laatste weken stage en de eindevaluatie ö

Niels

Hei,

Ondertussen is het al een tijdje geleden, maar hierbij mijn volgende blog . Mijn eindevaluatie is al eventjes achter de rug, dit was best wel een spannend moment. De manier van evalueren is hier verschillend van België in dat opzicht dat het meer een gesprek. Het is een gesprek tussen mentor, begeleider en student. En hierbij is de student gedurende heel het gesprek aanwezig, in vergelijking met België waar de student slechts aan een deel van het gesprek deelneemt. Daarnaast is het meer een gesprek over de doelstellingen die de student aan het begin van de stage heeft opgesteld in samenwerking met mentor en begeleider. Ook gaat het gesprek over de competenties die aanwezig zijn op de stageplaats en als belangrijk worden beschouwt. Mijn eindevaluatie was goed, maar kan nog beïnvloedt worden door mijn laatste EBP-paper en presentatie.

Ik heb tijdens de laatste week ook een presentatie gegeven over de ergotherapie in België. Hierbij heb ik meer informatie gegeven over de opleiding ergotherapie en de uitdagingen die de ergotherapie in België heeft. Op het einde waren de ergotherapeuten geïnteresseerd hoe het interculturele /vluchtelingen / migranten vraagstuk benadert kon worden vanuit de ergotherapie. Dit omdat ze in Finland blijkbaar ook steeds vaker te maken krijgen met interculturele zorgverlening al dan niet door het contact met vluchtelingen. Hierdoor wordt er in de opleiding ergotherapie aan TUAS steeds meer aandacht gegeven aan de mogelijkheden van de ergotherapie hierin.

In mijn laatste week heb ik nog de mogelijkheid gehad om een sessie van de kinesitherapeut te volgen in het zwembad. Dit was heel interessant om te volgen. De doelgroep bestond uit mensen met neuromusculaire aandoeningen. Zelf heb ik nog een interessante patiënt besproken met mijn mentor, deze patiënt had POTS (Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom). Deze patiënt heb ik zelf niet kunnen opvolgen doordat ik mijn eigen patiënten had en doordat ik mijn eindevaluatiemoment had.

En na de laatste stageweek ben ik een weekendje naar Stockholm geweest met de ferry. De ferry was een unieke ervaring, en nog wel een aangename manier van reizen. Stockholm was een prachtige stad waar enorm veel te zien is. Het is dus zeker een aanrader!

Nu de laatste twee weken van mijn erasmus zijn begonnen. Kan ik mij focussen op mijn eindwerk, de groepsopdrachten aan TUAS, en het regelen van al het papierwerk dat komt kijken bij het afronden van mijn erasmus.

Mara: weekendje alleen

Hey allemaal!

Dit weekend zijn Olivia en Niels niet hier dus ben ik een weekendje alleen. Perfect om wat te werken aan mijn eindwerk en om leuke dingen te doen met de rest hier.

Op zaterdag heb ik beslist om mee te gaan met de jongens voor een hike. Uiteindelijk bleek het een weg te zijn op de straten hier (gelukkig is er niet veel verkeer) en niet echt een boswandeling. Uiteindelijk kwamen wij aan de zee. Een bevroren zee blijft toch wel spectaculair om te zien. We zijn dan de omgeving daar gaan verkennen en toen begon de hike pas. Letterlijk op rotsen klimmen en padjes zoeken op het ijs. Dit was echt enorm leuk en ik heb mij goed geamuseerd. Na 15km waren we wel wat lui geworden en zijn we met de bus terug naar de retrodorm gegaan. In de avond hebben we niet echt iets gedaan behalve een film gekeken.

Op zondag heb ik niets gepland en werk ik gewoon aan al mijn schoolwerk, want dat is zeker ook nog nodig.

Hier zijn wat foto’s van de wandeling!

Hier is 1 van de jongens in een boom geklommen (geloof mij het was gevaarlijk) om een foto te nemen! Gelukkig hadden wij een student dokter mee voor als er iets zou gebeuren!

