laatste dagen in Finland…

Niels: de laatste weken

Terwijl mijn verblijf in Finland steeds verder afkort, weet ik me nog steeds bezig te houden. Zo ben ik de laatste weken bezig geweest met het regelen van de papieren die nodig zijn voor het vertrek naar België. Daarnaast heb ik ook nog veel aan mijn eindwerk kunnen werken, want mijn stage is afgelopen.

Ook ben ik deze weken bezig geweest met de groepsopdrachten over de Finse gezondheidszorg en zijn principes. Hierbij moeten we ons verdiepen in de structuur en organisatie van de Finse gezondheidszorg om nadien in groep een discussie te kunnen voeren. Hierbij zal ik dan proberen een vergelijking te maken met de Belgische gezondheidszorg. Tijdens mijn stage-ervaring heb ik enkele zaken gezien die ik nu zie terug komen in de theorie. Zo is het mogelijk om snel en eenvoudig aan hulpmiddelen te geraken. En indien deze niet meer ‘passen’ dan kunnen deze makkelijk ingewisseld worden tegen nieuwe hulpmiddelen. Op vlak van de gezondheidszorg, is deze heel toegankelijk. Er worden enorm veel maatregelen genomen op vlak van gelijkheid in toegankelijkheid, laagdrempelige hulpverlening, preventie, gezondheidszorg op het werk of school, etc. En de kosten voor de patiënt liggen in vergelijking met België lager. Echter stel ik mij de vraag hoe ze dit bekostigen, van waar komt dit geld? Dit model lijkt me moeilijk te financieren. Mogelijks worden andere sectoren dan meer belast?

De komende dagen zal ik dus nog werken aan die groepsopdracht, mijn eindwerk. En dan zeker niet te vergeten… inpakken, kuisen en vertrekken naar België. Zondag ben ik terug 

laatste weken stage en de eindevaluatie ö

Niels

Hei,

Ondertussen is het al een tijdje geleden, maar hierbij mijn volgende blog . Mijn eindevaluatie is al eventjes achter de rug, dit was best wel een spannend moment. De manier van evalueren is hier verschillend van België in dat opzicht dat het meer een gesprek. Het is een gesprek tussen mentor, begeleider en student. En hierbij is de student gedurende heel het gesprek aanwezig, in vergelijking met België waar de student slechts aan een deel van het gesprek deelneemt. Daarnaast is het meer een gesprek over de doelstellingen die de student aan het begin van de stage heeft opgesteld in samenwerking met mentor en begeleider. Ook gaat het gesprek over de competenties die aanwezig zijn op de stageplaats en als belangrijk worden beschouwt. Mijn eindevaluatie was goed, maar kan nog beïnvloedt worden door mijn laatste EBP-paper en presentatie.

Ik heb tijdens de laatste week ook een presentatie gegeven over de ergotherapie in België. Hierbij heb ik meer informatie gegeven over de opleiding ergotherapie en de uitdagingen die de ergotherapie in België heeft. Op het einde waren de ergotherapeuten geïnteresseerd hoe het interculturele /vluchtelingen / migranten vraagstuk benadert kon worden vanuit de ergotherapie. Dit omdat ze in Finland blijkbaar ook steeds vaker te maken krijgen met interculturele zorgverlening al dan niet door het contact met vluchtelingen. Hierdoor wordt er in de opleiding ergotherapie aan TUAS steeds meer aandacht gegeven aan de mogelijkheden van de ergotherapie hierin.

In mijn laatste week heb ik nog de mogelijkheid gehad om een sessie van de kinesitherapeut te volgen in het zwembad. Dit was heel interessant om te volgen. De doelgroep bestond uit mensen met neuromusculaire aandoeningen. Zelf heb ik nog een interessante patiënt besproken met mijn mentor, deze patiënt had POTS (Posturaal Orthostatisch Tachycardie Syndroom). Deze patiënt heb ik zelf niet kunnen opvolgen doordat ik mijn eigen patiënten had en doordat ik mijn eindevaluatiemoment had.

En na de laatste stageweek ben ik een weekendje naar Stockholm geweest met de ferry. De ferry was een unieke ervaring, en nog wel een aangename manier van reizen. Stockholm was een prachtige stad waar enorm veel te zien is. Het is dus zeker een aanrader!

Nu de laatste twee weken van mijn erasmus zijn begonnen. Kan ik mij focussen op mijn eindwerk, de groepsopdrachten aan TUAS, en het regelen van al het papierwerk dat komt kijken bij het afronden van mijn erasmus.

Mara: weekendje alleen

Hey allemaal!

Dit weekend zijn Olivia en Niels niet hier dus ben ik een weekendje alleen. Perfect om wat te werken aan mijn eindwerk en om leuke dingen te doen met de rest hier.

