Categorie archieven: Het werkveld

laatste dagen in Finland…

Geplaatst op door

Niels: de laatste weken

Terwijl mijn verblijf in Finland steeds verder afkort, weet ik me nog steeds bezig te houden. Zo ben ik de laatste weken bezig geweest met het regelen van de papieren die nodig zijn voor het vertrek naar België. Daarnaast heb ik ook nog veel aan mijn eindwerk kunnen werken, want mijn stage is afgelopen.

Ook ben ik deze weken bezig geweest met de groepsopdrachten over de Finse gezondheidszorg en zijn principes. Hierbij moeten we ons verdiepen in de structuur en organisatie van de Finse gezondheidszorg om nadien in groep een discussie te kunnen voeren. Hierbij zal ik dan proberen een vergelijking te maken met de Belgische gezondheidszorg. Tijdens mijn stage-ervaring heb ik enkele zaken gezien die ik nu zie terug komen in de theorie. Zo is het mogelijk om snel en eenvoudig aan hulpmiddelen te geraken. En indien deze niet meer ‘passen’ dan kunnen deze makkelijk ingewisseld worden tegen nieuwe hulpmiddelen. Op vlak van de gezondheidszorg, is deze heel toegankelijk. Er worden enorm veel maatregelen genomen op vlak van gelijkheid in toegankelijkheid, laagdrempelige hulpverlening, preventie, gezondheidszorg op het werk of school, etc. En de kosten voor de patiënt liggen in vergelijking met België lager. Echter stel ik mij de vraag hoe ze dit bekostigen, van waar komt dit geld? Dit model lijkt me moeilijk te financieren. Mogelijks worden andere sectoren dan meer belast?

De komende dagen zal ik dus nog werken aan die groepsopdracht, mijn eindwerk. En dan zeker niet te vergeten… inpakken, kuisen en vertrekken naar België. Zondag ben ik terug 

laatste weken stage en de eindevaluatie ö

Geplaatst op door

Niels

Hei,

Ondertussen is het al een tijdje geleden, maar hierbij mijn volgende blog . Mijn eindevaluatie is al eventjes achter de rug, dit was best wel een spannend moment. De manier van evalueren is hier verschillend van België in dat opzicht dat het meer een gesprek. Het is een gesprek tussen mentor, begeleider en student. En hierbij is de student gedurende heel het gesprek aanwezig, in vergelijking met België waar de student slechts aan een deel van het gesprek deelneemt. Daarnaast is het meer een gesprek over de doelstellingen die de student aan het begin van de stage heeft opgesteld in samenwerking met mentor en begeleider. Ook gaat het gesprek over de competenties die aanwezig zijn op de stageplaats en als belangrijk worden beschouwt. Mijn eindevaluatie was goed, maar kan nog beïnvloedt worden door mijn laatste EBP-paper en presentatie.

Ik heb tijdens de laatste week ook een presentatie gegeven over de ergotherapie in België. Hierbij heb ik meer informatie gegeven over de opleiding ergotherapie en de uitdagingen die de ergotherapie in België heeft. Op het einde waren de ergotherapeuten geïnteresseerd hoe het interculturele /vluchtelingen / migranten vraagstuk benadert kon worden vanuit de ergotherapie. Dit omdat ze in Finland blijkbaar ook steeds vaker te maken krijgen met interculturele zorgverlening al dan niet door het contact met vluchtelingen. Hierdoor wordt er in de opleiding ergotherapie aan TUAS steeds meer aandacht gegeven aan de mogelijkheden van de ergotherapie hierin.

In mijn laatste week heb ik nog de mogelijkheid gehad om een sessie van de kinesitherapeut te volgen in het zwembad. Dit was heel interessant om te volgen. De doelgroep bestond uit mensen met neuromusculaire aandoeningen. Zelf heb ik nog een interessante patiënt besproken met mijn mentor, deze patiënt had POTS (Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom). Deze patiënt heb ik zelf niet kunnen opvolgen doordat ik mijn eigen patiënten had en doordat ik mijn eindevaluatiemoment had.

En na de laatste stageweek ben ik een weekendje naar Stockholm geweest met de ferry. De ferry was een unieke ervaring, en nog wel een aangename manier van reizen. Stockholm was een prachtige stad waar enorm veel te zien is. Het is dus zeker een aanrader!

Nu de laatste twee weken van mijn erasmus zijn begonnen. Kan ik mij focussen op mijn eindwerk, de groepsopdrachten aan TUAS, en het regelen van al het papierwerk dat komt kijken bij het afronden van mijn erasmus.

Blog Mara: week 7 en 8

Geplaatst op door

Ik had vandaag (donderdag 29.03) mijn laatste dag stage in Kunnonkoti. Er is veel veranderd in de laatste weken dus even een korte samenvatting: Normaal ging ik in mijn laatste week naar een immigratiecentrum om daar een week stage te volgen, maar wat bleek… ze had maar 1 dag dat ik kon komen en anders moest ik nachtdiensten doen en dat wouden ze niet. Dus hebben we beslist dat ik ook mijn laatste week hier in Kunnonkoti bleef. Dit vond ik niet erg want  dit is een fijne plek om stage te lopen. Wel ging ik op bezoek in het immigratiecentrum en in een instelling voor psychiatrische patiënten.

