Laatste weekend in Melbourne

Op vrijdagnamiddag pikte Laura, de dochter van Ann-Marie, me op. We gingen naar het Salt Water Lake in Westgate Park, Melbourne. Ook wel Pink Lake genoemd, want door het hoge zoutgehalte en de hoge temperaturen, kleurt het meer roze. Momenteel is het nog meer gekleurd dan anders! We waren dus heel enthousiast toen we er naartoe reden en hoopten dat het mooi zou zijn. En we werden niet teleurgesteld! Het water aanraken mocht niet, maar het was wel een mooi en speciaal zicht. Het leek wel alsof er iemand een hele voorraad Lush bruisballen in het water had gegooid. Later reden we naar de stad, waar een Australian Football wedstrijd plaatsvond, waardoor er veel verkeer was We gingen dus pas laat eten, en dit deden we in een Koreaans restaurant, heel lekker! Nadien reden we naar huis en bleef ik slapen.

 

Op zaterdagochtend zorgde Ann-Marie voor een lekker ontbijt. Daarna vertrokken we naar William Ricketts Sanctuary, waar we afgesproken hadden met Jeanne en Albert. We zagen hier mooie beelden, gemaakt uit klei maar die eruit zien alsof ze van hout gemaakt zijn. Ze leken op te gaan in de aanwezige natuur. Een dag die regenachtig begon, werd uiteindelijk een mooie, zonnige dag. We gingen nog iets drinken op een terrasje. Na dit uitstapje ging ik mee naar huis met Jeanne en Albert. ’s Avonds gingen we naar een balletvoorstelling, Cinderella. Dit was mooi om te zien en achteraf kon je de dansers nog ontmoeten. Als danser genoot ik hiervan, maar het deed me ook beseffen hoe hard ik het mis.

  


Op zondag had ik afgesproken met Betty. We gingen ontbijten bij ‘The Hatter and the Hare’, waar alles in thema van Alice in Wonderland was. Een heel leuke plaats en lekker eten! Het leek eerder een brunch, want de eerste keer dat ik nog eens iets at die dag, was om 21 u ’s avonds. Nadien gingen we nog naar Eastland Shopping Center, omdat Betty een jurk moest omruilen. We wandelen dan wat rond en bekeken enkele winkels. We hadden een heel gezellige tijd samen! Ik zal het jammer vinden als ik afscheid van haar zal moeten nemen volgende week. We hebben altijd veel plezier samen en kunnen goed praten.

In de namiddag heb ik wat gerust en gelezen. Nadien besloot ik met mijn gastgezin mee te gaan naar hun kerkgemeenschap, om dit ook eens meegemaakt te hebben.

Dit was mijn laatste weekend in Melbourne, volgende zaterdagochtend vertrek ik naar Sydney voor mijn rondreis. Dat wil zeggen dat nu mijn laatste stageweek al te wachten staat…

Verjaardag & verlengd weekend

Op vrijdag 8 maart was het mijn vrije dag van de vijfde stageweek. Ik besloot wat uit te slapen en nadien een ontspannend bad te nemen, zodat ik met volle moed aan mijn stagerapportering kon beginnen. Dat was een goede beslissing, want de rest van de dag werkte ik goed door! Om middernacht, net voor ik naar bed ging, kreeg ik al felicitaties van mijn beste vriendin Tina…

Want op zaterdag 9 maart was ik namelijk jarig! Ik vierde mijn 25ste verjaardag. ’s Morgens Facetimede ik met mijn mama, die zelfs via de computer voor mij zong. 🙂  Ik opende de verjaardagskaartjes die ik meekreeg uit België, en er lag zelfs een cadeautje van Tina op mij te wachten. Super leuk en origineel als altijd! Nadien zorgde mijn gastgezin voor een brunch met lekkere pannenkoeken. Een traditie die thuis ook meestal plaatsvindt, maar dan wel onder de vorm van een ontbijt. In de late namiddag  stond er een barbecue gepland. Bijna iedereen van mijn Australische familie was erbij! Ook Lara kwam naar het feestje. Ik zag ook eindelijk mijn papa’s meter terug, die ik 9 jaar geleden al eens in België ontmoette. Het was een heel mooie avond, het weer zat goed waardoor we de hele tijd buiten konden zitten. We aten lekker, hadden een gezellige tijd samen en ik kreeg zelfs cadeautjes. Wanneer het tijd was voor taart, kreeg ik een heel concert van de nichten, dus het duurde wel een tijdje voor ik mijn kaarsjes kon uitblazen! 😉 We speelden nog een spel met de hele bende, waarna iedereen terug huiswaarts keerde. Als afsluiter van de avond Facetimede ik nog met mijn vriend Wannes.