Op zaterdag heb ik beslist om mee te gaan met de jongens voor een hike. Uiteindelijk bleek het een weg te zijn op de straten hier (gelukkig is er niet veel verkeer) en niet echt een boswandeling. Uiteindelijk kwamen wij aan de zee. Een bevroren zee blijft toch wel spectaculair om te zien. We zijn dan de omgeving daar gaan verkennen en toen begon de hike pas. Letterlijk op rotsen klimmen en padjes zoeken op het ijs. Dit was echt enorm leuk en ik heb mij goed geamuseerd. Na 15km waren we wel wat lui geworden en zijn we met de bus terug naar de retrodorm gegaan. In de avond hebben we niet echt iets gedaan behalve een film gekeken.

Op zondag heb ik niets gepland en werk ik gewoon aan al mijn schoolwerk, want dat is zeker ook nog nodig.

Hier zijn wat foto’s van de wandeling!

Hier is 1 van de jongens in een boom geklommen (geloof mij het was gevaarlijk) om een foto te nemen! Gelukkig hadden wij een student dokter mee voor als er iets zou gebeuren!

Blog Mara: week 7 en 8

Ik had vandaag (donderdag 29.03) mijn laatste dag stage in Kunnonkoti. Er is veel veranderd in de laatste weken dus even een korte samenvatting: Normaal ging ik in mijn laatste week naar een immigratiecentrum om daar een week stage te volgen, maar wat bleek… ze had maar 1 dag dat ik kon komen en anders moest ik nachtdiensten doen en dat wouden ze niet. Dus hebben we beslist dat ik ook mijn laatste week hier in Kunnonkoti bleef. Dit vond ik niet erg want  dit is een fijne plek om stage te lopen. Wel ging ik op bezoek in het immigratiecentrum en in een instelling voor psychiatrische patiënten.

Dus week 7 in Kunnonkoti: niet veel anders dan normaal. Een aantal rondleidingen en vooral veel zelf uitproberen en gewoon doen. Ook is de Nederlandse student terug van haar trip naar Lapland dus kan ik op stage samen met haar wat werken en uit testen! Zeker leuk om nog eens Nederlands te kunnen praten.

Week 8: Maandag ging ik op bezoek in het immigranten centrum. Dit was een huis waar 7 tieners (tussen 15 en 18 jaar) leven. De ergotherapeut nam de taak van de ouders (die meestal nog in hun thuisland waren) over. Zeer interessant om een ergotherapeut te zien werken in een plaats waar ze eigenlijk geen ergotherapeut vragen. Je zag hoe ze haar eigen referentiekader gebruikte om te bereiken wat de cliënt wou.

Ik ben ook op bezoek geweest in een psychiatrische instelling. Hier wonen de patiënten echt en blijven voor een lange tijd daar. Het doel is altijd om ze terug thuis te krijgen met zo min mogelijk hulp, maar dit is natuurlijk een goede tussenstap. Hier heb ik een relaxatietherapie gevolgd en dat was wel enorm fijn.

Nu vandaag was mijn allerlaatste dag in Kunnonkoti. Ik ga het enorm hard missen want ook al was ik hier maar 4 weken, het team dat hier werkt is fantastisch. Mijn mentor is zo een positief persoon en zo lief voor iedereen. Ze heeft mij enorm veel geleerd en ook mijn zelfvertrouwen omhoog gekrikt omdat ze mij zo vrijliet om zelf te kiezen hoe ik de rondleiding geef en met het geven van niet altijd makkelijke taken. Ook de studenten die ook stageliepen hier, zijn vrienden geworden en zal ik niet snel vergeten. Ik heb echt een ongelofelijk fijne tijd en ervaring hier gehad en ik wil iedereen bedanken die dit mogelijk heeft gemaakt. Ook mijn ouders die mij nu toch al 2 maanden en een half moeten missen, wil ik even bedankten voor alle hulp die ik heb gekregen van jullie 😉 ik weet het ik ben melig aan het doen!

Nu heb ik hier nog 2 weken in Finland. Ik ga nog enkele uitstapjes doen (ik probeer een blog daarover te schrijven, maar ik beloof niets!) waaronder Kopenhagen met mijn vrienden van België en een dagje Stockholm met Olivia. Ik ga nog enkele weken proberen te genieten van mijn tijd hier en nog even te ontspannen voor onze stage in België weer begint.

Moi moi!

Olivia week 6-7

Volgende week eindigt mijn stage in Masku.  Deze vrijdag( 23/03/2018)is de eindEvaluatie en de Erasmus ervaring komt stilletjes aan zijn eind.

Vorige week  zijn Emma (ook een studente in de ergotherapie uit Antwerpen), Niels en ik  naar Kunnonkoti geweest dit is de stageplaats van Mara.

Kunnonkoti is :”is als het ware een huis van de toekomst, maar vooral een paradijs voor ergotherapeuten omtrent aanpassingen, ergonomische handelen en hulpmiddelen.”

