Op mijn eerste dag kregen we de sleutel van de therapie ruimtes en kreeg ik mijn weekschema. De fysiotherapeut heeft een schema opgesteld met de namen van de kinderen en volwassenen en deze verdeeld over de ochtend en de middagen. Ook heb ik een boekje met namen en foto’s van iedereen gekregen zodat het makkelijker is om iemand te herkennen. Ieder kind heeft zijn eigen dossier waar zijn informatie in staat, dit is opgesteld door de fysiotherapeut en andere vrijwilligers. De namen staan in het fonetisch geschreven zodat ik ze kan uitspreken, in Cambodja noemen ze iedereen bij de achternaam.

De eerste dag was zeer chaotisch. Ik kreeg mijn schema met namen, een uurtje de tijd om door de dossiers te lezen en ik mocht beginnen. Ik heb niet veel kunnen doen omdat het schema van de kinderen zo anders is, hier moet ik mijn ritme nog in vinden.

Dagschema:

•9u-10u: therapie

•10u: lunch

•11u-13u: slapen, rusten

•13u: wassen en aandoen schone kleren

•14u: snack

•15u: ik vertrek naar huis

Tijdens de tweede dag was ik al meer bekend met het schema en wist ik wanneer ik tijd had en aan wie ik therapie kon geven. Omdat al het materiaal vol spinnenwebben en stof was, heb ik eerst het therapie opgeruimd en alles schoongemaakt met één van de kinderen. De jongere kinderen worden tijdens de middag uit hun bed gehaald en op matten gelegd. Het personeel mobiliseerd de kinderen zo veel als ze kunnen, ze zijn hierin niet opgeleid maar hebben dit van de physiotherapeut geleerd. Tijdens de middag probeer ik aan de nekbalans van de kinderen te werken. Er zijn ongeveer 5 kinderen met CP (cerebrale parese) van 3jaar of ouder die hun eigen hoofd niet recht kunnen houden. Ook kunnen ze niet kruipen of zelfstandig zitten.

Op de foto’s zie je het materiaal dat aanwezig is en hoe de physiotherapie ruimte eruit ziet.