Op zondagochtend pikte Betty me op voor een uitstapje. We gingen eerst naar the Yarra Valley Dairy, waar we ontbeten. We deelden verschillende soorten kaas en brood. Nadien gingen we naar The Chocolaterie. Een heel grote winkel, waar de creaties ook ter plaatse gemaakt worden en je chocolade kan proeven. Je kan er ook allerlei lekkers eten, en wij kozen voor een dessertje. Heerlijk!! Maar veel te veel… Ik nam de helft van mijn brownie nog mee naar huis, zo kon ik er later nog eens van genieten. We zaten buiten en hadden zo een mooi uitzicht. We gingen ook nog even wandelen. Het was heel erg gezellig! We konden goed en leuk praten samen, en er werd ook veel gelachen. Een heel fijne tijd samen, en Betty liet me weten dat ook zij het heel erg leuk vond! Hopelijk kunnen we nog eens afspreken alvorens ik begin te reizen en dan terug naar huis vertrek.

Op maandag had iedereen een vrije dag, het was namelijk Labour Day. Van een lang weekend gesproken! Rond de middag vertrokken we voor wat sightseeing. We gingen naar Mount Dandenong Sky High, waar we een uitzicht hadden over Melbourne. Er hangt de laatste dagen wel veel rook in de lucht door de bosbranden. Dat zorgde voor een minder duidelijk zicht. Vervolgens gingen we nog naar een paar tuinen, waaronder Alfred Nicholas Gardens, waar we gezellig wandelden. Veel trappen en soms verraderlijk steil, dus best nog vermoeiend! 🙂

 

Stageweek 5

Op maandag was ik helemaal klaar voor een nieuwe stageweek. De weken voelen hier helemaal niet aan als weken. Ik blijf het zeggen, de tijd vliegt hier voorbij! Op maandagvoormiddag had Emma geen cliënten, waardoor ik een sessie bij Betty en twee bij Laura mocht volgen. In de namiddag probeerde ik ‘sensory play’ uit met één van de kindjes. Het is interessant om te zien hoe sommige kinderen reageren op bepaalde prikkels. We speelden met rijst (ongekookt natuurlijk) en play-doh. De rijst maakte het kind heel alert, terwijl de play-doh zorgde voor meer proprioceptieve input van de handen, en dus een soort van kalmerend effect had.

Op dinsdag bleef ik na de stagedag in Irabina, want er stond een soort van cursus/ bijscholing gepland: Promoting independent skills in daily life. Zo’n presentaties worden geregeld georganiseerd, telkens met andere thema’s. Afhankelijk van het onderwerp kunnen dan ouders, professionelen, studenten, … zich inschrijven. Emma had me uitgenodigd om te blijven en ik moest er niet eens voor betalen. Ze gaf de presentatie samen met Laura. Het werd een interessante avond waar ik meer bijleerde over de vaardigheden die kinderen nodig hebben in hun dagelijks leven, welke moeilijkheden hierbij kunnen optreden en hoe hieraan gewerkt kan worden.

Ik maakte eindelijk een foto van Muffin, de therapiehond. Die kwam even langs terwijl we zaten te werken, tussen het einde van de dag en de presentatie.

Woensdag maakte ik eindelijk foto’s tijdens de therapiesessies! De voorbije weken waren altijd zo druk, dat ik het telkens vergat. Geen foto’s nemen, dat is niet van mijn gewoonte. 🙂 Nu is het nog steeds druk, maar probeer ik mijn gsm wat meer in de buurt te houden om af en toe wat foto’s te nemen. Dat wil niet zeggen dat ik er dan steeds aan denk. 😉 Ik geef elke dag zelf therapie en werk ook veel samen met de kinderen. Als ik niet zelf aan de slag ben, maak ik de nota’s over de sessie of werk ik samen met mijn mentor. Ik mag ook meewerken tijdens de sessie van Betty, en neem zelfs enkele cliënten van haar over, alsook tijdens de sessies van Laura. Dit vind ik heel leuk, het samenwerken met de kinderen en vaak ook de evolutie zien geeft veel voldoening.