OoK heb ik de age men uitgeprobeerd mara heeft mijn taken gegeven die ik moest uitvoeren met het pak (die ongeveer 25 kilogram woog).

olivia en de aging men + rolstoel oefeningen

olivia en de aging men + rolstoel oefeningen

olivia en de aging men

olivia en de aging men

Daar hebben we kennis kunnen maken met de laatste hulpmiddelen en was heel interessant, ik heb hier veel kunnen bijleren over hulpmiddelen en aanpassingen. Zo heb aanpassingen ook hebben we enkel nieuwe transfer methodes geleerd en kunnen uitoefenen.   Dit bezoek was een heel leerrijke en  zeker aan te raden voor de volgende Erasmus studenten.

enkel hulpmiddelen die ik daar heb gezien:

transfer gordel

transfer gordel

Easyglide bord voor transfer

Easyglide bord voor transfer

Enkele dingen die ze hier doen of gebruiken in Masku :

zwembaden  in Masku:

masku heeft 3 zwembaden:

– een met een normale temperatuur 19 graden

– een met een hoge temperatuur 26 graden

– een met en heel koude temperatuur 12 graden

– ook is er een sauna in Masku!

Theraflex

kun je gebruiken om:

  •  coordinatie training hand en vingers
  • bilaterale en unilaterale bewegingen
  • sterkte training
  •  …

     theraflex wordt hier vaak gebruikt als opwarming of om aan doelstelling te                       werken  de manier en de oefeningen variëren en worden bepaald door cliënt                  waar deze gebruikt wordt. De Theraflex kunnen aangekocht worden bij de                       ergotherapeuten van Masku. De ergotherapeuten geven als het ware                               oefeningen en ideeën van materiaal of hoe ze materiaal kunnen gebruiken om               verdere op hun eentje thuis kunnen voor blijven werken aan hun revalidatie. De             ergotherapeuten van Masku vinden het belangrijke dat cliënt als ze terug zijn in hun      thuissituatie blijven werken aan hun revalidatieproces. Ze zorgen dat dit natuurlijk         client centered gebeurt, context based en rekeninghoudend met hun expertise!

enkele oefening voorbeelden:

Multilink cubes (innovatieve opdracht):

Dit was een opdracht die niels en ik hebben gemaakt we moesten een task based analyse maken van de multilink cubes en het ICF hier in verwerken. OOk moesten we opdrachten, en interventies hier mee maken.

Enkele voorbeelden van de mogelijkheden waarvoor je de multilink cubes kunt gebruiken:

constructie van cijfers maken

constructie van cijfers maken

constructies namaken zoals vlaggen

constructies namaken zoals vlaggen

Tetris met multilink cubes

Tetris met multilink cubes

reigen met de multilink cubes

reigen met de multilink cubes

Eiger Norwand:

Het doel van dit medium is dat het de parel die geplaatst word in de cirkel die aan de twee touwen is gevestigd door de uitgestippelde weg aan het einde punt geraakt.het is een goede oefening waar bilateral en unilateral coördinatie en sterkte kan mee geoefend worden.

De Eiger Norwand ik gebruikt bij een van mijn cliënten om aan de vooropgestelde doelstellingen te werken.

Therapie borden:

Het zijn borden die door andere studenten zijn gemaakt geweest.  Deze hierboven heeft vooral succes bij de mannen! heel goed voor uni en bilaterale beweging en coördinatie  oefenen.

  • Pablo
Niels die de pablo uit probeert

Niels die de pablo uit probeert

Pablo is een modern systeem die kan gebruikt worden als een assessment en  voor revalidatie therapieën  met patiënten met een verminderde motorische functies. meestal gebruikt voor hand en arm revalidatie therapieën.

zie factsheet  link hieronder(in engels):

http://tyromotion.com/wp-content/uploads/2013/04/Factsheet_Pablo_V1_en_screen.pdf

 

  • snoezelen met de Vivomotion:

Vivomotion is een projector die interactieve en snoezeltherapie  mogelijk maakt! Ik schrijf mijn bachelorproef over de zorgtechnologie de tovertafel dus voor mij  was dit uiterst interessant een gelijkaardig technologie te zien maar dan voor in de fysieke of kinder doelgroep.

Emma en Mara op bezoek: snoezel projectie uitgeprobeerd

Emma en Mara op bezoek:snoezel projectie uitgeprobeerd

Mara en snoezelen met bladeren

Mara en snoezelen met bladeren

Ik tijdens uitleg van snoezel projecties

Ik tijdens uitleg van snoezel projecties

Vivomotion wordt niet als snoezelen gebruikt in Masku!! maar meer om actieve bewegingen te stimuleren op een fijne en interactieve manier. dit kan door gebruik van benen of de stokken die bij Vivomotion bij horen. je kunt cognitie oefenen, fysiek oefenen tot snoezelen met de Vivomotion.

Dit was het voor deze post !