Dus week 7 in Kunnonkoti: niet veel anders dan normaal. Een aantal rondleidingen en vooral veel zelf uitproberen en gewoon doen. Ook is de Nederlandse student terug van haar trip naar Lapland dus kan ik op stage samen met haar wat werken en uit testen! Zeker leuk om nog eens Nederlands te kunnen praten.

Week 8: Maandag ging ik op bezoek in het immigranten centrum. Dit was een huis waar 7 tieners (tussen 15 en 18 jaar) leven. De ergotherapeut nam de taak van de ouders (die meestal nog in hun thuisland waren) over. Zeer interessant om een ergotherapeut te zien werken in een plaats waar ze eigenlijk geen ergotherapeut vragen. Je zag hoe ze haar eigen referentiekader gebruikte om te bereiken wat de cliënt wou.

Ik ben ook op bezoek geweest in een psychiatrische instelling. Hier wonen de patiënten echt en blijven voor een lange tijd daar. Het doel is altijd om ze terug thuis te krijgen met zo min mogelijk hulp, maar dit is natuurlijk een goede tussenstap. Hier heb ik een relaxatietherapie gevolgd en dat was wel enorm fijn.

Nu vandaag was mijn allerlaatste dag in Kunnonkoti. Ik ga het enorm hard missen want ook al was ik hier maar 4 weken, het team dat hier werkt is fantastisch. Mijn mentor is zo een positief persoon en zo lief voor iedereen. Ze heeft mij enorm veel geleerd en ook mijn zelfvertrouwen omhoog gekrikt omdat ze mij zo vrijliet om zelf te kiezen hoe ik de rondleiding geef en met het geven van niet altijd makkelijke taken. Ook de studenten die ook stageliepen hier, zijn vrienden geworden en zal ik niet snel vergeten. Ik heb echt een ongelofelijk fijne tijd en ervaring hier gehad en ik wil iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt. Ook mijn ouders die mij nu toch al 2 maanden en een half moeten missen, wil ik even bedankten voor alle hulp die ik heb gekregen van jullie 😉 ik weet het ik ben melig aan het doen!

Nu heb ik hier nog 2 weken in Finland. Ik ga nog enkele uitstapjes doen (ik probeer een blog daarover te schrijven, maar ik beloof niets!) waaronder Kopenhagen met mijn vrienden van België en een dagje Stockholm met Olivia. Ik ga nog enkele weken proberen te genieten van mijn tijd hier en nog even te ontspannen voor onze stage in België weer begint.

Moi moi!

week 5-6 op stage

Geplaatst op door

Niels

Het einde van mijn stage begint te naderen. Mijn eindevaluatie is gepland voor deze week vrijdag. Nu resteren er nog twee weken. De vorige week heb ik nog enkele keren de kans gekregen om groepssessies te volgen. Hierbij werd er informatie gegeven over handversterkende oefeningen en cognitieve oefeningen die de patiënten thuis kunnen doen. Dit is iets wat heel erg opvalt tijdens mijn stage in Masku. Er wordt heel veel naar de thuissituatie gekeken, en er wordt gezocht naar oefeningen die de patiënt thuis kan doen. Indien de patiënt later moet terugkomen, wordt er besproken hoe de oefeningen verliepen.

Daarnaast heb ik ook de kans gekregen om nog enkele patiënten met iets zeldzamere ziekten te ontmoeten. Zo heb ik enkele patiënten met ALS mee opgevolgd en behandelt. Daarnaast heb ik ook nog een aantal patiënten mee opgevolgd die een beroerte hebben gekregen.

Maandag heb ik enkele sessies bij de kinesitherapie gevolgd. Zo heb ik een boks training gevolgd. Dit was heel interessant om te volgen: door middel van boksen stimuleert men de beweging en bloeddoorstroming in de romp en de bovenste ledematen, traint men met bepaalde oefeningen de cognitie en de uitvoering van dubbeltaken.

Vorige week de stageplaats van Mara bezocht. Dit was heel interessant, ik heb hier veel kunnen bijleren over hulpmiddelen en aanpassingen. Zo heb ik nu enkele nieuwe concrete ideeën die ik kan gebruiken bij het adviseren van mijn eigen patiënten op neurologie.

Deze weken heb ik niets nieuws bezocht of ontdekt, ik heb heel wat gewerkt voor de opdrachten van TUAS, odisee en mijn eindwerk. Hierdoor heb ik toch de plaatselijke bib ontdekt J

Mara week 2 kunnonkoti

Geplaatst op door

Voor mij was het deze week een zware week. Ik zal het even kort overlopen:

Maandag: bezoek aan Masku (bij Olivia en Niels) waar ik een rondleiding heb gekregen en waar ik de verschillende faciliteiten heb gezien die ze gebruiken bij de revalidatie van neurologische cliënten. Ik was zeker onder de indruk

Dinsdag: rondleidingen aan studenten.