We werken hier tijdens de ergotherapeutische sessies onder andere aan fijne en grove motoriek, maar vooral aan het ontwikkelen van vaardigheden, en aan het ondersteunen van de ontwikkeling van het kind. Dit om ervoor te zorgen dat er vooruitgang geboekt kan worden in de dagelijkse handelingen. Denk maar aan schoolse vaardigheden, zelfverzorging en spelen. Ook aan sensorische integratie wordt hier veel aandacht besteed. Het ultieme doel is om ervoor te zorgen dat het kind zo zelfstandig mogelijk in het leven kan staan.

Op donderdag was het mijn laatste stagedag van deze week en ik werd aangenaam verrast!

Tijdens het weekend ben ik jarig, en mijn collega’s zorgden nu al voor een beetje feest. Dit was een heel leuke verrassing. Tijdens de OT meeting werd er zelfs voor mij gezongen! Ik kreeg al veel felicitaties van het team, en tijdens de lunchpauze aten we de taart op met een aantal collega’s. Chocoladetaart, ze weten waar ze mij plezier mee kunnen doen! 🙂 In Australië is het vaak de gewoonte dat niet de jarige trakteert, maar dat de collega’s dit doen. Ik kreeg ook een lief kaartje en zoals op de foto te zien is, was mijn bureau versierd.

Uitstapjes & weekendje met Marlies

Op woensdag 6 februari had ik een vrije dag, omdat we 4 dagen stage lopen per week. Aangezien ik deze week nog niet kon beginnen aan mijn stagerapportering, deed ik in de voormiddag wat praktische dingen. In de namiddag nam Christine me mee naar Warrandyte State Park. Heel mooie natuur, en dat op maar 20 minuutjes rijden van hun huis. Het was een warme dag, 35°C, maar we konden verkoeling zoeken door met onze voeten in het water van de rivier te gaan. Ik zag hier al wat mooie dingen, voornamelijk mooie natuur, en ik ben er zeker van dat ik tijdens de komende uitstapjes en rondreis nog veel meer prachtige natuur, wildlife, leuke plaatsen… zal tegenkomen. Ik ben heel erg benieuwd en hoop nog veel dingen te kunnen ontdekken!


Warrandyte State Park 

Op woensdagavond gingen we naar het “dog park”, en als hondenliefhebber vond ik dit natuurlijk geweldig. Alle honden liepen er los en als je een hond wil aaien of knuffelen, zal geen enkel baasje dat erg vinden! Deze kans kon ik niet laten liggen, ik werd vriendjes met deze mooie border collie.

Op vrijdagavond kwam Marlies, medestudente en vriendin die in Wonthaggi stage doet, naar Melbourne/Croydon! We gingen uit eten in een Italiaans restaurant, waar we buiten zaten en zo een mooi uitzicht hadden.

   

Op zaterdag was Marlies jarig, ze werd 21! We voelden ons nog wat moe ’s morgens. We gingen namelijk laat slapen, omdat de punten van de examens werden vrijgegeven. Dat was in Belgische tijd, waardoor het hier al 1 uur ’s nachts was! Normaal zouden we vandaag naar Healesville Sanctuary gaan, waar we (eindelijk) Australische dieren zouden zien. Het regende echter zo hard en veel waardoor we niet konden gaan. Dat was wel een teleurstelling. Hierdoor hadden we een rustige voormiddag. Tijd voor brunch en pannenkoeken voor de jarige! 🙂 Ondanks de soms opkomende regen, gingen we in de namiddag wandelen in Sherbrooke Forest. Mooie natuur en we zagen er ook veel vogels, waaronder kaketoes. Vervolgens gingen we nog naar Mount Dandenong voor een uitgestrekt uitzicht over Melbourne.

 

’s Avonds gingen we naar Hawthorn, dat wat meer ‘stad’ is dan de plaats waar ik verblijf. Hier hadden we afgesproken met Samuel, de zoon van mijn papa’s andere nicht Ann-Marie, en een paar van zijn vrienden. We gingen samen uit eten. We wisten niet goed wat te verwachten, maar uiteindelijk werd het een leuke en gezellige avond!