Oh vooraleer dat ik het vergeet : Ik kan jullie met plezier meedelen dat ik geslaagd ben op mijn stage.

Olivia

week 5-6 op stage

Niels

Het einde van mijn stage begint te naderen. Mijn eindevaluatie is gepland voor deze week vrijdag. Nu resteren er nog twee weken. De vorige week heb ik nog enkele keren de kans gekregen om groepssessies te volgen. Hierbij werd er informatie gegeven over handversterkende oefeningen en cognitieve oefeningen die de patiënten thuis kunnen doen. Dit is iets wat heel erg opvalt tijdens mijn stage in Masku. Er wordt heel veel naar de thuissituatie gekeken, en er wordt gezocht naar oefeningen die de patiënt thuis kan doen. Indien de patiënt later moet terugkomen, wordt er besproken hoe de oefeningen verliepen.

Daarnaast heb ik ook de kans gekregen om nog enkele patiënten met iets zeldzamere ziekten te ontmoeten. Zo heb ik enkele patiënten met ALS mee opgevolgd en behandelt. Daarnaast heb ik ook nog een aantal patiënten mee opgevolgd die een beroerte hebben gekregen.

Maandag heb ik enkele sessies bij de kinesitherapie gevolgd. Zo heb ik een boks training gevolgd. Dit was heel interessant om te volgen: door middel van boksen stimuleert men de beweging en bloeddoorstroming in de romp en de bovenste ledematen, traint men met bepaalde oefeningen de cognitie en de uitvoering van dubbeltaken.

Vorige week de stageplaats van Mara bezocht. Dit was heel interessant, ik heb hier veel kunnen bijleren over hulpmiddelen en aanpassingen. Zo heb ik nu enkele nieuwe concrete ideeën die ik kan gebruiken bij het adviseren van mijn eigen patiënten op neurologie.

Deze weken heb ik niets nieuws bezocht of ontdekt, ik heb heel wat gewerkt voor de opdrachten van TUAS, odisee en mijn eindwerk. Hierdoor heb ik toch de plaatselijke bib ontdekt J

Mara: weekend 16.03-18.03

Een kort verslagje over mijn weekend hier:

Vrijdagavond zijn wij (Olivia, Marcelina en ik) naar een volleybal wedstrijd van een liga A (hoogste klasse) gaan kijken. Dit op uitnodiging van een leerkracht van ons. De relatie hier met de leerkrachten is heel anders dan thuis. Hier spreek je de leerkrachten met de voornaam aan, mag je ze altijd op hun GSM bellen en zijn ze meer een mentor op het niveau van de student dan erboven (ik bedoel het niet slecht tegenover onze leerkrachten, maar het is heel anders).

Na eerst fout te hebben gestaan (standaard hier) vertrokken we dan eindelijk! Ik merkte tijdens de wedstrijd dat het niveau hier toch een beetje lager ligt dan in België, maar dat is natuurijk geen negatief punt want we zagen een heel spannende wedstrijd. Uiteindelijk verloren we met 3-2 (na 2 sets voorstaan, voor de volleyballers onder de lezers). Hier nog een foto van ons in de hele kleine sporthal ;).

Zaterdag was ik helaas ziek en moest ik de hele dag in bed blijven. Heel frustrerend, maar ik moet nog 2 weken stage (waarvan ik 1 week nog niet weet wat ik moet doen en waar ik moet zijn, want mijn stageplaatsen zijn aangepast) lopen dus ik wil zeker fris maandag kunnen starten.

Zondag was ik van plan om veel voor het school te werken en mijn kot nog eens op te ruimen, maar dan voelde Olivia zich niet goed. We zijn zelfs naar het ziekenhuis (wat een helse ervaring hier was, want in het eerste ziekenhuis wat 5 min wandelen was konden ze ons niet helpen en moesten we nog een taxi nemen naar een ander ziekenhuis) moeten gaan en hebben Laura (een meisje van de U.K) en ik heel de dag op on Olijfje zitten wachten. We mochten ook niet bij haar zitten wat echt enorm frustrerend was. Uiteindelijk bleek ze een infectie te hebben. Eind goed, al goed.

Mara week 2 kunnonkoti

Voor mij was het deze week een zware week. Ik zal het even kort overlopen:

Maandag: bezoek aan Masku (bij Olivia en Niels) waar ik een rondleiding heb gekregen en waar ik de verschillende faciliteiten heb gezien die ze gebruiken bij de revalidatie van neurologische cliënten. Ik was zeker onder de indruk

Dinsdag: rondleidingen aan studenten.

woensdag: rondleiding aan een professor in de zorg technologie. Hij kwam van Australië en kan geen Fins. Daarom dat ik samen met de andere student die in Kunnonkoti sta deze rondleiding in het Engels heb gegeven. Geloof mij ik was zenuwachtig en hij stelde natuurlijk ook heel technologische vragen, waar ik geen antwoord op had. Gelukkig dat er ook een leerkracht mee was met de rondleiding en heeft verduidelijkt dat wij niet rond de technologie werken ;). Ze was btw ook onder de indruk van onze rondleiding (pluspuntjes). Daarna was er ook nog een rondleiding aan zorgkundige studenten. Hier was het belangrijk om niet te professioneel te praten. Een quote van één van deze studenten: I don’t speak a lot dutch, but I can say you this: Merci beaucoup. Ik vond het zo lief dat die zoveel moeite deed, dat ik niet heb gezegd dat het eigenlijk Frans is.