woensdag: rondleiding aan een professor in de zorg technologie. Hij kwam van Australië en kan geen Fins. Daarom dat ik samen met de andere student die in Kunnonkoti sta deze rondleiding in het Engels heb gegeven. Geloof mij ik was zenuwachtig en hij stelde natuurlijk ook heel technologische vragen, waar ik geen antwoord op had. Gelukkig dat er ook een leerkracht mee was met de rondleiding en heeft verduidelijkt dat wij niet rond de technologie werken ;). Ze was btw ook onder de indruk van onze rondleiding (pluspuntjes). Daarna was er ook nog een rondleiding aan zorgkundige studenten. Hier was het belangrijk om niet te professioneel te praten. Een quote van één van deze studenten: I don’t speak a lot dutch, but I can say you this: Merci beaucoup. Ik vond het zo lief dat die zoveel moeite deed, dat ik niet heb gezegd dat het eigenlijk Frans is.

Donderdag: halve dag yes! Natuurlijk krijg je op een halve dag een extra taakje. Ik moest een powerpoint presentatie maken voor internationale bezoekers zodat ze zeker kunnen volgen. Dit allemaal in het Engels. Het is niet altijd even makkelijk om Engels te praten en al zeker niet als niet iedereen Engels begrijpt, maar ik red mijzelf.

Vrijdag: Niels, Olivia en Emma (een student van de hogeschool van Antwerpen) kwamen op bezoek. Ik heb hen de rondleiding in het Nederlands gegeven (wat ook niet zo makkelijk was omdat ik alles moest vertalen in mijn hoofd). Uiteindelijk is dit ok gegaan en heb ik hen nieuwe technieken rond transfers kunnen aanleren (ik was hier enorm blij om omdat ik deze technieken dan zelf kon oefenen).

Hier zijn de foto’s van alle materialen, ruimtes en hulpmiddelen die ze laten zien in Kunnonkoti:

Keuken:

Volledige keuken: aangepast aan rolstoelgebruikers, personen met dementie of geheugenstoornissen en slechtziende. Ook zijn er hulpmiddelen te zien om te helpen met eten en drinken.

:

Hulpmiddelen

hoog/laag tafel: stopt wanneer die een stoel voelt en gaat dan een beetje omhoog zodat je niet vast kan zitten.

Stopcontact dat niet in de muur zit: minder ver voor rolstoelgebruikers

Veilige kookplaat: er moet een sensor worden afgedekt voor je kan koken en een veiligheid voor een te warme kookplaat

Aangepaste kast. Er is ook een hoog laag kast.

3 badkamers:

Aangepaste badkamer met contrast kleuren

Hoog laag wc en veiligheidsbaren

High tech badkamer met knoppen (voor bv bidet, doorspoelen,…) weer aangepast met veiligheidsbaren

klink met contrast kleur en veiligheidsbaar om de deur ook dicht te trekken. Ook een siliconen stuk op de grond waarover je niet kan vallen want het is soepel.

speciale stoel waarin je iemand ergonomisch kan wassen (gaat omhoog en omlaag).

Woonkamer:

Zitstoel om aangenamer recht te staan

Speciale stoel om de bloeddoorstroming te verbeteren (als je zit knel je de bloeddoorstroming naar je benen af). Misschien een idee om aan te kopen in Odisee? 😉 Zeker een aanrader tijdens de blok!

Woonkamer met stoelen die iets hoger zijn–> makkelijker rechtstaan. Ook zijn de gordijnen en stoelen niet ontvlambaar.

Transfertools:

Een helling voor de rolstoel (je kan die verplaatsen). Daarom materialen om transfers te vergemakkelijken (zoals een schijf om makkelijk te draaien om bijvoorbeeld in de auto te geraken)

Bed met transfer lift

Easy glide en ladder

Kleine technologische tools:

Gehoor en zien:

Dit is Kunnonkoti! Zeker een aanrader om langs te komen als je hier ooit in Finland bent 😉

 

Week 5 stage week 8 in Finland: de tijd gaat snel

Geplaatst op door

Niels:

De afgelopen week heb ik Naantali bezocht. Dit is een klein pittoresk dorpje op twintig minuten met de bus van Turku. Omdat het hier gedurende een langere periode zo hard gevroren heeft, was het mogelijk om een aantal kilometers ver de zee op te wandelen. Hierdoor konden we tot aan een aantal eilanden wandelen. Het was prachtig weer, dus we hebben ook kunnen genieten van de zon.

Op stage verloopt alles goed. Steeds meer mag ik zelfstandig patiënten behandelen. Wat mij hier opvalt is dat de ergotherapie uiterst client centred is. De patiënt wordt werkelijk bij alles betrokken. De doelstellingen worden concreet vermeld in teamverband, terwijl de patiënt aanwezig is. De patiënt moet dan ook zijn eigen mening over de doelen meedelen. Ook bij de eindevaluatie wordt de patiënt uitgenodigd op deze teamvergadering. Hierbij komt eerst de patiënt aan bod om zijn ervaring/mening mee te geven. Nadien is de rest van het multidisciplinaire team aan bod.

Wat ikzelf ook speciaal vind, is dat de patiënt voor het verblijf in Masku wordt opgebeld met zijn wensen met betrekking tot het multidisciplinaire revalidatieprogramma.