Blog Mara: week 7 en 8

Ik had vandaag (donderdag 29.03) mijn laatste dag stage in Kunnonkoti. Er is veel veranderd in de laatste weken dus even een korte samenvatting: Normaal ging ik in mijn laatste week naar een immigratiecentrum om daar een week stage te volgen, maar wat bleek… ze had maar 1 dag dat ik kon komen en anders moest ik nachtdiensten doen en dat wouden ze niet. Dus hebben we beslist dat ik ook mijn laatste week hier in Kunnonkoti bleef. Dit vond ik niet erg want  dit is een fijne plek om stage te lopen. Wel ging ik op bezoek in het immigratiecentrum en in een instelling voor psychiatrische patiënten.

Dus week 7 in Kunnonkoti: niet veel anders dan normaal. Een aantal rondleidingen en vooral veel zelf uitproberen en gewoon doen. Ook is de Nederlandse student terug van haar trip naar Lapland dus kan ik op stage samen met haar wat werken en uit testen! Zeker leuk om nog eens Nederlands te kunnen praten.

Week 8: Maandag ging ik op bezoek in het immigranten centrum. Dit was een huis waar 7 tieners (tussen 15 en 18 jaar) leven. De ergotherapeut nam de taak van de ouders (die meestal nog in hun thuisland waren) over. Zeer interessant om een ergotherapeut te zien werken in een plaats waar ze eigenlijk geen ergotherapeut vragen. Je zag hoe ze haar eigen referentiekader gebruikte om te bereiken wat de cliënt wou.

Ik ben ook op bezoek geweest in een psychiatrische instelling. Hier wonen de patiënten echt en blijven voor een lange tijd daar. Het doel is altijd om ze terug thuis te krijgen met zo min mogelijk hulp, maar dit is natuurlijk een goede tussenstap. Hier heb ik een relaxatietherapie gevolgd en dat was wel enorm fijn.

Nu vandaag was mijn allerlaatste dag in Kunnonkoti. Ik ga het enorm hard missen want ook al was ik hier maar 4 weken, het team dat hier werkt is fantastisch. Mijn mentor is zo een positief persoon en zo lief voor iedereen. Ze heeft mij enorm veel geleerd en ook mijn zelfvertrouwen omhoog gekrikt omdat ze mij zo vrijliet om zelf te kiezen hoe ik de rondleiding geef en met het geven van niet altijd makkelijke taken. Ook de studenten die ook stageliepen hier, zijn vrienden geworden en zal ik niet snel vergeten. Ik heb echt een ongelofelijk fijne tijd en ervaring hier gehad en ik wil iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt. Ook mijn ouders die mij nu toch al 2 maanden en een half moeten missen, wil ik even bedankten voor alle hulp die ik heb gekregen van jullie 😉 ik weet het ik ben melig aan het doen!

Nu heb ik hier nog 2 weken in Finland. Ik ga nog enkele uitstapjes doen (ik probeer een blog daarover te schrijven, maar ik beloof niets!) waaronder Kopenhagen met mijn vrienden van België en een dagje Stockholm met Olivia. Ik ga nog enkele weken proberen te genieten van mijn tijd hier en nog even te ontspannen voor onze stage in België weer begint.

Moi moi!

week 5-6 op stage

Niels

Het einde van mijn stage begint te naderen. Mijn eindevaluatie is gepland voor deze week vrijdag. Nu resteren er nog twee weken. De vorige week heb ik nog enkele keren de kans gekregen om groepssessies te volgen. Hierbij werd er informatie gegeven over handversterkende oefeningen en cognitieve oefeningen die de patiënten thuis kunnen doen. Dit is iets wat heel erg opvalt tijdens mijn stage in Masku. Er wordt heel veel naar de thuissituatie gekeken, en er wordt gezocht naar oefeningen die de patiënt thuis kan doen. Indien de patiënt later moet terugkomen, wordt er besproken hoe de oefeningen verliepen.

Daarnaast heb ik ook de kans gekregen om nog enkele patiënten met iets zeldzamere ziekten te ontmoeten. Zo heb ik enkele patiënten met ALS mee opgevolgd en behandelt. Daarnaast heb ik ook nog een aantal patiënten mee opgevolgd die een beroerte hebben gekregen.