Donderdag: halve dag yes! Natuurlijk krijg je op een halve dag een extra taakje. Ik moest een powerpoint presentatie maken voor internationale bezoekers zodat ze zeker kunnen volgen. Dit allemaal in het Engels. Het is niet altijd even makkelijk om Engels te praten en al zeker niet als niet iedereen Engels begrijpt, maar ik red mijzelf.

Vrijdag: Niels, Olivia en Emma (een student van de hogeschool van Antwerpen) kwamen op bezoek. Ik heb hen de rondleiding in het Nederlands gegeven (wat ook niet zo makkelijk was omdat ik alles moest vertalen in mijn hoofd). Uiteindelijk is dit ok gegaan en heb ik hen nieuwe technieken rond transfers kunnen aanleren (ik was hier enorm blij om omdat ik deze technieken dan zelf kon oefenen).

Hier zijn de foto’s van alle materialen, ruimtes en hulpmiddelen die ze laten zien in Kunnonkoti:

Keuken:

Volledige keuken: aangepast aan rolstoelgebruikers, personen met dementie of geheugenstoornissen en slechtziende. Ook zijn er hulpmiddelen te zien om te helpen met eten en drinken.

:

Hulpmiddelen

hoog/laag tafel: stopt wanneer die een stoel voelt en gaat dan een beetje omhoog zodat je niet vast kan zitten.

Stopcontact dat niet in de muur zit: minder ver voor rolstoelgebruikers

Veilige kookplaat: er moet een sensor worden afgedekt voor je kan koken en een veiligheid voor een te warme kookplaat

Aangepaste kast. Er is ook een hoog laag kast.

3 badkamers:

Aangepaste badkamer met contrast kleuren

Hoog laag wc en veiligheidsbaren

High tech badkamer met knoppen (voor bv bidet, doorspoelen,…) weer aangepast met veiligheidsbaren

klink met contrast kleur en veiligheidsbaar om de deur ook dicht te trekken. Ook een siliconen stuk op de grond waarover je niet kan vallen want het is soepel.

speciale stoel waarin je iemand ergonomisch kan wassen (gaat omhoog en omlaag).

Woonkamer:

Zitstoel om aangenamer recht te staan

Speciale stoel om de bloeddoorstroming te verbeteren (als je zit knel je de bloeddoorstroming naar je benen af). Misschien een idee om aan te kopen in Odisee? 😉 Zeker een aanrader tijdens de blok!

Woonkamer met stoelen die iets hoger zijn–> makkelijker rechtstaan. Ook zijn de gordijnen en stoelen niet ontvlambaar.

Transfertools:

Een helling voor de rolstoel (je kan die verplaatsen). Daarom materialen om transfers te vergemakkelijken (zoals een schijf om makkelijk te draaien om bijvoorbeeld in de auto te geraken)

Bed met transfer lift

Easy glide en ladder

Kleine technologische tools:

Gehoor en zien:

Dit is Kunnonkoti! Zeker een aanrader om langs te komen als je hier ooit in Finland bent 😉

 

Week 5 stage week 8 in Finland: de tijd gaat snel

Niels:

De afgelopen week heb ik Naantali bezocht. Dit is een klein pittoresk dorpje op twintig minuten met de bus van Turku. Omdat het hier gedurende een langere periode zo hard gevroren heeft, was het mogelijk om een aantal kilometers ver de zee op te wandelen. Hierdoor konden we tot aan een aantal eilanden wandelen. Het was prachtig weer, dus we hebben ook kunnen genieten van de zon.

Op stage verloopt alles goed. Steeds meer mag ik zelfstandig patiënten behandelen. Wat mij hier opvalt is dat de ergotherapie uiterst client centred is. De patiënt wordt werkelijk bij alles betrokken. De doelstellingen worden concreet vermeld in teamverband, terwijl de patiënt aanwezig is. De patiënt moet dan ook zijn eigen mening over de doelen meedelen. Ook bij de eindevaluatie wordt de patiënt uitgenodigd op deze teamvergadering. Hierbij komt eerst de patiënt aan bod om zijn ervaring/mening mee te geven. Nadien is de rest van het multidisciplinaire team aan bod.

Wat ikzelf ook speciaal vind, is dat de patiënt voor het verblijf in Masku wordt opgebeld met zijn wensen met betrekking tot het multidisciplinaire revalidatieprogramma.