Op zondag gingen we naar Aspendale, waar de vader van mijn papa’s nichten woont. Mario ontving me met open armen en wist zelfs wat anekdotes te vertellen, over de bezoekjes in Australië van mijn papa (als 16-jarige!) en van mijn grootvader. Van daaruit gingen we naar het strand, en door de zeebries was dit heel aangenaam. ’s Avonds hielden we nog een BBQ. Nadien moest ik jammer genoeg afscheid nemen van Marlies. Het was fijn om iemand vertrouwd te hebben. Jammer dat onze stageplaatsen en verblijfplaatsen zo ver van elkaar verwijderd zijn.

Op naar de tweede week stage!

Eerste dagen in Melbourne

Op mijn eerste dag werd ik pas laat wakker. Geen wonder, we kwamen ’s nachts aan bij het huis van mijn gastgezin en mijn lichaam is een beetje in de war. Het uurverschil tussen Melbourne en België is zo’n 10 uur. Ik bleef nog even in bed liggen om wakker te worden. Later op de dag kwam ook Ian thuis en konden we voor de eerste keer kennismaken. Christine haalde Andrew, hun 11-jarige zoon, van school en zo ontmoette ik het vierde lid van het gezin. Na het avondeten ging ik mee met Christine om Stefanie en een vriendinnetje weg te brengen naar ‘Youth’, een activiteit op vrijdagavond die hun plaatselijke kerkgemeenschap wekelijks organiseert voor jongeren. Hier wordt telkens iets anders gedaan, zoals spelletjes spelen, movienight… Eenmaal terug thuis ging ik op pad met Christine, Andrew en de hond Junior. We maakten een wandeling, waarbij we al eens naar mijn stageplaats stapten. Zo weet ik welke weg ik vanaf volgende week moet uitgaan. Veel kon ik nog niet zien van de stageplaats, maar ik zag al het gebouw, de tuin en ik piepte eens door het raam aan de voordeur. Benieuwd wat mij hier te wachten staat! We keerden terug en wandelden door Cheong Park, wat vlakbij het huis van mijn gastgezin ligt. Andrew leerde me allerlei dingen bij over de Australische dieren. We konden er nog geen spotten, buiten een vogel, de Australische Magpie. Terug thuis keken we nog een film samen.

Ik moet nog wat wennen aan het Australische accent, en ook aan het feit dat ze hier bepaalde dingen links doen, zoals rijden. Maar na verloop van tijd zal dit steeds beter gaan.

Op zaterdag werd ik gelukkig wat vroeger wakker. Na het ontbijt vertrokken we naar ‘Eastland’, het plaatselijke shoppingcenter. Dit was echt gigantisch! Ik had nog wat spulletjes nodig die ik niet meebracht uit België. Terug thuis heb ik nog een beetje gerust, want nadien vertrokken we naar vrienden van mijn gastgezin. Hier had ik mijn eerste Australische “barbie” (barbecue). Het werd een gezellige avond! Het was een zeer warme dag, 36°C, en dat kon je ook ’s avonds nog voelen. Eenmaal terug thuis was het bedtijd, maar ik voelde me weer klaarwakker. Hello, jetlag… Maar ik ging toch slapen en dit lukte gelukkig al snel.

Iedereen is heel vriendelijk en ik voel me welkom. Toch mis ik thuis al een beetje, en de mensen van thuis. Het is toch steeds vreemd om op een nieuwe plaats te zijn. Vandaag, zondag,  hebben we nog een rustige dag, want morgen is het mijn eerste stagedag. Spannend… Ik ben benieuwd wat mij allemaal te wachten staat! Ik hoop dat ik er veel zal bijleren en dat het een geweldige ervaring wordt. Benieuwd naar de mensen die ik er zal ontmoeten, de werking van Irabina… Daarover kan ik jullie later meer vertellen! ’s Avonds gingen we nog allemaal samen naar het park. Na een warme dag van 40°C bracht een frisse wind verkoeling. Ik speelde voor de eerste keer cricket, wel met een tennisbal, maar ik raakte hem van de eerste keer! Nadien had ik niet zoveel geluk meer, maar het lukte toch nog een paar keer. We maakten nog een wandeling en keerden dan terug naar huis. Daar FaceTimede ik nog met mijn ouders, dat was fijn! Nu is het bedtijd, want morgen begint weer een nieuwe ervaring… Tot dan!