Maandag heb ik enkele sessies bij de kinesitherapie gevolgd. Zo heb ik een boks training gevolgd. Dit was heel interessant om te volgen: door middel van boksen stimuleert men de beweging en bloeddoorstroming in de romp en de bovenste ledematen, traint men met bepaalde oefeningen de cognitie en de uitvoering van dubbeltaken.

Vorige week de stageplaats van Mara bezocht. Dit was heel interessant, ik heb hier veel kunnen bijleren over hulpmiddelen en aanpassingen. Zo heb ik nu enkele nieuwe concrete ideeën die ik kan gebruiken bij het adviseren van mijn eigen patiënten op neurologie.

Deze weken heb ik niets nieuws bezocht of ontdekt, ik heb heel wat gewerkt voor de opdrachten van TUAS, odisee en mijn eindwerk. Hierdoor heb ik toch de plaatselijke bib ontdekt J

Mara: weekend 16.03-18.03

Een kort verslagje over mijn weekend hier:

Vrijdagavond zijn wij (Olivia, Marcelina en ik) naar een volleybal wedstrijd van een liga A (hoogste klasse) gaan kijken. Dit op uitnodiging van een leerkracht van ons. De relatie hier met de leerkrachten is heel anders dan thuis. Hier spreek je de leerkrachten met de voornaam aan, mag je ze altijd op hun GSM bellen en zijn ze meer een mentor op het niveau van de student dan erboven (ik bedoel het niet slecht tegenover onze leerkrachten, maar het is heel anders).

Na eerst fout te hebben gestaan (standaard hier) vertrokken we dan eindelijk! Ik merkte tijdens de wedstrijd dat het niveau hier toch een beetje lager ligt dan in België, maar dat is natuurijk geen negatief punt want we zagen een heel spannende wedstrijd. Uiteindelijk verloren we met 3-2 (na 2 sets voorstaan, voor de volleyballers onder de lezers). Hier nog een foto van ons in de hele kleine sporthal ;).

Zaterdag was ik helaas ziek en moest ik de hele dag in bed blijven. Heel frustrerend, maar ik moet nog 2 weken stage (waarvan ik 1 week nog niet weet wat ik moet doen en waar ik moet zijn, want mijn stageplaatsen zijn aangepast) lopen dus ik wil zeker fris maandag kunnen starten.

Zondag was ik van plan om veel voor het school te werken en mijn kot nog eens op te ruimen, maar dan voelde Olivia zich niet goed. We zijn zelfs naar het ziekenhuis (wat een helse ervaring hier was, want in het eerste ziekenhuis wat 5 min wandelen was konden ze ons niet helpen en moesten we nog een taxi nemen naar een ander ziekenhuis) moeten gaan en hebben Laura (een meisje van de U.K) en ik heel de dag op on Olijfje zitten wachten. We mochten ook niet bij haar zitten wat echt enorm frustrerend was. Uiteindelijk bleek ze een infectie te hebben. Eind goed, al goed.

Week 5 stage week 8 in Finland: de tijd gaat snel

Niels:

De afgelopen week heb ik Naantali bezocht. Dit is een klein pittoresk dorpje op twintig minuten met de bus van Turku. Omdat het hier gedurende een langere periode zo hard gevroren heeft, was het mogelijk om een aantal kilometers ver de zee op te wandelen. Hierdoor konden we tot aan een aantal eilanden wandelen. Het was prachtig weer, dus we hebben ook kunnen genieten van de zon.

Op stage verloopt alles goed. Steeds meer mag ik zelfstandig patiënten behandelen. Wat mij hier opvalt is dat de ergotherapie uiterst client centred is. De patiënt wordt werkelijk bij alles betrokken. De doelstellingen worden concreet vermeld in teamverband, terwijl de patiënt aanwezig is. De patiënt moet dan ook zijn eigen mening over de doelen meedelen. Ook bij de eindevaluatie wordt de patiënt uitgenodigd op deze teamvergadering. Hierbij komt eerst de patiënt aan bod om zijn ervaring/mening mee te geven. Nadien is de rest van het multidisciplinaire team aan bod.