Tot nu toe hebben we nog niet echt les gehad over de ergotherapie in Finland. Voorlopig hebben we enkel lessen ‘Finnish for exchange students’. Hierbij krijgen we de basis van deze uiterst complexe en onverstaanbare taal aangeleerd. Maar steeds meer verstaan we eenvoudige gesprekken in het Fins, het uitspreken is een andere uitdaging J

Binnenkort starten we wel met groepswerken waarbij we een paper moeten schrijven over de Finse gezondheidszorg(organisatie). Daarbij zullen we meer inzicht verwerven in de Finse gezondheidszorg. Dan zullen we ook een betere vergelijking kunnen maken met de Belgische gezondheidszorg.

Mara:

Ik ben vorig weekend naar de Ikea hier gegaan met één van onze kotgenoten. Dit was heel fijn en totaal iets anders dan dat ik normaal doe. In de avond zijn wij met een groepje naar een ijshockey matchgaan kijken. Ik als sport fan vond dit fantastisch. Ook won de ploeg van Turku dus dat maakte het al helemaal geweldig! Deze wedstrijd was van de eerste klasse hier en TPS staat tweede in het klassement wat helemaal niet slecht is.

Go TPS!

Stage:

Ik ben maandag begonnen op een nieuwe stageplaats. Kunnonkoti is een adviescentrum waar iedereen kan langskomen om hulpmiddelen te bekijken, testen en erover te leren. Dit is heel interessant omdat ik heel wat hulpmiddelen nog nooit gezien had (foto’s komen volgende week). Ik heb rondleidingen gevolgd voor studenten en professionals. De bedoeling is om uitleg te geven over de verschillende hulpmiddelen, kamers enzovoort.

Ik heb ook een les over ergonomie gevold die gegeven is aan fysiotherapeuten hier. Deze was wel in het Fins maar de leerkracht gaf heel praktisch les, waardoor ik het meeste wel kon begrijpen. Ik heb ook geparticipeerd in deze les en de studenten geholpen met het leren van tiltechnieken. Dit was voor mij ook heel lang geleden dus heb ik dit eerst even kort voorbereid voor ik iets deed. Het was heel interessant en ik heb ook zelf nieuwe technieken en dingen geleerd over tillen en ergonomie.

Tot slot heb ik vrijdag ook zelf een deel van de rondleiding gegeven. Voor mij was dit een enorme uitdaging want ik ben enorm zenuwachtig als ik voor een groep moet staan en nu moest ik voor een groep staan die geen Nederlands sprak. Ik heb mij zo goed mogelijk proberen uit te drukken in het Engels en ik merkte dat het de tweede keer al vlotter verliep. Volgende week moeten ik en nog een Finse student een rondleiding geven aan een professor in de gezondheidszorg technologie en aan onze leerkrachten. Dit zal zeker zorgen voor zenuwen, maar alles is goed voorbereid en zal normaal goed verlopen.

Lessen:

Voorlopig heb ik enkel Fins voor Erasmus studenten gevolgd. Fins is geen makkelijke taal en dit zorgt voor grappige situaties bij het maken van taken. Zo heb ik bijvoorbeeld 70x opnieuw een Fins filmpje moeten opnemen omdat ik een aantal woorden verpest had. Uiteindelijk heb ik wel een 5/5 gehaald en was alle moeite niet voor niets ;).

Ook hebben we een groepswerk over de gezondheidszorg hier. Hiervoor werk ik samen met Olivia en met nog 4 andere Finse studenten. Dit zal zeker voor uitdagingen zorgen, maar ik ben zeker dat dit zal lukken.

Olivia:

Over de stage in Masku:

Op Maandag heb ik twee Engels sprekende volg patiënten gekregen  die ik alleen kon begeleiden in hun revalidatie periode. Mijn twee volg patiënten heb ik in totaal  elk twee keer gezien voor interventies . Ik heb bij volg patiënten 1: vooral handrevalidatie gedaan en sensatie training. Bij mijn andere volg patiënten was het vooral adviseren van hulpmiddelen of tips meegeven.

Op donderdag hebben Niels en ik een gemeenschappelijke patiënt gekregen die voor een langere revalidatie periode(3 weken) ging verblijven in Masku. De taak deze week was dat we samen het interview/ intake gesprek  moesten afnemen en de doelstelling/ goals voor deze patiënt vast te zetten en mogelijke interventies in te plannen. We hebben voor deze patiënten de goalsetting in het multidisciplinair team mee gevolgd.

Enkel dingen die mij zijn opgevallen op stage:

Hier geven de ergotherapeuten vaak oefeningen mee naar huis  en ideeën aan patiënten zodat hun revalidatie  zelf een beetje zelf kunnen voorzetten thuis. De ergotherapeuten proberen de patiënt aan mee te denken van wat ze zouden kunnen thuis doen ( zeer client centered) omdat als je zelf aan iets denk het ten eerst beter onthoud en ten tweede als iets van uit u zelf komt en niet door een andere is er meer kans dat je het werkelijk gaat doen.

