Week 3 is van start gegaan.
Afgelopen twee weken hebben we voor het eerst mogen proeven van het leven als verpleegkundige hier in Ghana.
We lopen het eerste deel van de week stage in Kpando en het tweede deel van de week staan we samen in het Anfoega Hospital. Silke loopt momenteel het eerste deel van de week stage in het gezondheidscentrum van Kpando en ik sta in het St Patricks hospitaal in Kpando. Na 6 weken zullen we echter wisselen van locatie, zodat we elk ervaring kunnen opdoen op deze beide plaatsen in Kpando. Onze stage in Anfoega loopt echter door gedurende de volledige 12 weken.
Het gezondheidscentrum is voornamelijk eerstelijnszorg. Patiënten komen hier langs voor bijvoorbeeld wondzorg of voor het krijgen van hun maandelijkse medicatie (voornamelijk voor hypertensie en diabetes). Ook gebeuren er regelmatig screenings voor HIV of malaria. Je kan er ook op consultatie bij een dokter, waarop zij medicatie voorschrijven of doorverwijzen indien nodig. Er zijn bovendien specifieke diensten aanwezig die zich richten op prenatale zorg en geestelijke gezondheidszorg. Deze laatste zullen voornamelijk in komende weken nog aan bod komen. Silke haar eerste weken hier gingen goed. Er is niet altijd heel veel werk, maar dan vult ze haar tijd met het stellen van vragen. Zo heeft ze onlangs heel wat bijgeleerd omtrent HIV. Hoe deze ziekte in zijn werk gaat en hoe ze behandeld wordt.
Bovendien krijgt Silke steeds meer verantwoordelijkheden. Zo zat ze tijdens haar laatste shiften alleen aan het bureau om de eerste opvang van de patiënten te waarborgen en hun parameters te nemen.
Ik loop dus momenteel stage in het Sint Patricks hospitaal. Hier heb je 4 grote afdelingen. Mannenafdeling, vrouwenafdeling, kinderafdeling en de kraamafdeling. Naast deze afdelingen heb je echter ook het laboratorium, een injectiekamer, de operatiezaal en OPD. Dit laatste staat voor Out Patient Department, hier vindt de eerste opvang van de patiënten plaats. Ze worden gezien door een verpleegkundige die hun klachten noteert en hun parameters neemt. Vervolgens stelt indien nodig een arts de diagnose en wordt de ernst van deze diagnose bepaald. Hij zal dan beslissen of de patiënt moet opgenomen worden of niet.
Ik sta op dit moment in de vrouwenafdeling, maar zal binnen deze 6 weken alle andere afdelingen ook doorlopen. Door de taalbarrière is het af en toe een uitdaging om goed te kunnen volgen en een band op te bouwen met de patiënten. Ze spreken hier immers voornamelijk Ewe, zowel onder collega’s als met de patiënten. Dit zorgt er echter wel voor dat de motivatie om de taal beter te leren kennen groeit.
Qua verpleegtechnische handelingen is het momenteel voornamelijk perifere infusen aanprikken en medicatie klaarmaken. Aangezien veel van de aandoeningen hier om bacteriële infecties gaat die op te lossen zijn met antibiotica. Dit kan gaan van een pneumonie of tandabces tot maagdarmontstekingen en zo meer. Veel voorkomende aandoeningen op deze dienst zijn ook malaria, buiktyfus, maagzweren, vleesbomen, anemie en dergelijke.
De twee aandoeningen die mij deze weken het meest zijn bijgebleven zijn cellulitis en CVA (cerebrovasculair accident, in de volksmond ook wel beroerte genoemd).
Cellulitis (zie foto onderaan) is iets wat ik op vorige stages nog niet was tegengekomen. Het gaat over een ontsteking in de dieper gelegen delen van het onderhuidse bindweefsel. Ze behandelen dit met antibiotica, ontstekingsremmers en pijnbestrijding.
Verder was er ook een patiënte op leeftijd die binnen kwam met kniepijn en algemene malaise. Deze dame heeft echter gedurende de nacht een CVA doorgemaakt, waardoor de linkerhelft van haar lichaam verlamd is geraakt. In België zouden er zo spoedig mogelijk verschillende onderzoeken worden opgestart om de exacte oorzaak en oorsprong van het CVA te achterhalen. Hier werken ze echter binnen hun mogelijkheden en focussen ze voornamelijk op het behandelen van de oorspronkelijke oorzaak, namelijk hypertensie. Het is mooi om te zien hoe in de Ghanese cultuur de hulp van familieleden sterk aanwezig is. Ze zorgen voor voeden en het wassen van hun zieke verwante, tot zelfs het mobiliseren van de verlamde lidmaten. Op dat vlak geven we in België de zorg veel sneller uit handen.
Verder verliepen onze dagen in het Anfoega ziekenhuis ook goed. Het is duidelijk een groter ziekenhuis met veel meer verschillende afdelingen. Silke is in dit ziekenhuis begonnen op de kraamafdeling en ik op de kinderafdeling, waarbij ook neonatale zorg is inbegrepen. Silke haar eerste dagen waren rustig, zij wacht nog steeds ongeduldig om haar eerste bevalling bij te wonen. Hopelijk kan ze binnenkort deze ervaring van haar lijstje schrappen. Ik heb mij afgelopen week voornamelijk op de neonatale afdeling gefocust, hier liggen babytjes tot 1 maand oud. De voornaamste aandoeningen zijn sepsis, icterus (geelzucht), dyspneu (kortademigheid), hypo/hyperglycemie, dehydratatie, conjunctivitis (oogbindvliesontsteking) en premature baby’s (bijvoorbeeld door eclampsie, ook wel zwangerschapsvergiftiging genoemd). Mijn taak hier bestaat voornamelijk uit parameters opvolgen, medicatie toedienen (hoewel ik zelf nog geen perifeer infuus op babytjes heb durven plaatsen hier) en de baby’s voeden indien de moeder te zwak is of indien door andere omstandigheden borstvoeding niet mogelijk is.
Onze eerste indrukken hier smaken alleszins naar meer!
Gezondheidscentrum in Kpando
Gezondheidscentrum in Kpando
Baby voeden op dienst neonatale zorg in het Anfoega ziekenhuis.
Plaatsen van een infuus bij baby met overgewicht en dyspneu, vermoedelijk door besmetting met meconium bij geboorte, in het Anfoega ziekenhuis op dienst neonatale zorg
Cellulitis bij patiënte in het Sint Patricks ziekenhuis
De drie huidige stagiaires verpleegkunde van United Projects in onze verpleeguniformen. Eline, Suzie en Silke.