Wat ikzelf ook speciaal vind, is dat de patiënt voor het verblijf in Masku wordt opgebeld met zijn wensen met betrekking tot het multidisciplinaire revalidatieprogramma.

Tot nu toe hebben we nog niet echt les gehad over de ergotherapie in Finland. Voorlopig hebben we enkel lessen ‘Finnish for exchange students’. Hierbij krijgen we de basis van deze uiterst complexe en onverstaanbare taal aangeleerd. Maar steeds meer verstaan we eenvoudige gesprekken in het Fins, het uitspreken is een andere uitdaging J

Binnenkort starten we wel met groepswerken waarbij we een paper moeten schrijven over de Finse gezondheidszorg(organisatie). Daarbij zullen we meer inzicht verwerven in de Finse gezondheidszorg. Dan zullen we ook een betere vergelijking kunnen maken met de Belgische gezondheidszorg.

Mara:

Ik ben vorig weekend naar de Ikea hier gegaan met één van onze kotgenoten. Dit was heel fijn en totaal iets anders dan dat ik normaal doe. In de avond zijn wij met een groepje naar een ijshockey matchgaan kijken. Ik als sport fan vond dit fantastisch. Ook won de ploeg van Turku dus dat maakte het al helemaal geweldig! Deze wedstrijd was van de eerste klasse hier en TPS staat tweede in het klassement wat helemaal niet slecht is.

Go TPS!

Stage:

Ik ben maandag begonnen op een nieuwe stageplaats. Kunnonkoti is een adviescentrum waar iedereen kan langskomen om hulpmiddelen te bekijken, testen en erover te leren. Dit is heel interessant omdat ik heel wat hulpmiddelen nog nooit gezien had (foto’s komen volgende week). Ik heb rondleidingen gevolgd voor studenten en professionals. De bedoeling is om uitleg te geven over de verschillende hulpmiddelen, kamers enzovoort.

Ik heb ook een les over ergonomie gevold die gegeven is aan fysiotherapeuten hier. Deze was wel in het Fins maar de leerkracht gaf heel praktisch les, waardoor ik het meeste wel kon begrijpen. Ik heb ook geparticipeerd in deze les en de studenten geholpen met het leren van tiltechnieken. Dit was voor mij ook heel lang geleden dus heb ik dit eerst even kort voorbereid voor ik iets deed. Het was heel interessant en ik heb ook zelf nieuwe technieken en dingen geleerd over tillen en ergonomie.

Tot slot heb ik vrijdag ook zelf een deel van de rondleiding gegeven. Voor mij was dit een enorme uitdaging want ik ben enorm zenuwachtig als ik voor een groep moet staan en nu moest ik voor een groep staan die geen Nederlands sprak. Ik heb mij zo goed mogelijk proberen uit te drukken in het Engels en ik merkte dat het de tweede keer al vlotter verliep. Volgende week moeten ik en nog een Finse student een rondleiding geven aan een professor in de gezondheidszorg technologie en aan onze leerkrachten. Dit zal zeker zorgen voor zenuwen, maar alles is goed voorbereid en zal normaal goed verlopen.

Lessen:

Voorlopig heb ik enkel Fins voor Erasmus studenten gevolgd. Fins is geen makkelijke taal en dit zorgt voor grappige situaties bij het maken van taken. Zo heb ik bijvoorbeeld 70x opnieuw een Fins filmpje moeten opnemen omdat ik een aantal woorden verpest had. Uiteindelijk heb ik wel een 5/5 gehaald en was alle moeite niet voor niets ;).

Ook hebben we een groepswerk over de gezondheidszorg hier. Hiervoor werk ik samen met Olivia en met nog 4 andere Finse studenten. Dit zal zeker voor uitdagingen zorgen, maar ik ben zeker dat dit zal lukken.