Ook is het mij opgevallen dat het Finse Healthcare system nog altijd zeer moeilijk is voor mij om te begrijpen ik hoop binnen kort een les te hebben erover. De ergotherapeuten in Masku maken recommandatie voor nodige hulpmiddelen dan wordt dat gestuurd naar de Kela die dan beslist om de nodige hulpmiddelen of aanpassingen te gunnen aan de patiënten. De patiënten kunnen dan naar hun gezondheidshuis gaan van hun stad om het product te krijgen. Het is dus belangrijk dat de ergotherapeut in detail kan uitschrijven waarmee patiënt hulp nodig heeft en waarom.

Over de lessen:

De lessen verlopen vlot dankzij de Finse lessen kan ik mij al goed introduceren brengt soms wel proberen als ze dan in Fins tegen mij voort blijven praten. Dit omdat ze woorden vervormen afhankelijk van de situatie en ze hun zinnen heel lang zijn omdat ze altijd iets toevoegen.

Hieronder een heel klein stukje van onze Finse les (hier bij kun je het eens proberen ) :

Moika!!/ Moi!!/Hey!! (hallo/hello)

Minä olen Olivia lucarelli (I am Olivia Lucarelli/ ik ben Olivia Lucarelli)

Minä olen kaksikymmentäkaksi (I am 22/ik ben 22)

Minä olen Belgiastia  (I am Belgian/ ik ben belg)

Minä koitosin brusselista (im from brussels/ ik ben afkomstig van Brussel)

Minä asun Turussa. (I live in Turku/ ik leef in Turku)

Mina puhun Hollantia Ja Ranska ja englatia. ( I speak / ik spreek ….)

Moi moi! (bey/dag!)

Nähdään (see you/tot ziens)

Ik begrijp waarom Fins in de top 5 van moeilijkste talen ter wereld staat.

Leuk om te weten in de Finse taal bestaat er geen hij of zij… als ze dan Engels spreken weet je soms niet of ze over een vrouw of man spreken. Ook het feit dat de dagen van de week en feestdagen niet met een grote hoofdletter worden geschreven is voor soms moeilijk te aanvaarden (behalve als het in het begin is van een zin). Het zijn zeer leuke en interactieve lessen.

Stage en Lapland

Uitgelicht

Geplaatst op door

Lapland:

De vorige week zijn we een week naar Lapland geweest met timetravels (fantastische organisatie!). Op de heenweg zijn we gestopt in Kemi voor het Kemi snowcastle te

zien. Dit kasteel was volledig uit ijs gemaakt, met prachtige ijssculpturen in het interieur. Nadien zijn we gestopt in Rovaniemi om santa claus village te bezoeken.

Dit was ook een unieke ervaring, zeker omdat dit de plaats is waar we de arctic circle overstaken.

In lapland verbleven we in een klein gezellige houten cottage waar we verbleven met twee mensen uit Catalonië. In lapland hebben we de mogelijkheid gekregen om de

natuur op verschillende manieren te verkennen. Zo zijn we gaan langlaufen, hebben we een sneeuwschoenwandeling gedaan, hebben Mara en Olivia de sneeuwscooters getest.

Ook hebben we een ritje gedaan met de hondenslede (FANTASTISCH!!), de rendierslede bij de sami. En een andere unieke daguitstap was de busrit naar Noorwegen naar de

Arctic Ocean. Daar kregen we de mogelijkheid om eerst de sauna uit te proberen, om nadien af te koelen in the Arctic Ocean. Tijdens deze daguitstap hebben we ook een

klein pittoresk dorpje bezocht.

Olivia:

De eerste week heb ik vooral geobserveerd hoe de werking was op de stageplek en ik heb mij op een goede manier ingewerkt op de stage. Ik kom in contact met veel verschillende ziektebeelden.  Ik schrijf elke ziekte beeld dat ik tegenkom op in een document en  zoek deze als ik tijd heb op zodat mijn theoretisch kader altijd up-to-date is en ik symptomen gemakkelijker kan herkennen.

De tweede week heb ik met veel verschillende nieuwe technieken in aanraking  waaronder leer te bewerken, glaswerk,…enz.In de tweede heb ik ook kennis gemaakt met Pablo!

Pablo is een computerprogramma die gebruikt in de revalidatie van arm en hand. Pablo is multifunctioneel het is onderhandelen ook een assessment apparaat. Ik heb de uitleg gekregen hoe ik deze moest instellen en zelf mogen uitproberen om te ervaren hoe Pablo werkt. In week 3 moet ik verschillende interventies met Pablo uitvoeren.

In de derde week heb ik verschillende interventies uitgevoerd waaronder twee ervan met Pablo.

Ik heb deze week twee goalsetting afspraken kunnen bijwonen. Deze afspraak houd in dat de doelen van deze revalidatie periode worden vast gelegd. Op het einde van de revalidatie worden de doelen geëvalueerd (in de eind afspraak/evaluatie) met het multidisciplinair team die voor de bepaalde patiënt heeft gezorgd en de patiënt zelf. Ik heb deze week ook een eind evaluatie kunnen meevolgen van de patiënt waar ik een assessment bij afgenomen heb( The Box and Block Test).De taal barrière zorgt nog af en toe voor wat moeilijkheden maar niks dat onoverkomelijk is.

