Vorige week was er het bekende waterfestival in Cambodja. Dit is een belangrijk evenement die 3 dagen duurt. Ze vieren dat het regenseizoen is afgelopen. Dit doen ze door bootraces op de rivier, optochten waarin ook de koning aanwezig is, vuurwerk en allerlei andere festiviteiten. Hoe graag we het water festival ook wilden zien, hebben we besloten om hier niet heen te gaan. Het water festival zorgde ervoor dat we in totaal  dagen vrij hadden. Deze dagen hebben we gebruikt om door Vietnam te trekken, aangezien dit naast de deur ligt.

Poging 1: Het plan was om met de bus naar vietnam te gaan, dan vliegtuig te nemen van Ho Chi Minh naar Hanoi om tenslotte een nachtbus naar Sapa te nemen. Eenmaal met de bus aangekomen aan de grens, wilde ze mij geen visa geven. Ik ben dus terug moeten gaan naar Phnom Penh om de volgende dag een vliegtuig naar Ho Chi Minh te nemen.

Poging 2: De volgende dag heb ik 2 vluchten en een nachtbus genomen om uiteindelijk weer aan te sluiten bij de groep in Sapa, eind goed al goed.

De eerste dagen in het prachtige Sapa, wat in het noorden ligt, hebben we verkend door te hiken door de bergen met een lokale gids. Tijdens ons verblijf in Sapa sliepen we bij de locals in de bergen, wat resulteerde in zeer goede verhalen. Iedereen was gekleed op het weer dat we hadden in Phnom Penh. We kwamen er echter achter dat het in Sapa slechts 12 graden was, en niemand had een dikke jas of trui bij. Gelukkig was het uitzicht het waard om de kou te trotseren.

Na 3 dagen in het prachtige Sapa, zijn we door gegaan naar Halong Bay. Hier hebben we 2 dagen een boot tour gedaan. Tijdens deze boot tour zijn we op een van de rotsen geklommen om het uitzicht over de Bay te zien. Ook zijn we naar een Pearl Farm geweest om te zien hoe ze naar parels vissen en hoe lang dit allemaal duurt.

Uiteraard kun je niet naar Vietnam gaan zonder in Ho Chi Minh city te zijn geweest. Hier hebben we slechts 1 dag besteed. Ho Chi Minh is een drukke stad, zeer vergelijkbaar met Phnom Penh.

Na dit waanzinnige avontuur zijn we weer terug gegaan, want er moet ook gewerkt worden.
Onze eerste dag terug na deze vakantie was meteen een om nooit te vergeten. We wilden samen met enkele patiënten naar het meer wandelen. Het personeel vertelde ons dat we daar niet heen mochten lopen omdat er een slang zat. Wij dachten: “dit is vast een kleine slang, die hebben ze hier altijd”. Dus we besloten om ergens anders heen te wandelen. Na een half uur kwamen alle personeelsleden met een grote zak aangelopen, ze hadden de slang gevangen. Uiteraard wilde ik dit slangetje dan wel eens zien. Het was dus geen kleine slang, het bleek een python van 15 kilo te zijn. Ze hielden de slang in bedwang met een klein touwtje om zijn nek, dit touwtje zag er nogal slecht uit dus we waren nogal bang. Iedereen begon foto’s te maken, bleek dus dat dit de eerste slang was die ze daar ooit hebben gehad. Toen ze ons vertelden dat de slang niet giftig was, vroegen ze of we hem wilden vasthouden. Uiteraard hebben we dit gedaan, hoe bang we ook waren.