Olivia:

Over de stage in Masku:

Op Maandag heb ik twee Engels sprekende volg patiënten gekregen  die ik alleen kon begeleiden in hun revalidatie periode. Mijn twee volg patiënten heb ik in totaal  elk twee keer gezien voor interventies . Ik heb bij volg patiënten 1: vooral handrevalidatie gedaan en sensatie training. Bij mijn andere volg patiënten was het vooral adviseren van hulpmiddelen of tips meegeven.

Op donderdag hebben Niels en ik een gemeenschappelijke patiënt gekregen die voor een langere revalidatie periode(3 weken) ging verblijven in Masku. De taak deze week was dat we samen het interview/ intake gesprek  moesten afnemen en de doelstelling/ goals voor deze patiënt vast te zetten en mogelijke interventies in te plannen. We hebben voor deze patiënten de goalsetting in het multidisciplinair team mee gevolgd.

Enkel dingen die mij zijn opgevallen op stage:

Hier geven de ergotherapeuten vaak oefeningen mee naar huis  en ideeën aan patiënten zodat hun revalidatie  zelf een beetje zelf kunnen voorzetten thuis. De ergotherapeuten proberen de patiënt aan mee te denken van wat ze zouden kunnen thuis doen ( zeer client centered) omdat als je zelf aan iets denk het ten eerst beter onthoud en ten tweede als iets van uit u zelf komt en niet door een andere is er meer kans dat je het werkelijk gaat doen.

Ook is het mij opgevallen dat het Finse Healthcare system nog altijd zeer moeilijk is voor mij om te begrijpen ik hoop binnen kort een les te hebben erover. De ergotherapeuten in Masku maken recommandatie voor nodige hulpmiddelen dan wordt dat gestuurd naar de Kela die dan beslist om de nodige hulpmiddelen of aanpassingen te gunnen aan de patiënten. De patiënten kunnen dan naar hun gezondheidshuis gaan van hun stad om het product te krijgen. Het is dus belangrijk dat de ergotherapeut in detail kan uitschrijven waarmee patiënt hulp nodig heeft en waarom.

Over de lessen:

De lessen verlopen vlot dankzij de Finse lessen kan ik mij al goed introduceren brengt soms wel proberen als ze dan in Fins tegen mij voort blijven praten. Dit omdat ze woorden vervormen afhankelijk van de situatie en ze hun zinnen heel lang zijn omdat ze altijd iets toevoegen.

Hieronder een heel klein stukje van onze Finse les (hier bij kun je het eens proberen ) :

Moika!!/ Moi!!/Hey!! (hallo/hello)

Minä olen Olivia lucarelli (I am Olivia Lucarelli/ ik ben Olivia Lucarelli)

Minä olen kaksikymmentäkaksi (I am 22/ik ben 22)

Minä olen Belgiastia  (I am Belgian/ ik ben belg)

Minä koitosin brusselista (im from brussels/ ik ben afkomstig van Brussel)

Minä asun Turussa. (I live in Turku/ ik leef in Turku)

Mina puhun Hollantia Ja Ranska ja englatia. ( I speak / ik spreek ….)

Moi moi! (bey/dag!)

Nähdään (see you/tot ziens)

Ik begrijp waarom Fins in de top 5 van moeilijkste talen ter wereld staat.

Leuk om te weten in de Finse taal bestaat er geen hij of zij… als ze dan Engels spreken weet je soms niet of ze over een vrouw of man spreken. Ook het feit dat de dagen van de week en feestdagen niet met een grote hoofdletter worden geschreven is voor soms moeilijk te aanvaarden (behalve als het in het begin is van een zin). Het zijn zeer leuke en interactieve lessen.

weekend 2, 3 en 4

Even een catch up over onze weekends.

Weekend 2:

Tijdens dit weekend zijn we naar Helsinki gegaan. Dit was een aangename uitstap omdat Helsinki een vrij mooie stad is.

Bij aankomst hebben we Olivia aan het station afgezet zodat zij haar vriendin Silke kon gaan ophalen, bij de luchthaven.