Lapland:  ik vond Lapland één van de schoonste ervaringen die ik tot nu toe heb ervaren zelf al was het heel koud!  We hebben het enorm geluk gehad het noorderlicht meerdere keren te zien! Ook hebben we daar veel nieuwe vrienden gemaakt.

northern light

In de vierde week heb ik zelf enkele technieken in de hobby kamer kunnen uitproberen en leren kennen. Ik moest één van de technieken  uitkiezen  om te geven aan een groep, het is uiteindelijk het maken van een leren armbandje  geworden omdat deze het best medium was om aan de doelstelling van de verschillende deelnemers te werken. Ik heb deze week mijn kennis verbreed of de Semmes-Weinstein monofilament test en heb deze uitgetest op Niels.  Deze week heb ik vier groep therapieën bijgewoond en 3 therapieën kunnen uitvoeren.

 

Mara:

ik merk op stage dat ze hier nog niet veel elektronisch doen. De observaties kunnen in het bestand per patiënt gezet worden, maar bijvoorbeeld wie er naar de groep komt wordt op een papier geschreven op het prikbord. Hierdoor is het voor mijn mentor moeilijk om een groepstherapie tijdig voor te bereiden. In de psychiatrie hier werken ze vooral rond sociale interactie en gedragsaanpassing. Dit laatste had ik in België‘ nog niet gezien. Ze gebruiken hier DBT= dialectal behavioral therapy. In DBT worden er over momenten gepraat waar bepaalde gedragingen in voor kunnen komen. Bijvoorbeeld niet naar de fitness durven gaan omdat je geen afgetraind lichaam hebt. Hoe kunnen deze gedachten anders verlopen? Dat is waar het om draait.

ook doen wij observaties rond bepaalde activiteiten en functies of deze gaan om thuis alleen uit te voeren. dit kan gaan rond koken, kuisen,… Ik heb maar 1 observatie gezien in mijn 4 weken stage omdat er deze periode enorm weinig patiënten zijn.

Ik merk dat de patiënten hier “extremer” zijn dan in België‘. Vaak hebben ze meerdere psychische stoornissen en zijn er extreme symptomen. Ik denk dat dit komt omdat hier in Finland, de patiënten met psychische stoornissen thuis ook goed begeleid worden en ze hierdoor minder snel naar de psychiatrie komen. Het zijn allemaal enorm interessante mensen, maar ook enorm vriendelijke mensen die te verlegen zijn om Engels te praten. Daarom is het heel moeilijk voor mij om te communiceren met de patiënten. Dit zie je ook bij het team. Ze kunnen allemaal basis Engels, maar zijn te verlegen om het te gebruiken. Daarom probeer ik mij zo goed mogelijk in het Fins voor te stellen.

 

 

Niels:

Tijdens de afgelopen weken op stage heb ik regelmatig eigen patiënten toegewezen gekregen. Hierbij doe ik het anamnesegesprek samen met mijn mentor, nadien plan ik

zelfstandig mijn therapiesessies in samenspraak met de patiënt. Nadien bespreek ik het eindverslag samen met mijn mentor en patiënt (soms doe ik dit in multi-

disciplinair teamverband). Regelmatig krijg ik patiënten met zeldzame neurologische aandoeningen waarover we nog niet geleerd hebben. Hierdoor moet ik dus veel

opzoeken en informatie verzamelen voor mijn theoretische achtergrond.

In vergelijking met Belgie kan ik stellen dat mijn stage veel sneller verloopt. Zo had ik de tweede / derde dag al mijn eerste volgpatiënt (die ik de dag erop al

moest behandelen). Op vlak van de ergotherapie is me opgevallen dat de ergotherapeuten geen MMSE afnemen, de MMSE en soortgelijke assessments worden hier afgenomen

door de neuropsychologen. De werksfeer vind ik hier persoonlijk iets minder bedrukt en gehaast. Het is heel druk, maar tijdens de pauzes (die doorgaans kort zijn)

wordt er niet echt gepraat over het werk. Men is er hier ook van overtuigd dat de uren dat je aan het werk bent, echt moet werken, een keer dat je thuis bent mag je

niet meer werken. Ze proberen dit ook over te brengen naar studenten (alleen, voor mij persoonlijk, werkt het zo niet 🙂 )

 

 

 

 

 

Stage week 2 en 3 Mara

Geplaatst op door

Voor mij waren het vrij hectische weken omdat ik op deze stageplaats maar 4 weken stageloop en ik mijn taken allemaal klaar moet krijgen (even vermelden: het is mij wel gelukt).

Week twee heb ik niet veel kunnen doen door de taalbarrière, maar we hebben wel een datum afgesproken voor mijn therapie (foto’s van mijn medium kan je hieronder zien). Ik heb een geval van agressie meegemaakt waarbij de patiënt moest weggedragen worden (ze hebben haar moeten kalmeren). Dit was een vrij angstaanjagend beeld, maar toen ik in week drie therapie met de patiënt volgde, was het duidelijk dat ze eigenlijk ook een super vriendelijk persoon is. Er waren moeilijkheden in verband met het eten en hierdoor is de patiënt agressief geworden. Zo zie je maar dat de eerste gedachte rond een persoon niet altijd de juiste is.