Tot nu toe hebben we nog niet echt les gehad over de ergotherapie in Finland. Voorlopig hebben we enkel lessen ‘Finnish for exchange students’. Hierbij krijgen we de basis van deze uiterst complexe en onverstaanbare taal aangeleerd. Maar steeds meer verstaan we eenvoudige gesprekken in het Fins, het uitspreken is een andere uitdaging J

Binnenkort starten we wel met groepswerken waarbij we een paper moeten schrijven over de Finse gezondheidszorg(organisatie). Daarbij zullen we meer inzicht verwerven in de Finse gezondheidszorg. Dan zullen we ook een betere vergelijking kunnen maken met de Belgische gezondheidszorg.

Mara:

Ik ben vorig weekend naar de Ikea hier gegaan met één van onze kotgenoten. Dit was heel fijn en totaal iets anders dan dat ik normaal doe. In de avond zijn wij met een groepje naar een ijshockey matchgaan kijken. Ik als sport fan vond dit fantastisch. Ook won de ploeg van Turku dus dat maakte het al helemaal geweldig! Deze wedstrijd was van de eerste klasse hier en TPS staat tweede in het klassement wat helemaal niet slecht is.

Go TPS!

Stage:

Ik ben maandag begonnen op een nieuwe stageplaats. Kunnonkoti is een adviescentrum waar iedereen kan langskomen om hulpmiddelen te bekijken, testen en erover te leren. Dit is heel interessant omdat ik heel wat hulpmiddelen nog nooit gezien had (foto’s komen volgende week). Ik heb rondleidingen gevolgd voor studenten en professionals. De bedoeling is om uitleg te geven over de verschillende hulpmiddelen, kamers enzovoort.

Ik heb ook een les over ergonomie gevold die gegeven is aan fysiotherapeuten hier. Deze was wel in het Fins maar de leerkracht gaf heel praktisch les, waardoor ik het meeste wel kon begrijpen. Ik heb ook geparticipeerd in deze les en de studenten geholpen met het leren van tiltechnieken. Dit was voor mij ook heel lang geleden dus heb ik dit eerst even kort voorbereid voor ik iets deed. Het was heel interessant en ik heb ook zelf nieuwe technieken en dingen geleerd over tillen en ergonomie.

Tot slot heb ik vrijdag ook zelf een deel van de rondleiding gegeven. Voor mij was dit een enorme uitdaging want ik ben enorm zenuwachtig als ik voor een groep moet staan en nu moest ik voor een groep staan die geen Nederlands sprak. Ik heb mij zo goed mogelijk proberen uit te drukken in het Engels en ik merkte dat het de tweede keer al vlotter verliep. Volgende week moeten ik en nog een Finse student een rondleiding geven aan een professor in de gezondheidszorg technologie en aan onze leerkrachten. Dit zal zeker zorgen voor zenuwen, maar alles is goed voorbereid en zal normaal goed verlopen.

Lessen:

Voorlopig heb ik enkel Fins voor Erasmus studenten gevolgd. Fins is geen makkelijke taal en dit zorgt voor grappige situaties bij het maken van taken. Zo heb ik bijvoorbeeld 70x opnieuw een Fins filmpje moeten opnemen omdat ik een aantal woorden verpest had. Uiteindelijk heb ik wel een 5/5 gehaald en was alle moeite niet voor niets ;).

Ook hebben we een groepswerk over de gezondheidszorg hier. Hiervoor werk ik samen met Olivia en met nog 4 andere Finse studenten. Dit zal zeker voor uitdagingen zorgen, maar ik ben zeker dat dit zal lukken.

Olivia:

Over de stage in Masku:

Op Maandag heb ik twee Engels sprekende volg patiënten gekregen  die ik alleen kon begeleiden in hun revalidatie periode. Mijn twee volg patiënten heb ik in totaal  elk twee keer gezien voor interventies . Ik heb bij volg patiënten 1: vooral handrevalidatie gedaan en sensatie training. Bij mijn andere volg patiënten was het vooral adviseren van hulpmiddelen of tips meegeven.

Op donderdag hebben Niels en ik een gemeenschappelijke patiënt gekregen die voor een langere revalidatie periode(3 weken) ging verblijven in Masku. De taak deze week was dat we samen het interview/ intake gesprek  moesten afnemen en de doelstelling/ goals voor deze patiënt vast te zetten en mogelijke interventies in te plannen. We hebben voor deze patiënten de goalsetting in het multidisciplinair team mee gevolgd.

Enkel dingen die mij zijn opgevallen op stage:

Hier geven de ergotherapeuten vaak oefeningen mee naar huis  en ideeën aan patiënten zodat hun revalidatie  zelf een beetje zelf kunnen voorzetten thuis. De ergotherapeuten proberen de patiënt aan mee te denken van wat ze zouden kunnen thuis doen ( zeer client centered) omdat als je zelf aan iets denk het ten eerst beter onthoud en ten tweede als iets van uit u zelf komt en niet door een andere is er meer kans dat je het werkelijk gaat doen.