Niels en Mara stapten ondertussen al wat rond om enkele delen van de stad te bekijken. Uiteindelijk hebben we 2 kerkjes bezocht (gratis ingang – dat was wel fijn) en de foodmarket. Hier wou een verkoper ons een burger met insecten aansmeren, maar we hebben dit vriendelijk afgeslagen (lees als: gezegd dat wij later terug gingen komen).

Toen Olivia en Silke aansloten, zijn we allemaal samen iets gaan eten in de foodmarket, daarna gingen we naar de kerkjes die Mara en Niels al hadden bezocht en probeerden we binnen te geraken in een kerk die omhult werd door rotsen. Helaas was het iets te laat om daar nog binnen te geraken.

Om de dag te eindigen (en om een busrit van twee uur te overleven) zijn wij in een hesburger gaan eten. Dit is de McDonald’s van Finland, dus dit moesten we toch wel een keer gedaan hebben.

Helsinki

Weekend 3:

Tijdens dit weekend is Nele op bezoek geweest.

We hebben niet echt een grote uitstap gedaan, maar zijn gaan sleeën en hebben het vooral rustig gehouden. Op zondag heeft de tutor van één van onze kotgenoten ons meegenomen naar kleine dorpjes en mooie plekken, net buiten Turku. Hier hebben wij echt van genoten, we keken vol bewondering naar de mooie landschappen. Voor de rest hebben wij vooral uitgerust van de zware stageweek en ook gewerkt voor school (ja dit lees je goed).

Weekend 4:

Weekend 4 hebben wij eigenlijk weinig tot geen uitstappen gedaan. We merkten dat 5 dagen stagelopen vrij zwaar is en dat we soms ook nood hebben aan rust. We hebben wel een lasagnefeest gehouden (dank u Olivia voor de lekkere lasagne), dus dat was gezellig.

First impressions – Eerste indruk

Moika! – hello- hey,

We zijn naar de campus geweest om nog enkele formaliteiten in orde te krijgen. Daar hebben we vernomen waar onze stageplaatsen zijn. Mara staat voor  4 weken in salo in het universitair ziekhuis daarna loopt ze nog twee weken in Kunnonkoti Ruiskatu een advies centrum en tot slot nog twee weken in aura bij een zelfstandige therapeut. Niels en Olivia lopen stage in Masku een neurlogischrevalidatiecentrum voor 8 weken.

We zijn deze week het centrum van Turku gaan bezoeken in de sneeuw. De sneeuw gaf een magische beeld.

Centrum van Turku

Ook hebben we goed genoten van ons eten’tje in het Serius cafe (naast de bibliotheek), tot slot hebben we het Turku art museum bezocht.  Het was een klein museum, maar met mooi kunst.

Enkele indrukken:

  • We verstaan de taal momenteel niet, hopelijk komt er hier snel verandering in met onze finse cursus;
  • We hebben gemerkt dat finnen meer hun haar kleuren in felle kleuren;
  • Finnen kleden zich zeer functioneel. Gezegde van hier “er is geen slecht weer alleen slechte kledij”. Mara en Olivia hebben tot nu toe maar twee personen gezien met hakken waaronder een nederlands vriendin

Tot onze volgende blog post

Groetjes uit het witte Finland.

 

Hello!!!

We went to the campus to finalize  the remaining formalities. There we heard where we will run our internship. Mara will do her internship in the three places, Niels and Olivia will run their internship in a revalidation centrum.

We visited Turku this week, the snow  gave a magical feeling.

Turku in the snow

We enjoyed a good meal in the Serius Cafe ( next to the library).  We ended our tour with a visit of Turku art museum.

Niels and Mara before the museum

the museum is little but has a lot of beautiful art.

first impressions:

  •  At the moment we don’t understand nothing of the Finnish language, we hope that this problem will be  ( a litlle bit )solved by the Finnish cours;
  • We saw a lot of Finnish people with flashy  hair colours;
  • Finnish people wear functionally clothes. a saying from here ” there is no bad weather only bad clothes”. Mara and Olivia only saw two people with high heels which one of was a dutch friend.

See you for the next post

Greeting from snowy Finland.