Ik heb deze twee weken veel groepstherapie gezien (de doelen hierbij zijn sociale interactie verbeteren, leren opnemen van rollen en gepast gedrag in de groep).

In week 3 werd mijn therapie gegeven (muziektherapie met ouderen). Deze ging goed, alleen jammer dat ik niet heel veel kan participeren, maar het is altijd goed om terug te gaan naar de basics om deze te verbeteren. Ik leer hier heel veel observeren en kijken naar lichaamstaal en intonatie. Ik leer hier ook veel over psychoses en pathologie in de psychiatrie wat toch ook wel belangrijk en fijn is.

Ik ben ook één dag naar een woonzorgcentrum gegaan. Hier heb ik een groep van veteranen gevolgd en ik heb een presentatie over België gegeven. Dit vonden ze fijn en ze waren heel enthousiast. Het moeilijke bij deze presentatie was dat de ouderen geen Engels verstaan en alles dus vertaald moest worden door de begeleider, maar moeilijk gaat ook.

De veteranen werden eerst ontvangen door de ergotherapeut en de animator. Ze praatten en speelden een spel om hun cognitieve functies te behouden. Dan zijn ze naar de fitness gegaan. Ook hier heb ik geparticipeerd, ik vond het erg leuk.  In de namiddag heb ik mijn presentatie gegeven en er was ook een spel rond cognitie.

De rehabilitatie van de veteranen wordt betaald door de overheid. Ze komen tweewekelijks langs in dit woonzorgcentrum. Sommige verblijven in het woonzorgcentrum, anderen wonen thuis.

De ergotherapeut die ik toen gevolgd heb, heeft ook neurologische patiënten en doet hier vooral functionele oefeningen mee.

Ik loop nog 1 week stage op mijn huidige stageplaats en daarna ga ik 2 weken stagelopen in Kunnonkoti (dit is 10 minuten wandelen van de Retrodorm waar ik logeer. Tijdens mijn stage nu, ben ik anderhalf uur onderweg.

Ik kijk hiernaar uit omdat dit een advies- en hulpmiddelencentrum is, wat mij heel erg boeit. Ik denk dat het ook een heel leerzame stage gaat worden.

muziek therapie bij de ouderen

Stage week 1

Geplaatst op door

Stage Mara:

Mijn eerste week in de psychiatrie zit erop. Eerst geef ik enkele feiten voor ik vertel over mijn stage en stageplaats.

  1. Koffie in Finland is niet zo lekker
  2. De mensen op mijn stageplaats zijn heel sociaal en betrekken mij (of proberen toch) bij het gesprek.
  3. Bijna niemand spreekt (vloeiend) Engels.
    Ik sta in een psychiatrisch ziekenhuis dat Halikku wordt genoemd. Het ligt in Halikku (aan de rand van Salo). Om hier te geraken, neem ik eerst een bus tot het station van Turku, waar ze mij oppikken om mee te rijden naar het ziekenhuis. Ik kan ook met de bus gaan, maar het is een verre verplaatsing. Ik maak hier enkel gebuik van als ik geen lift heb of als ik naar de les moet.

De afdelingen die ik vooral zie zijn: acute, stemmingsstoornissen en geriatrie. De pathologie hier kan heel verschillend zijn. Zo heb ik mensen gezien die een depressie hebben, schizofrenie, paranoia, verslaving… op vrijdag stond ik op de afdeling psychose (daar vertel ik verder in deze blog wat meer over).

De ergotherapie hier betekent heel veel praten en in interactie gaan. Ze gebruiken het handelen als tool om te kunnen praten. Dit kan aan de hand van creatieve therapie, DBT (dialectal behavior therapy,), gezelschapspellen enzovoort. De interactie is hier enorm belangrijk. Het einddoel is vaak om terug te keren naar de maatschappij en om dit te bereiken moeten de sociale vaardigheden vaak verbeteren, ook de vaardigheden in het huishouden, enzovoort.

Er worden observaties van deze vaardigheden gedaan. Ik heb een kookactiviteit gevolgd. Ze zouden dit liever in hun huiselijke context doen, maar soms is de enige mogelijkheid om hier in de klinische setting, de observaties te doen.

Ik ben op vrijdagvoormiddag mee naar de winkel gegaan met de afdeling psychoses. Hier kom ik normaal niet (hier werkt een andere ergotherapeut), maar omdat er een vergadering (in het Fins) was, mocht ik aansluiten bij deze groep. Hier waren wel cliënten die Engels praatten en dit was fijn om even in interactie (smalltalk) te kunnen gaan. We hebben ingrediënten gekocht om muffins te maken en deze ook gemaakt. Er was een cliënt die Nederlands spreekt, hij heeft ook geholpen met het maken van de muffins (hoe leuk is dit). Hij praatte niet veel tegen de rest omdat hij niet zo goed Fins spreekt en het personeel niet zo goed Engels, dus ook hij vond het fijn om even in het Nederlands te praten.