Ook is het mij opgevallen dat het Finse Healthcare system nog altijd zeer moeilijk is voor mij om te begrijpen ik hoop binnen kort een les te hebben erover. De ergotherapeuten in Masku maken recommandatie voor nodige hulpmiddelen dan wordt dat gestuurd naar de Kela die dan beslist om de nodige hulpmiddelen of aanpassingen te gunnen aan de patiënten. De patiënten kunnen dan naar hun gezondheidshuis gaan van hun stad om het product te krijgen. Het is dus belangrijk dat de ergotherapeut in detail kan uitschrijven waarmee patiënt hulp nodig heeft en waarom.

Over de lessen:

De lessen verlopen vlot dankzij de Finse lessen kan ik mij al goed introduceren brengt soms wel proberen als ze dan in Fins tegen mij voort blijven praten. Dit omdat ze woorden vervormen afhankelijk van de situatie en ze hun zinnen heel lang zijn omdat ze altijd iets toevoegen.

Hieronder een heel klein stukje van onze Finse les (hier bij kun je het eens proberen ) :

Moika!!/ Moi!!/Hey!! (hallo/hello)

Minä olen Olivia lucarelli (I am Olivia Lucarelli/ ik ben Olivia Lucarelli)

Minä olen kaksikymmentäkaksi (I am 22/ik ben 22)

Minä olen Belgiastia  (I am Belgian/ ik ben belg)

Minä koitosin brusselista (im from brussels/ ik ben afkomstig van Brussel)

Minä asun Turussa. (I live in Turku/ ik leef in Turku)

Mina puhun Hollantia Ja Ranska ja englatia. ( I speak / ik spreek ….)

Moi moi! (bey/dag!)

Nähdään (see you/tot ziens)

Ik begrijp waarom Fins in de top 5 van moeilijkste talen ter wereld staat.

Leuk om te weten in de Finse taal bestaat er geen hij of zij… als ze dan Engels spreken weet je soms niet of ze over een vrouw of man spreken. Ook het feit dat de dagen van de week en feestdagen niet met een grote hoofdletter worden geschreven is voor soms moeilijk te aanvaarden (behalve als het in het begin is van een zin). Het zijn zeer leuke en interactieve lessen.

Stage en Lapland

Uitgelicht

Lapland:

De vorige week zijn we een week naar Lapland geweest met timetravels (fantastische organisatie!). Op de heenweg zijn we gestopt in Kemi voor het Kemi snowcastle te

zien. Dit kasteel was volledig uit ijs gemaakt, met prachtige ijssculpturen in het interieur. Nadien zijn we gestopt in Rovaniemi om santa claus village te bezoeken.

Dit was ook een unieke ervaring, zeker omdat dit de plaats is waar we de arctic circle overstaken.

In lapland verbleven we in een klein gezellige houten cottage waar we verbleven met twee mensen uit Catalonië. In lapland hebben we de mogelijkheid gekregen om de

natuur op verschillende manieren te verkennen. Zo zijn we gaan langlaufen, hebben we een sneeuwschoenwandeling gedaan, hebben Mara en Olivia de sneeuwscooters getest.

Ook hebben we een ritje gedaan met de hondenslede (FANTASTISCH!!), de rendierslede bij de sami. En een andere unieke daguitstap was de busrit naar Noorwegen naar de

Arctic Ocean. Daar kregen we de mogelijkheid om eerst de sauna uit te proberen, om nadien af te koelen in the Arctic Ocean. Tijdens deze daguitstap hebben we ook een

klein pittoresk dorpje bezocht.

Olivia:

De eerste week heb ik vooral geobserveerd hoe de werking was op de stageplek en ik heb mij op een goede manier ingewerkt op de stage. Ik kom in contact met veel verschillende ziektebeelden.  Ik schrijf elke ziekte beeld dat ik tegenkom op in een document en  zoek deze als ik tijd heb op zodat mijn theoretisch kader altijd up-to-date is en ik symptomen gemakkelijker kan herkennen.

De tweede week heb ik met veel verschillende nieuwe technieken in aanraking  waaronder leer te bewerken, glaswerk,…enz.In de tweede heb ik ook kennis gemaakt met Pablo!

Pablo is een computerprogramma die gebruikt in de revalidatie van arm en hand. Pablo is multifunctioneel het is onderhandelen ook een assessment apparaat. Ik heb de uitleg gekregen hoe ik deze moest instellen en zelf mogen uitproberen om te ervaren hoe Pablo werkt. In week 3 moet ik verschillende interventies met Pablo uitvoeren.

In de derde week heb ik verschillende interventies uitgevoerd waaronder twee ervan met Pablo.

