I think I’m getting  to know Finland a little better everyday.

greetings from the snowy finland

view from the Retrodorm

olivia

First impressions – Eerste indruk

Geplaatst op door
Beantwoorden

Moika! – hello- hey,

We zijn naar de campus geweest om nog enkele formaliteiten in orde te krijgen. Daar hebben we vernomen waar onze stageplaatsen zijn. Mara staat voor  4 weken in salo in het universitair ziekhuis daarna loopt ze nog twee weken in Kunnonkoti Ruiskatu een advies centrum en tot slot nog twee weken in aura bij een zelfstandige therapeut. Niels en Olivia lopen stage in Masku een neurlogischrevalidatiecentrum voor 8 weken.

We zijn deze week het centrum van Turku gaan bezoeken in de sneeuw. De sneeuw gaf een magische beeld.

Centrum van Turku

Ook hebben we goed genoten van ons eten’tje in het Serius cafe (naast de bibliotheek), tot slot hebben we het Turku art museum bezocht.  Het was een klein museum, maar met mooi kunst.

Enkele indrukken:

  • We verstaan de taal momenteel niet, hopelijk komt er hier snel verandering in met onze finse cursus;
  • We hebben gemerkt dat finnen meer hun haar kleuren in felle kleuren;
  • Finnen kleden zich zeer functioneel. Gezegde van hier “er is geen slecht weer alleen slechte kledij”. Mara en Olivia hebben tot nu toe maar twee personen gezien met hakken waaronder een nederlands vriendin

Tot onze volgende blog post

Groetjes uit het witte Finland.

 

Hello!!!

We went to the campus to finalize  the remaining formalities. There we heard where we will run our internship. Mara will do her internship in the three places, Niels and Olivia will run their internship in a revalidation centrum.

We visited Turku this week, the snow  gave a magical feeling.

Turku in the snow

We enjoyed a good meal in the Serius Cafe ( next to the library).  We ended our tour with a visit of Turku art museum.

Niels and Mara before the museum

the museum is little but has a lot of beautiful art.

first impressions:

  •  At the moment we don’t understand nothing of the Finnish language, we hope that this problem will be  ( a litlle bit )solved by the Finnish cours;
  • We saw a lot of Finnish people with flashy  hair colours;
  • Finnish people wear functionally clothes. a saying from here ” there is no bad weather only bad clothes”. Mara and Olivia only saw two people with high heels which one of was a dutch friend.

See you for the next post

Greeting from snowy Finland.

 

Arrival at the Retrodorm

Geplaatst op door
Beantwoorden

There I was ready at 9 o’clock in the morning before the enormous board showing the flight’s. It was finally 13th of January, the moment I was looking out for the beginning of  this amazing experience! It was time to leave for Finland. I must admit that I was really nervous , like we say it Belgium ” it’s a jump in the darkness”.  I had a lot of question which I couldn’t answer :  is there a big cultural difference between Finnish and Belgians?  Did I take enough warm clothes with me? Is the food going to be salty or more sweet? etc.

It was time to board. I said goodbye to my family and started the boarding with my fellow exchange students (Mara and Niels).

The fact that I wasn’t alone  to start this fantastic adventure comforted  me. The nervous feeling was slowly fading away and a feeling of excitement and curiosity   was  slowly growing within myself.

The travelling to Turku went really smoothly. I must say when I was on the second flight the view was beautiful it looked like the sky was on fire so many colours  it was truly gorgeous.  The three of us have  student tutors which came to pick us up  at the airport and brought us safely to our accommodation in the Retrodorm.

 

This is it for today I arrived well in Finland and it’s indeed colder than in Belgium. I will tell you more about experiences as soon as possible.

olivia xx