Ze zijn hier enorm flexibel. Als ze merken dat er een dag is waarop alleen administratie wordt gedaan, dan mag ik thuiswerken aan mijn documenten.  Dit is gelukkig nog niet gebeurd en ik heb al heel wat kunnen volgen en leren. Het enige nadeel is dat ik geen Fins praat en er hier bijna niemand Engels praat. Samen met mijn mentor hebben wij dan ook beslist dat ik geen therapie ga geven omdat dit ook niet goed is voor de cliënten. Zij zijn namelijk naar hier gekomen om beter te worden en als ze dan niet in hun eigen taal kunnen praten is dit niet goed voor het genezingsproces. Ik kan natuurlijk wel observeren, doelen opstellen en bespreken, ik werk aan het maken van de therapieën en heb bijgevolg werk genoeg.

Het is voorlopig heel interessant, alleen jammer dat ik de taal niet zo goed begrijp. Ik hoop dat er nog cliënt instroomt die het Engels beheerst, maar dat gebeurt hier vrij weinig. Voorlopig werk ik verder aan het observeren en kijken naar het non-verbale aspect van ergotherapie en hoe mijn mentor in interactie gaat.

 

Stage Niels en Olivia:

Olivia en ik lopen stage op de dienst ergotherapie in het neurologisch revalidatiecentrum in Masku. Dit is een gespecialiseerd revalidatiecentrum dat zich richt op de revalidatie van neurologische aandoeningen zoals: multiple sclerose, Parkinson, Limb-Girdle-Muscular-Dystrophy, myasthenia gravis, etc. Het revalidatiecentrum is uniek in Finland, dit door hun expertise in bepaalde neurologische aandoeningen zoals MS. We krijgen dan ook patiënten van over heel Finland. Zo komen sommige patiënten van het verre Lapland.

Op de dienst ergotherapie zijn vier ergotherapeuten werkzaam. Ze doen voornamelijk anamneses, screening met assessments, adviesgesprekken over hulpmiddelen en aanpassingen, ze behandelen ook de patiënten. Maar ze geven ook veel advies en informatie over oefeningen die de patiënten thuis kunnen doen.

Deze (eerste) week heb ik al twee eigen patiënten gekregen. Ik heb nog niet de anamnese gesprekken gedaan. Maar ik heb in samenspraak met de stagementor de doelstellingen bepaald voor de patiënt, om nadien de behandelingen zelf uit te werken.

Op deze eerste week heb ik al enkele nieuwe assessments leren kennen (en één ervan al uitgevoerd). Daarnaast heb ik ook nieuwe behandelmethodes leren kennen. Wat mij opgevallen is in de eerste week, is dat hier heel cliënt-gecentreerd gewerkt wordt.

Olivia: ik heb deze week verschillende adviesgroepen kunnen bijwonen waardoor dat mijn inzicht in hulpmiddelen aanzienlijk is vergroot.

 

First impressions – Eerste indruk

Geplaatst op door
Beantwoorden

Moika! – hello- hey,

We zijn naar de campus geweest om nog enkele formaliteiten in orde te krijgen. Daar hebben we vernomen waar onze stageplaatsen zijn. Mara staat voor  4 weken in salo in het universitair ziekhuis daarna loopt ze nog twee weken in Kunnonkoti Ruiskatu een advies centrum en tot slot nog twee weken in aura bij een zelfstandige therapeut. Niels en Olivia lopen stage in Masku een neurlogischrevalidatiecentrum voor 8 weken.

We zijn deze week het centrum van Turku gaan bezoeken in de sneeuw. De sneeuw gaf een magische beeld.

Centrum van Turku

Ook hebben we goed genoten van ons eten’tje in het Serius cafe (naast de bibliotheek), tot slot hebben we het Turku art museum bezocht.  Het was een klein museum, maar met mooi kunst.

Enkele indrukken:

  • We verstaan de taal momenteel niet, hopelijk komt er hier snel verandering in met onze finse cursus;
  • We hebben gemerkt dat finnen meer hun haar kleuren in felle kleuren;
  • Finnen kleden zich zeer functioneel. Gezegde van hier “er is geen slecht weer alleen slechte kledij”. Mara en Olivia hebben tot nu toe maar twee personen gezien met hakken waaronder een nederlands vriendin

Tot onze volgende blog post

Groetjes uit het witte Finland.

 

Hello!!!

We went to the campus to finalize  the remaining formalities. There we heard where we will run our internship. Mara will do her internship in the three places, Niels and Olivia will run their internship in a revalidation centrum.

We visited Turku this week, the snow  gave a magical feeling.

Turku in the snow

We enjoyed a good meal in the Serius Cafe ( next to the library).  We ended our tour with a visit of Turku art museum.

Niels and Mara before the museum

the museum is little but has a lot of beautiful art.

first impressions:

  •  At the moment we don’t understand nothing of the Finnish language, we hope that this problem will be  ( a litlle bit )solved by the Finnish cours;
  • We saw a lot of Finnish people with flashy  hair colours;
  • Finnish people wear functionally clothes. a saying from here ” there is no bad weather only bad clothes”. Mara and Olivia only saw two people with high heels which one of was a dutch friend.

See you for the next post

Greeting from snowy Finland.