Ik heb deze week twee goalsetting afspraken kunnen bijwonen. Deze afspraak houd in dat de doelen van deze revalidatie periode worden vast gelegd. Op het einde van de revalidatie worden de doelen geëvalueerd (in de eind afspraak/evaluatie) met het multidisciplinair team die voor de bepaalde patiënt heeft gezorgd en de patiënt zelf. Ik heb deze week ook een eind evaluatie kunnen meevolgen van de patiënt waar ik een assessment bij afgenomen heb( The Box and Block Test).De taal barrière zorgt nog af en toe voor wat moeilijkheden maar niks dat onoverkomelijk is.

Lapland:  ik vond Lapland één van de schoonste ervaringen die ik tot nu toe heb ervaren zelf al was het heel koud!  We hebben het enorm geluk gehad het noorderlicht meerdere keren te zien! Ook hebben we daar veel nieuwe vrienden gemaakt.

northern light

In de vierde week heb ik zelf enkele technieken in de hobby kamer kunnen uitproberen en leren kennen. Ik moest één van de technieken  uitkiezen  om te geven aan een groep, het is uiteindelijk het maken van een leren armbandje  geworden omdat deze het best medium was om aan de doelstelling van de verschillende deelnemers te werken. Ik heb deze week mijn kennis verbreed of de Semmes-Weinstein monofilament test en heb deze uitgetest op Niels.  Deze week heb ik vier groep therapieën bijgewoond en 3 therapieën kunnen uitvoeren.

 

Mara:

ik merk op stage dat ze hier nog niet veel elektronisch doen. De observaties kunnen in het bestand per patiënt gezet worden, maar bijvoorbeeld wie er naar de groep komt wordt op een papier geschreven op het prikbord. Hierdoor is het voor mijn mentor moeilijk om een groepstherapie tijdig voor te bereiden. In de psychiatrie hier werken ze vooral rond sociale interactie en gedragsaanpassing. Dit laatste had ik in België‘ nog niet gezien. Ze gebruiken hier DBT= dialectal behavioral therapy. In DBT worden er over momenten gepraat waar bepaalde gedragingen in voor kunnen komen. Bijvoorbeeld niet naar de fitness durven gaan omdat je geen afgetraind lichaam hebt. Hoe kunnen deze gedachten anders verlopen? Dat is waar het om draait.

ook doen wij observaties rond bepaalde activiteiten en functies of deze gaan om thuis alleen uit te voeren. dit kan gaan rond koken, kuisen,… Ik heb maar 1 observatie gezien in mijn 4 weken stage omdat er deze periode enorm weinig patiënten zijn.

Ik merk dat de patiënten hier “extremer” zijn dan in België‘. Vaak hebben ze meerdere psychische stoornissen en zijn er extreme symptomen. Ik denk dat dit komt omdat hier in Finland, de patiënten met psychische stoornissen thuis ook goed begeleid worden en ze hierdoor minder snel naar de psychiatrie komen. Het zijn allemaal enorm interessante mensen, maar ook enorm vriendelijke mensen die te verlegen zijn om Engels te praten. Daarom is het heel moeilijk voor mij om te communiceren met de patiënten. Dit zie je ook bij het team. Ze kunnen allemaal basis Engels, maar zijn te verlegen om het te gebruiken. Daarom probeer ik mij zo goed mogelijk in het Fins voor te stellen.

 

 

Niels:

Tijdens de afgelopen weken op stage heb ik regelmatig eigen patiënten toegewezen gekregen. Hierbij doe ik het anamnesegesprek samen met mijn mentor, nadien plan ik

zelfstandig mijn therapiesessies in samenspraak met de patiënt. Nadien bespreek ik het eindverslag samen met mijn mentor en patiënt (soms doe ik dit in multi-

disciplinair teamverband). Regelmatig krijg ik patiënten met zeldzame neurologische aandoeningen waarover we nog niet geleerd hebben. Hierdoor moet ik dus veel

opzoeken en informatie verzamelen voor mijn theoretische achtergrond.

In vergelijking met Belgie kan ik stellen dat mijn stage veel sneller verloopt. Zo had ik de tweede / derde dag al mijn eerste volgpatiënt (die ik de dag erop al

moest behandelen). Op vlak van de ergotherapie is me opgevallen dat de ergotherapeuten geen MMSE afnemen, de MMSE en soortgelijke assessments worden hier afgenomen

door de neuropsychologen. De werksfeer vind ik hier persoonlijk iets minder bedrukt en gehaast. Het is heel druk, maar tijdens de pauzes (die doorgaans kort zijn)

wordt er niet echt gepraat over het werk. Men is er hier ook van overtuigd dat de uren dat je aan het werk bent, echt moet werken, een keer dat je thuis bent mag je

niet meer werken. Ze proberen dit ook over te brengen naar studenten (alleen, voor mij persoonlijk, werkt het zo niet 🙂 )